W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wywoływane“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

wywoływać
wywoływacz: rzeczownik
wywoławczy: przymiotnik i przysłówek
wywozowy: przymiotnik i przysłówek
zwołać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
obwołać: czasownik przechodni
odwoływać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
powoływać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
nawoływać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wywołać
wywalać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wywalczać: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: wywoływacz , wywoływać , wywalczać , wywalać , wywołać , nawoływać , powoływać , odwoływać , obwoływać , zwoływać , wywozowy i wywoławczy

wywoływać <‑łuje; CZ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] cz. przech. f. dk.

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

wywoływać duchy

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu przysł.

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać podn. (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln przen.

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać FOTO:

wywoływać

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

wywoływać cenę

ein Angebot machen

wywoływacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [vɨvowɨvatʃ] RZ. r.m. FOTO

wywoływacz

Entwickler r.m.

wywoławczy [vɨvowaftʃɨ] PRZYM.

1. wywoławczy HAND.:

cena wywoławcza

Ausrufungspreis r.m.

2. wywoławczy RADIO:

sygnał wywoławczy

Jingle r.m.

sygnał wywoławczy

Kennmelodie r.ż.

wywozowy [vɨvozovɨ] PRZYM.

cło wywozowe

Ausfuhrzoll r.m.

I . zwołać [zvowatɕ] f. dk., zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> CZ. cz. przech.

zwołać ludzi

zwołać ludzi

zwołać zebranie

zwołać zebranie

zwołać parlament

II . zwołać [zvowatɕ] f. dk., zwoływać [zvowɨvatɕ] <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> CZ. cz. zwr. podn.

1. zwołać (wołać się wzajemnie):

sich B. zusammenrufen

2. zwołać (zbierać się):

sich B. versammeln

obwołać [obvowatɕ] f. dk., obwoływać [obvowɨvatɕ] <‑łuje> CZ. cz. przech.

I . odwoływać <‑łuje; f. dk. odwołać> [odvowɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. odwoływać (usunąć z urzędu):

odwoływać ambasadora

list odwołujący

Abberufungsschreiben r.n.

list odwołujący

Avocatorium r.n. przest r.m.

2. odwoływać (unieważniać):

odwoływać rozkaz

odwoływać spotkanie

odwoływać alarm

odwoływać obietnicę, słowa

II . odwoływać <‑łuje; f. dk. odwołać> [odvowɨvatɕ] CZ. cz. zwr. PR.

odwoływać się od decyzji

gegen ein Urteil Berufung einlegen

I . powoływać <‑łuje; f. dk. powołać> [povowɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. powoływać (wyznaczać):

powoływać rząd, zarząd

powoływać rząd, zarząd

powoływać kogoś na świadka

jdn als Zeugen benennen

powołać kogoś na stanowisko ministra spraw zagranicznych

jdn zum Außenminister berufen

2. powoływać (wzywać):

powoływać kogoś do wojska

jdn zum Militär[dienst] einberufen

zwroty:

powoływać coś do życia

etw ins Leben rufen

II . powoływać <‑łuje; f. dk. powołać> [povowɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. powoływać (opierać się na):

powoływać się na czyjąś wypowiedź

sich B. auf B. jds Aussage berufen

powoływać się na czyjąś wypowiedź

auf B. jds Aussage Bezug nehmen

możesz się na mnie powołać

du kannst dich auf mich berufen

2. powoływać (rościć sobie):

powoływać się na prawo/przywilej

sich B. auf ein Recht/Vorrecht berufen [o. stützen]

I . nawoływać <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> [navowɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nawoływać:

nawoływać (krzyczeć)

[laut/lange] rufen

nawoływać (zwoływać)

nawoływać (zwoływać)

zusammentrommeln pot.

2. nawoływać (zachęcać):

nawoływać kogoś do zrobienia czegoś

jdn aufrufen [o. auffordern] , etw zu tun

II . nawoływać <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> [navowɨvatɕ] CZ. cz. zwr. (wołać się)

nawoływać

sich B. zusammenrufen [o. zusammentrommeln pot. ]

wywołać [vɨvowatɕ]

wywołać f. dk. od wywoływać

Zobacz też wywoływać

wywoływać <‑łuje; CZ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] cz. przech. f. dk.

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

wywoływać duchy

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu przysł.

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać podn. (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln przen.

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać FOTO:

wywoływać

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

wywoływać cenę

ein Angebot machen

I . wywalać <‑la; f. dk. wywalić> [vɨvalatɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. wywalać (wyrzucać):

wywalać śmieci

wywalać śmieci

wegschmeißen pot.

wywalać gały

große Augen machen pot.

wywalać pieniądze

das Geld zum Fenster hinauswerfen pot.

wywalić kogoś na zbity pysk wulg.

jdn achtkantig [o. in hohem Bogen] hinauswerfen pot.

2. wywalać (wyważać):

wywalać drzwi

wywalać drzwi

II . wywalać <‑la; f. dk. wywalić> [vɨvalatɕ] CZ. cz. zwr. pot. (przewracać się)

wywalczać <‑cza> [vɨvaltʃatɕ], wywalczyć [vɨvaltʃɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

wywalczyć sobie mocną pozycję

sich C. eine starke Position erkämpfen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski