Tłumaczenia dla hasła „ostatic“ w polsko » niemiecki słowniku

ostatek <D. ‑tka, l.mn. ‑tki> [ostatek] RZ. r.m.

1. ostatek (reszta):

ostatek

Rest r.m.

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zum Schluss

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zuletzt

do ostatka (całkowicie)

vollkommen

być zmęczonym do ostatka

todmüde sein

być zmęczonym do ostatka

vor Müdigkeit umfallen

przemoczony do ostatka

bis auf die Knochen durchnässt

przemoczony do ostatka

tropfnass

gonić ostatkami sił

auf [o. aus] dem letzten Loch pfeifen

kto zjada ostatki, ten [jest] piękny i gładki

wenn du aufisst, scheint morgen die Sonne

na ostatek

zu guter Letzt

na ostatek

schließlich

zwroty:

ostatki l.mn. (ostatnie dni karnawału)

Fastnacht r.ż.

ostatni [ostatɲi] PRZYM.

1. ostatni (końcowy):

ostatni papieros, pociąg

letzte(r, s)

ostatni przystanek

End-

ona jest ostatnią osobą, która...

sie ist die Letzte r.ż. , die ...

do ostatniego miejsca

bis auf den letzten Platz

nie pierwszy i nie ostatni raz

nicht das erste Mal r.n. [o. zum ersten Mal]

dzielić się z kimś ostatnim kawałkiem chleba

den letzten Rest mit jdm teilen

zapięte na ostatni guzik

bis aufs i-Tüpfelchen vorbereitet

[walka] do ostatniej kropli krwi

[Kampf r.m. ] bis zum letzten Blutstropfen

ostatnie namaszczenie REL.

die Letzte Ölung r.ż.

[chcieć] mieć ostatnie słowo

das letzte Wort haben [o. behalten] [wollen]

ostatnia wola

der letzte [o. Letzte] Wille r.m.

ostatnia wola

Testament r.n.

być na ostatnich nogach

sich B. kaum noch auf den Beinen halten können

ktoś nie powiedział [jeszcze] ostatniego słowa

jd hat das letzte Wort noch nicht gesprochen

coś nie jest czyimś ostatnim słowem

etw ist noch nicht jds letztes Wort r.n.

ostatnia posługa

die letzte Ehre r.ż.

ostatnie podrygi

letzte Regungen r.ż. l.mn.

wybiła czyjaś ostatnia godzina

jds letzte Stunde r.ż. hat geschlagen

wydać ostatnie tchnienie

den letzten Atemzug tun

ostatnia deska ratunku

die letzte Rettung r.ż.

ostatni dzwonek

höchste Eisenbahn r.ż.

oddać ostatnią koszulę [za kogoś]

das letzte Hemd [für jdn] hergeben

ten się śmieje, kto się śmieje ostatni

wer zuletzt lacht, lacht am besten

2. ostatni (najnowszy):

ostatni wydanie

letzte(r, s)

ostatni wydanie

neu[e]ste(r, s)

ostatni krzyk mody

der letzte Schrei r.m.

w ostatnich latach

in den letzten Jahren

w ostatnich latach

neuerdings

ostatnimi czasy

in letzter Zeit

3. ostatni (najgorszy):

ostatni uczeń, gracz

schlechteste(r, s)

ostatni uczeń, gracz

letzte(r, s)

zwymyślać kogoś od ostatnich

jdn aufs Übelste beschimpfen

ostać [ostatɕ]

ostać f. dk. od ostawać

Zobacz też ostawać

I . ostawać <‑taje; f. dk. ostać> [ostavatɕ] CZ. cz. przech. podn., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; f. dk. ostać> [ostavatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. podn., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

I . ostawać <‑taje; f. dk. ostać> [ostavatɕ] CZ. cz. przech. podn., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; f. dk. ostać> [ostavatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. podn., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostrzec [ostʃets] f. dk., ostrzegać [ostʃegatɕ] <‑ga> CZ. cz. przech.

ostrzec kogoś przed kimś/czymś

jdn vor jdm/etw warnen

ostrzyc [ostʃɨts]

ostrzyc f. dk. od strzyc

Zobacz też strzyc

I . strzyc <‑yże; pret ‑gł f. dk. o‑> [stʃɨts] CZ. cz. przech.

strzyc człowieka

Haare ntpl schneiden

strzyc owcę

scheren

strzyc trawę

mähen

zwroty:

strzyc do kogoś oczami

jdm schöne Augen machen pot.

strzyc uszami

die Ohren spitzen pot.

II . strzyc <‑yże; pret ‑gł f. dk. o‑> [stʃɨts] CZ. cz. zwr. (człowiek)

strzyc

sich C. die Haare schneiden lassen

I . osłabiać <‑ia> [oswabjatɕ], osłabić [oswabitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. osłabiać (czynić słabym):

osłabiać człowieka

schwächen

osłabiać człowieka

entkräften

osłabiać serce

schwächen

osłabiać słuch

beeinträchtigen

osłabiać fundament

erschüttern

2. osłabiać (umniejszać):

osłabiać wrażenie

abschwächen

osłabiać tempo

drosseln

osłabiać tempo

[ver]mindern

3. osłabiać (czynić znośnym):

osłabiać upadek

mildern

osłabiać ból

lindern

osłabiać hałas

dämpfen

II . osłabiać <‑ia> [oswabjatɕ], osłabić [oswabitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (stawać się słabym)

osłabiać

sich B. abschwächen

osłabiać

schwächer werden