Tłumaczenia dla hasła „szarego“ w polsko » niemiecki słowniku

szaro [ʃaro] PRZYSŁ.

1. szaro (na szary kolor):

szaro pomalować

grau

2. szaro (monotonnie):

szaro mijają dni

die Tage vergehen eintönig

3. szaro (ponuro):

zrobiło się szaro

es trübte sich ein

zrobiło się szaro

es ist trübe geworden

szarawo [ʃaravo] PRZYSŁ.

szarawo

[leicht] grau

na dworze było szarawo

es graute

szaruga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [ʃaruga] RZ. r.ż.

szaruga

Regenwetter r.n.

szaruga

Sauwetter r.n. pot.

szary [ʃarɨ] PRZYM.

1. szary (kolor):

szary papier, koperta

grau

istota szara ANAT.

die graue Substanz

2. szary (przeciętny):

szary obywatel

durchschnittlicher Bürger r.m.

szary obywatel

Otto Normalverbraucher r.m.

szara eminencja

graue Eminenz r.ż.

na szarym końcu

zu allerletzt

szara strefa

[wirtschaftliche] Grauzone r.ż.

3. szary (monotonny):

szary życie

eintönig

szary życie

öde

4. szary (ponury):

szary dzień

trübe

szary dzień

grau

szarża <D. ‑ży, l.mn. ‑że> [ʃarʒa] RZ. r.ż.

1. szarża (atak):

szarża

Reiterangriff r.m.

2. szarża (stopień wojskowy):

szarża

Dienstgrad r.m.

szarża

Charge r.ż.

szarfa <D. ‑fy, l.mn. ‑fy> [ʃarfa] RZ. r.ż.

szarfa

Schärpe r.ż.

szarak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ʃarak] RZ. r.m.

1. szarak ZOOL.:

szarak

Feldhase r.m.

2. szarak przen. (przeciętniak):

szarak

Durchschnittsmensch r.m.

szarawy [ʃaravɨ] PRZYM.

szarawy

[leicht] grau

szarość <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [ʃaroɕtɕ] RZ. r.ż.

1. szarość (szary kolor):

szarość

Grau r.n.

2. szarość bez l.mn. przen. (monotonia: otoczenia, dni):

szarość

Eintönigkeit r.ż.

szarość

Monotonie r.ż.

3. szarość bez l.mn. przen. (brak światła: wieczoru):

szarość

Dämmerung r.ż.

I . szarpać <‑pie> [ʃarpatɕ] CZ. cz. przech.

1. szarpać < f. dk. szarpnąć> (ciągnąć):

szarpać za coś

an etw C. reißen [o. zerren]

szarpać kogoś za włosy/rękaw

jdn an den Haaren/am Ärmel ziehen

zszarpane nerwy

zerrüttete Nerven r.m. l.mn.

2. szarpać < f. dk. szarpnąć> (rozdzierać):

szarpać materiał, ubranie

zerreißen

II . szarpać <‑pie f. dk. szarpnąć> [ʃarpatɕ] CZ. bezosob.

szarpać (wykonywać gwałtowny ruch) (pojazd)

rucken

III . szarpać <‑pie> [ʃarpatɕ] CZ. cz. zwr.

1. szarpać < f. dk. szarpnąć> (szamotać się):

szarpać

sich B. herumbalgen pot.

2. szarpać < f. dk. szarpnąć> (tarmosić):

szarpać się za brodę

sich B. am Bart zerren

3. szarpać (dokuczać sobie nawzajem):

mąż szarpie się z żoną

der Mann und seine Frau quälen sich gegenseitig

4. szarpać przen. pot. (martwić się):

szarpać

sich B. herumplagen pot.

5. szarpać przen. pot. (harować):

szarpał się, by utrzymać rodzinę

er schuftete sich ab, um seine Familie zu unterhalten pot.

I . szarzeć <‑eje f. dk. z‑> [ʃaʒetɕ] CZ. cz. nieprzech.

szarzeć (przybierać szarą barwę) (las, niebo)

grau werden

II . szarzeć <‑eje f. dk. z‑> [ʃaʒetɕ] CZ. bezosob. (świtać, zmierzchać)

szarzeje

es dämmert

szarada <D. ‑dy, l.mn. ‑dy> [ʃarada] RZ. r.ż.

szarada

Scharade r.ż.

szarada

Silbenrätsel r.n.

szaleć <‑eje> [ʃaletɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. szaleć (wariować):

szaleć

verrückt werden pot.

szaleć z rozpaczy

vor Verzweiflung rasen

2. szaleć pot. (hulać):

szaleć

ausgelassen sein

szaleć

[herum]toben

3. szaleć pot. (przepadać):

szaleć za kimś/czymś

in jdn/etw vernarrt sein

szaleć za kimś/czymś

an jdm/etw einen Narren gefressen haben przen. pot.

4. szaleć pot. (robić nadgorliwie):

szaleć z porządkami/zakupami

es mit der Ordnung/mit den Einkäufen übertreiben

5. szaleć pot. (jeździć z pasją):

szaleć na nartach/drogach

leidenschaftlich Ski fahren/Auto fahren

6. szaleć:

szaleć (przebiegać gwałtownie) (burza, epidemia, powódź)

wüten

szaleć (przebiegać gwałtownie) (burza, epidemia, powódź)

toben

szambo <D. ‑ba, l.mn. ‑ba> [ʃambo] RZ. r.n.

szambo

Faulbehälter r.m.

szarpie RZ.

Hasło od użytkownika

szarpie r.n. MED.

Scharpie r.ż.