W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „rozwiewanym“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

rozwiewać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozgniewany: przymiotnik i przysłówek
rozwierać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozwiązanie: rzeczownik
rozwiedziony: przymiotnik i przysłówek
rozwieść
rozwieźć
rozwiert: rzeczownik
rozwiesić: czasownik przechodni
rozwiercać: czasownik przechodni
rozwiertak: rzeczownik
rozwielitka: rzeczownik
rozwinąć
rozwijać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozwiązać
rozwiązły: przymiotnik i przysłówek
rozwikłać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
rozwinięty: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: rozgniewany , rozwiewać , rozwiązanie , rozwierać , rozwiedziony , rozwidlenie , rozwinięty , rozwikłać , rozwiązły , rozwiązać , rozwijać , rozwinąć , rozwielitka , rozwieszać , rozwiertak , rozwiercić , rozwiercać , rozwiesić , rozwiert , rozwieźć i rozwieść

I . rozwiewać <‑wa; f. dk. rozwiać> [rozvjevatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwiewać (rozpraszać):

rozwiewać dym, mgłę

rozwiewać dym, mgłę

auseinander wehen

2. rozwiewać przen. (odsuwać):

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

in Nichts auflösen

rozwiewać nadzieje, wątpliwości

3. rozwiewać:

rozwiewać (targać) (włosy)

rozwiewać (targać) (włosy)

II . rozwiewać <‑wa; f. dk. rozwiać> [rozvjevatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwiewać:

rozwiewać (rozpraszać się) (dym)

rozwiewać (mgła)

sich B. auflösen

2. rozwiewać:

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich B. zerstreuen

rozwiewać (przestawać istnieć) (nadzieje, wątpliwości)

sich B. in Nichts auflösen

rozgniewany [rozgɲevanɨ] PRZYM.

rozgniewany

rozgniewany

rozgniewana mina

wütende Miene r.ż.

I . rozwierać <‑ra; cz. prz. ‑aj; f. dk. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] CZ. cz. przech.

rozwarł szeroko oczy ze zdziwienia

vor Erstaunen riss er die Augen weit auf

II . rozwierać <‑ra; cz. prz. ‑aj; f. dk. rozewrzeć> [rozvjeratɕ] CZ. cz. zwr.

sich auftun podn.

drzwi rozwarły się

die Tür r.ż. tat sich auf podn.

rozwiązanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [rozvjow̃zaɲe] RZ. r.n.

1. rozwiązanie (wynik: zadania, zagadki, problemu):

rozwiązanie

Lösung r.ż.

problem czeka na rozwiązanie

das Problem r.n. muss noch gelöst werden

rozwiązanie konfliktu

Konfliktlösung r.ż.

2. rozwiązanie (unieważnienie: parlamentu, małżeństwa):

rozwiązanie

Auflösung r.ż.

3. rozwiązanie MED.:

rozwiązanie

Entbindung r.ż.

4. rozwiązanie ARCHIT.:

rozwiązanie

Ausführung r.ż.

rozwiedziony¹ [rozvjedʑonɨ] PRZYM.

rozwiedziony kobieta:

rozwiedziony

rozwieść [rozvjeɕtɕ]

rozwieść f. dk. od rozwodzić

Zobacz też rozwodzić

I . rozwodzić <‑dzi; cz. prz. ‑odź; f. dk. rozwieść> [rozvodʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwodzić (udzielać rozwodu):

sędzia rozwiódł moich rodziców

der Richter r.m. hat meine Eltern geschieden

2. rozwodzić (przyczynić się do rozwodu):

jdn zur Scheidung bringen

II . rozwodzić <‑dzi; cz. prz. ‑odź; f. dk. rozwieść> [rozvodʑitɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwodzić (uzyskiwać rozwód):

sich scheiden lassen

[ona] rozwodzi się z mężem

sie lässt sich von ihrem Mann scheiden

2. rozwodzić podn. (mówić długo i szczegółowo):

sich B. [weitschweifig] über etw B. auslassen

weitschweifige Ausführungen über etw B. machen

rozwodzić się na temat podatków

sich über das Steuerthema [o. die Steuern] auslassen

rozwodzić się nad utratą majątku

sich über den Vermögensverlust auslassen

rozwieźć [rozvjeɕtɕ]

rozwieźć f. dk. od rozwozić

Zobacz też rozwozić

rozwozić <‑zi; f. dk. rozwieźć> [rozvoʑitɕ] CZ. cz. przech.

rozwozić pocztę:

rozwiert <D. ‑u, l.mn. ‑y> [rozvjert] RZ. r.m. MINER.

