W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

powołanie: rzeczownik
powoli: przysłówek
powolny: przymiotnik i przysłówek
spowolnić
powodzianin: rzeczownik
powojnie: rzeczownik
powojnik: rzeczownik
powołać
opolanin: rzeczownik
powodzenie: rzeczownik
powonienie: rzeczownik
powozownia: rzeczownik
powikłanie: rzeczownik
powolność: rzeczownik
powojenny: przymiotnik i przysłówek
odwołanie: rzeczownik
zawołanie: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: powołanie , powolny , powoli , spowolnić , powodzianin , opolanin , powołać , powojnik , powojnie , powikłanie , powozownia , powonienie , powodzenie , zawołanie , odwołanie , powojenny i powolność

powołanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povowaɲe] RZ. r.n.

1. powołanie bez l.mn. (wyznaczenie: ministra, rządu):

powołanie

Berufung r.ż.

powołanie

Ernennung r.ż.

2. powołanie (zamiłowanie):

powołanie

Berufung r.ż.

powołanie do czegoś

Berufung zu etw

lekarz z powołania

Arzt r.m. aus Berufung

3. powołanie WOJSK.:

powołanie do wojska

Einberufung r.ż. zum Militär[dienst]

powoli [povoli] PRZYSŁ.

powoli

langsam

powoli

gemächlich

zwroty:

śpiesz się powoli przysł.

Eile mit Weile przysł.

powolny [povolnɨ] PRZYM.

powolny ruch

langsam

powolny ruch

gemächlich

powolny myślenie

langsam

powolny człowiek

langsam

powolny człowiek

träge

spowolnić

spowolnić f. dk. od spowalniać

Zobacz też spowalniać

spowalniać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. spowolnić> [spovalɲatɕ] CZ. cz. przech.

spowalniać

verlangsamen

spowalniać

bremsen

spowalniać

drosseln

spowalniać rytm serca

die Herz[schlag]frequenz herabsetzen

powodzianin (-anka) <D. ‑a, l.mn. ‑anie, D. l.mn. ‑an> [povodʑaɲin] RZ. r.m. (r.ż.)

powodzianin (-anka)

Hochwassergeschädigte(r) mf

powodzianin (-anka)

von einer Überschwemmung Betroffene(r) mf [o. Geschädigte(r) mf ]

pomoc dla powodzian

Flutopferhilfe r.ż.

powojnie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povojɲe] RZ. r.n. podn.

powojnie

Nachkriegszeit r.ż.

pisarze powojnia

Nachkriegsschriftsteller r.m. l.mn.

powojnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [povojɲik] RZ. r.m. BOT.

powojnik

Waldrebe r.ż.

powojnik

Klematis r.ż.

powołać [povowatɕ]

powołać f. dk. od powoływać

Zobacz też powoływać

I . powoływać <‑łuje; f. dk. powołać> [povowɨvatɕ] CZ. cz. przech.

II . powoływać <‑łuje; f. dk. powołać> [povowɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. powoływać (opierać się na):

powoływać się na czyjąś wypowiedź

sich B. auf B. jds Aussage berufen

powoływać się na czyjąś wypowiedź

auf B. jds Aussage Bezug nehmen

możesz się na mnie powołać

du kannst dich auf mich berufen

2. powoływać (rościć sobie):

powoływać się na prawo/przywilej

sich B. auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

opolanin (-anka) <D. ‑a, l.mn. ‑ie> [opolaɲin] RZ. r.m. (r.ż.)

opolanin (-anka)

Oppelner(in) r.m. (r.ż.)

powodzenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [povodzeɲe] RZ. r.n.

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

powodzenie

Erfolg r.m.

2. powodzenie (szczęście):

powodzenie

Glück r.n.

powodzenia!

viel Glück [o. Erfolg] !

z powodzeniem (pomyślnie)

erfolgreich

z powodzeniem (pomyślnie)

mit Erfolg

z powodzeniem (śmiało)

ruhig

z powodzeniem (śmiało)

getrost

bez powodzenia

erfolglos

bez powodzenia

glücklos

3. powodzenie (popularność):

powodzenie

Beliebtheit r.ż.

powodzenie

Zulauf r.m.

mieć powodzenie u [lub wśród] koneserów

sich B. unter Kennern großer Beliebtheit erfreuen

powonienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [povoɲeɲe] RZ. r.n.

powonienie

Geruchssinn r.m.

powonienie

Geruchsvermögen r.n.

mieć czułe powonienie

einen feinen Geruchssinn haben

powozownia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [povozovɲa] RZ. r.ż.

powozownia

Kutschstall r.m.

powozownia

Wagenschuppen r.m.

powikłanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povikwaɲe] RZ. r.n. zwykle l.mn.

1. powikłanie (trudna sytuacja):

powikłanie

Verwick[e]lung r.ż.

powikłanie

Komplikation r.ż.

2. powikłanie MED.:

powikłanie

Komplikationen r.ż. l.mn.

powikłania pogrypowe/pooperacyjne

Komplikationen nach einem grippalen Infekt/nach einer Operation

powolność <D. ‑ści, bez l.mn. > [povolnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

powolność (ruchów)

Langsamkeit r.ż.

powolność (ruchów)

Gemächlichkeit r.ż.

powolność (myślenia)

Langsamkeit r.ż.

powojenny [povojennɨ] PRZYM.

powojenny

Nachkriegs-

lata powojenne

Nachkriegsjahre ntpl

odwołanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [odvowaɲe] RZ. r.n.

1. odwołanie bez l.mn.:

odwołanie

Absage r.ż.

od czegoś nie ma odwołania

etw ist unumgänglich [o. zwingend]

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

odwołanie

Abberufung r.ż.

odwołanie

Demission r.ż. podn.

odwołanie członków rady nadzorczej/sędziów przysięgłych

Abberufung von Aufsichtsratmitgliedern/Geschworenen

odwołanie tymczasowe

vorläufige Abberufung

odwołanie z funkcji [lub ze stanowiska]

Amtsenthebung r.ż.

3. odwołanie:

odwołanie (unieważnienie: zarządzenia)

Widerruf r.m.

odwołanie (alarmu)

Entwarnung r.ż.

[aż] do odwołania

[bis] auf Widerruf

4. odwołanie bez l.mn. PR.:

odwołanie

Berufung r.ż.

odwołanie

Revokation r.ż.

odwołanie wzajemne

Gegenberufung r.ż.

zawołanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zavowaɲe] RZ. r.n.

zawołanie

Rufen r.n.

zawołanie

[An]ruf r.m.

zwroty:

być na czyjeś [każde] zawołanie

[jederzeit] zu jds Verfügung stehen

być na czyjeś [każde] zawołanie

jdm zu Diensten stehen

mieć kogoś na [każde] zawołanie

jdn [jederzeit] zur Verfügung [o. zu seinen Diensten] haben

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W następnej kolejności do spadku zostają powołani dziadkowie spadkodawcy. pl.wikipedia.org

Podział spadku komplikuje się w sytuacji, gdy do dziedziczenia powołani zostają zstępni rodzeństwa. pl.wikipedia.org

W 43 r. p.n.e. powołani zostali oficjalnie na 5 lat jako triumwirowie. pl.wikipedia.org

Przedskoczkami byli także zawodnicy, którzy byli uczestnikami mistrzostw świata, ale nie zostali powołani lub nie zakwalifikowali się do konkursu. pl.wikipedia.org

Niekiedy na liście znajdują się również nowo powołani parowie dożywotni, choć mogą oni być kreowani również poza listą. pl.wikipedia.org

W sytuacji, gdy spadkodawca nie pozostawił zstępnych (dzieci naturalnych i przysposobionych), do spadku zostają powołani jego małżonek oraz jego rodzice. pl.wikipedia.org

Powołani przez rząd zajmują się kontrolą przestrzegania prawa w określonych sferach życia publicznego. pl.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „powołani“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

powołanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povowaɲe] RZ. r.n.

1. powołanie bez l.mn. (wyznaczenie: ministra, rządu):

2. powołanie (zamiłowanie):

3. powołanie WOJSK.:

powoli [povoli] PRZYSŁ.

zwroty:

powolny [povolnɨ] PRZYM.

spowolnić

spowolnić f. dk. od spowalniać

Zobacz też spowalniać

spowalniać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. spowolnić> [spovalɲatɕ] CZ. cz. przech.

powodzianin (-anka) <D. ‑a, l.mn. ‑anie, D. l.mn. ‑an> [povodʑaɲin] RZ. r.m. (r.ż.)

powojnie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povojɲe] RZ. r.n. podn.

powojnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [povojɲik] RZ. r.m. BOT.

powołać [povowatɕ]

powołać f. dk. od powoływać

Zobacz też powoływać

I . powoływać <‑łuje; f. dk. powołać> [povowɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. powoływać (wyznaczać):

2. powoływać (wzywać):

zwroty:

II . powoływać <‑łuje; f. dk. powołać> [povowɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. powoływać (opierać się na):

2. powoływać (rościć sobie):

opolanin (-anka) <D. ‑a, l.mn. ‑ie> [opolaɲin] RZ. r.m. (r.ż.)

powodzenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [povodzeɲe] RZ. r.n.

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

2. powodzenie (szczęście):

3. powodzenie (popularność):

powonienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [povoɲeɲe] RZ. r.n.

powozownia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [povozovɲa] RZ. r.ż.

powikłanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [povikwaɲe] RZ. r.n. zwykle l.mn.

1. powikłanie (trudna sytuacja):

2. powikłanie MED.:

powolność <D. ‑ści, bez l.mn. > [povolnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

powojenny [povojennɨ] PRZYM.

odwołanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [odvowaɲe] RZ. r.n.

1. odwołanie bez l.mn.:

2. odwołanie (dymisja: urzędnika, ambasadora):

3. odwołanie:

4. odwołanie bez l.mn. PR.:

zawołanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zavowaɲe] RZ. r.n.

zwroty:

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania