Tłumaczenia dla hasła „einobwijać“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

I . poobwijać <‑ja> [poobvijatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

poobwijać

einhüllen

II . poobwijać <‑ja> [poobvijatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

poobwijać

sich B. [ein]hüllen

poobwijać się kocem

sich in eine Decke hüllen

I . obwijać <‑ja; cz. prz. ‑aj> [obvijatɕ], obwinąć [obvinoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. obwijać (zawijać coś):

obwijać

umwickeln [o. einobwijać]

obwijać rękę bandażem

die Hand mit einer Binde umwickeln

obwijać dziecko kocem

das Kind in eine Decke wickeln

2. obwijać (okręcać coś wokół czegoś):

obwijać

etw um etw wickeln

szyja obwinięta szalikiem

vom Schal umwickelter Hals r.m.

obwinąć kabel taśmą izolacyjną

das Kabel mit Isolierband umwickeln

II . obwijać <‑ja; cz. prz. ‑aj> [obvijatɕ], obwinąć [obvinoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. obwijać (zawijać się w coś):

obwinęła się futrem

sie wickelte sich B. in den Pelzmantel [o. schlug den Pelzmantel um sich B. ]

2. obwijać (okręcić się):

wąż obwinął się wokół jej nogi

die Schlange r.ż. wickelte [o. wand podn. ] sich um ihren Fuß

podwijać <‑ja; f. dk. po‑> [podvijatɕ], podwinąć [podvinoɲtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

podwijać rękaw, nogawkę

hochkrempeln

podwijać rękaw, nogawkę

aufkrempeln

podwijać ogon

einziehen

podwijać ogon

einklemmen

poowijać <‑ja> [poovijatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

poowijać

einhüllen

pozwijać [pozvijatɕ]

pozwijać f. dk. od zwijać

Zobacz też zwijać

I . zwijać <‑ja; f. dk. zwinąć> [zvijatɕ] CZ. cz. przech.

1. zwijać (nawijać):

zwijać linę

[auf]wickeln

zwijać linę

[auf]rollen

2. zwijać (rolować):

zwijać dywan

zusammenrollen

zwijać dywan

aufrollen

zwijać manatki

seine Siebensachen packen pot.

zwijać manatki

weggehen

3. zwijać (likwidować):

zwijać

auflösen

zwijać obóz

das Lager abbrechen

zwijać stragany

die Stände abbauen

II . zwijać <‑ja; f. dk. zwinąć> [zvijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zwijać (skręcać się):

zwijać

sich B. zusammenrollen [o. zusammenringeln]

zwijać się z bólu

sich B. vor Schmerz winden

zwinąć się w kłębek

sich B. zusammenrollen

2. zwijać pot. (znikać):

zwijać

flitzen pot.

zwijaj się!

nun mach schon! pot.

zwijaj się!

mach, dass du wegkommst! pot.

I . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

entrollen

rozwijać rolkę, film

abrollen

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

entfalten

rozwijać sztandar

entrollen

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

auspacken

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

entfalten

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

ausdehnen

rozwijać działalność

entfalten

II . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

gerade werden

2. rozwijać (rosnąć):

rozwijać

sich B. entwickeln

rozwijać

gedeihen

3. rozwijać (doskonalić się):

rozwijać

sich B. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

rozwijać

sich B. ausdehnen

I . spowijać <‑wija; cz. prz. ‑wij; f. dk. spowić> [spovijatɕ], spowinąć f. dk. CZ. cz. przech. (zakryć, owinąć)

spowijać

einhüllen

spowijać

einwickeln

człowiek spowity w szal

in einen Schal gehüllter Mensch r.m.

mgła spowiła drogę

die Straße r.ż. war in Nebel gehüllt

II . spowijać <‑wija; cz. prz. ‑wij; f. dk. spowić> [spovijatɕ], spowinąć f. dk. CZ. cz. zwr. (zakrywać się)

spowijała się w atłasy

sie kleidete sich B. in Atlasgewänder

pola spowiły się mgłą

die Felder ntpl waren nebelverhangen

porozwijać [porozvijatɕ]

porozwijać f. dk. od rozwijać - -

I . naobijać <‑ja; cz. prz. ‑aj> [naobijatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

1. naobijać (natłuc wiele):

naobijać

viel von etw anschlagen

naobijać talerzy

viele Teller anschlagen

2. naobijać (obić wiele czegoś materiałem):

naobijać

viel von etw beziehen

naobijać krzeseł

viele Stühle beziehen

II . naobijać <‑ja; cz. prz. ‑aj> [naobijatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

1. naobijać (uderzyć się o coś wielokrotnie):

naobijać

sich B. häufig anstossen

naobijała się o ostry kant stołu

sie hat sich häufig an der spitzen Tischkante angestoßen

2. naobijać (ulec obiciu):

naobijać

angeschlagen werden

kilkanaście talerzy naobijało się przy zmywaniu

ein Dutzend Teller wurden beim Abwasch angeschlagen

3. naobijać (wałęsać się długo):

naobijać

sich B. lange [o. viel] herumtreiben

na studiach naobijał się po świecie

während des Studiums hat er sich viel in der Welt herumgetrieben

poobijać <‑ja> [poobijatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

poobijać

[be]schlagen

poobijać

anschlagen

podobijać [podobijatɕ]

podobijać f. dk. od dobijać

Zobacz też dobijać

I . dobijać <‑ja; f. dk. dobić> [dobijatɕ] CZ. cz. przech.

1. dobijać (zadawać śmiertelny cios):

dobijać postrzelone zwierzę

den Gnadenstoß [o. Todesstoß] versetzen przen.

2. dobijać przen. (powodować załamanie psychiczne):

nieszczęście go dobiło

das Unglück r.n. hat ihn zugrunde [o. zu Grunde] gerichtet [o. ins Verderben gestürzt]

3. dobijać pot. (dociskać):

dobijać gwóźdź

ganz einschlagen

II . dobijać <‑ja; f. dk. dobić> [dobijatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. dobijać (docierać):

dobić do brzegu/celu

ans Ufer/Ziel kommen

dobić targu

einen Kauf [o. ein Geschäft] abschließen

dobić interesu

ein Geschäft festmachen

2. dobijać pot. (dołączać):

po południu dobił do nas jeszcze jeden chłopak

am Nachmittag stieß noch ein Junge r.m. zu uns

III . dobijać <‑ja; f. dk. dobić> [dobijatɕ] CZ. cz. zwr.

dobijać się do drzwi

an der Tür rütteln

I . ponabijać <‑ja> [ponabijatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (nabić dużo czegoś)

ponabijać

füllen

ponabijać

ganz voll machen

ponabijać broń

laden

ponabijać sienniki

[voll]stopfen

II . ponabijać <‑ja> [ponabijatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (naśmiewać się z kogoś)

ponabijać

jdn auslachen