Bohrloch r.n.

wykonać rozwiert

ein Bohrloch ausführen

rozwiesić [rozvjeɕitɕ] f. dk., rozwieszać [rozvjeʃatɕ] <‑sza; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. przech.

rozwiercać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [rozvjertsatɕ], rozwiercić [rozvjertɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

rozwiercać

rozwiercać dziurę w ścianie

ein Loch in der Wand aufbohren

rozwiertak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [rozvjertak] RZ. r.m. TECHNOL.

Reibwerkzeug r.n.

Aufreiber r.m.

rozwielitka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [rozvjelitka] RZ. r.ż. ZOOL.

rozwielitka

Wasserfloh r.m.

rozwinąć [rozvinoɲtɕ]

rozwinąć f. dk. od rozwijać

Zobacz też rozwijać

I . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

rozwijać rolkę, film

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

rozwijać sztandar

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

rozwijać działalność

II . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

2. rozwijać (rosnąć):

sich B. entwickeln

3. rozwijać (doskonalić się):

sich B. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

sich B. ausdehnen

I . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwijać (rozkręcać):

rozwijać rolkę, film

rozwijać rolkę, film

2. rozwijać (rozpościerać):

rozwijać skrzydła

rozwijać sztandar

3. rozwijać (odpakowywać):

rozwijać paczkę, kwiaty

4. rozwijać (poszerzać):

rozwijać temat, zamiłowanie, zdolności

5. rozwijać (czynić intensywniejszym):

rozwijać działalność

rozwijać działalność

II . rozwijać <‑ja; f. dk. rozwinąć> [rozvijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwijać:

rozwijać (rozprostowywać się) (drut)

2. rozwijać (rosnąć):

sich B. entwickeln

3. rozwijać (doskonalić się):

sich B. vervollkommnen

4. rozwijać (poszerzać się):

sich B. ausdehnen

rozwiązać [rozvjow̃zatɕ]

rozwiązać f. dk. od rozwiązywać

Zobacz też rozwiązywać

I . rozwiązywać <‑zuje; f. dk. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozwiązywać (rozplątywać):

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

wódka rozwiązała mu język

der Alkohol r.m. [o. Schnaps r.m. ] hat ihm die Zunge gelöst

2. rozwiązywać (odwiązywać):

rozwiązywać kogoś/coś

jdn/etw losbinden

3. rozwiązywać (znajdować wynik):

rozwiązywać zadanie, zagadkę, równanie

4. rozwiązywać PR. (unieważniać):

rozwiązywać umowę, małżeństwo, parlament

5. rozwiązywać ARCHIT.:

rozwiązywać

II . rozwiązywać <‑zuje; f. dk. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozwiązywać (rozplątywać się, odwiązywać się):

rozwiązywać

sich B. lösen

rozwiązywać

2. rozwiązywać:

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

sich B. lösen

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

gelüftet werden

3. rozwiązywać:

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

sich B. auflösen

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

aufgelöst werden

rozwiązły [rozvjow̃zwɨ] PRZYM. podn.

rozwiązły tryb życia:

rozwiązły

rozwiązły

I . rozwikłać [rozvikwatɕ] f. dk., rozwikływać [rozvikwɨvatɕ] <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> CZ. cz. przech. podn.

1. rozwikłać (rozplątać):

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać sznurki

die Bindfaden entwirren

2. rozwikłać (znaleźć rozwiązanie):

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać

rozwikłać zagadkę

ein Rätsel lösen [o. entwirren]

II . rozwikłać [rozvikwatɕ] f. dk., rozwikływać [rozvikwɨvatɕ] <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> CZ. cz. zwr. podn.

1. rozwikłać (rozplątać się):

rozwikłać

sich B. auflösen

2. rozwikłać (wyjaśnić się):

rozwikłać

sich B. entwirren

rozwikłać

sich B. enträtseln

rozwinięty [rozviɲentɨ] PRZYM.

rozwinięty

zdanie rozwinięte JĘZ.

zusammengesetzter Satz r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski