polsko » niemiecki
Widzisz podobne wyniki: uzbrajać , rozkrajać , rozbrajać , dozbrajać , szurgotać , rozstrajać , przykrajać , przekrajać , wykrajać , ustrajać , potrajać , odkrajać , obkrajać , nakrajać i dokrajać

I . uzbrajać <‑ja> [uzbrajatɕ], uzbroić [uzbroitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. uzbrajać (wyposażać w broń):

uzbrajać wojsko
bewaffnen

2. uzbrajać (wyposażać w sprzęt):

uzbrajać robotników
ausstatten

3. uzbrajać (wyposażać w instalacje):

uzbrajać teren
erschließen

II . uzbrajać <‑ja> [uzbrajatɕ], uzbroić [uzbroitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. uzbrajać (zaopatrzyć się w broń):

uzbroić się w coś
sich B. mit etw bewaffnen
uzbroić się w cierpliwość
sich B. mit Geduld wappnen

2. uzbrajać (zaopatrzyć się w sprzęt):

uzbroić się w coś
sich B. mit etw ausstatten [o. ausrüsten]
uzbroić się w [mocne] argumenty przen.
sich C. [starke] Argumente zurechtlegen

szurgotać <‑ocze; cz. prz. ‑ocz> [ʃurgotatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

I . dozbrajać <‑aja; cz. prz. ‑ajaj> [dozbrajatɕ], dozbroić [dozbroitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. t. WOJSK.

II . dozbrajać <‑aja; cz. prz. ‑ajaj> [dozbrajatɕ], dozbroić [dozbroitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. WOJSK.

I . rozbrajać <‑ja; f. dk. rozbroić> [rozbrajatɕ] CZ. cz. przech.

2. rozbrajać przen. podn. (poprawić komuś nastrój):

rozbrajać
besänftigen
rozbrajać
aufheitern

II . rozbrajać <‑ja; f. dk. rozbroić> [rozbrajatɕ] CZ. cz. zwr. WOJSK.

rozkrajać [roskrajatɕ] f. dk., rozkrawać [roskravatɕ] <‑wa; f. dk. rozkroić> CZ. cz. przech.

dokrajać [dokrajatɕ] f. dk., dokrawać [dokravatɕ] <‑wa; f. dk. dokroić> CZ. cz. przech.

nakrajać [nakrajatɕ] f. dk.

nakrajać → nakroić

Zobacz też nakroić

nakroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [nakroitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

obkrajać [opkrajatɕ] f. dk., obkrawać [opkravatɕ] <‑wa> CZ. cz. przech. pot.

odkrajać [otkrajatɕ] f. dk., odkrawać [otkravatɕ] <‑wa> CZ. cz. przech.

I . potrajać <‑ja; f. dk. potroić> [potrajatɕ] CZ. cz. przech.

potrajać dochody, majątek, plony:

potrajać
verdreifachen

II . potrajać <‑ja; f. dk. potroić> [potrajatɕ] CZ. cz. zwr.

I . ustrajać <‑ja; cz. prz. ‑aj> [ustrajatɕ], ustroić [ustroitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

II . ustrajać <‑ja; cz. prz. ‑aj> [ustrajatɕ], ustroić [ustroitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn. zwykle f. dk. (ubierać się)

wykrajać [vɨkrajatɕ]

wykrajać → wykrawać

Zobacz też wykrawać

wykrawać <‑wa; f. dk. wykroić> [vɨkravatɕ] CZ. cz. przech.

przekrajać [pʃekrajatɕ]

przekrajać f. dk. od przekrawać

Zobacz też przekrawać

I . przekrawać <‑wa; f. dk. przekroić [lub przekrajać] [lub po‑]> [pʃekravatɕ] CZ. cz. przech.

II . przekrawać <‑wa; f. dk. przekroić [lub przekrajać] [lub po‑]> [pʃekravatɕ] CZ. cz. zwr.

przykrajać [pʃɨkrajatɕ]

przykrajać f. dk. od przykrawać

Zobacz też przykrawać

przykrawać <‑wa; f. dk. przykrajać [lub przykroić]> [pʃɨkravatɕ] CZ. cz. przech.

I . rozstrajać <‑ja> [rosstrajatɕ], rozstroić [rosstroitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

2. rozstrajać MUZ.:

rozstrajać
verstimmen

3. rozstrajać TECHNOL.:

rozstroić radio
das Radio so verstellen, dass es rauscht

II . rozstrajać <‑ja> [rosstrajatɕ], rozstroić [rosstroitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. MUZ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski
Przeszukaj słowniki
Najbardziej popularne