Tłumaczenia dla hasła „obiekcji“ w polsko » niemiecki słowniku

obiekcja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [objektsja] RZ. r.ż. zwykle l.mn.

1. obiekcja podn. (zastrzeżenie, wątpliwość):

obiekcja

Einwand r.m.

obiekcja

Vorbehalt r.m.

mieć obiekcje [co do czegoś]

etw [gegen etw] einzuwenden haben

2. obiekcja PR.:

obiekcja

Remonstration r.ż.

obiekcja

Gegenvorstellung r.ż.

subiekcja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [subjektsja] RZ. r.ż. przest (kłopot)

subiekcja

Ungelegenheit r.ż.

subiekcja

Unannehmlichkeit r.ż.

nie chciałbym sprawiać subiekcji

ich will keine Unannehmlichkeiten bereiten

obiektyw <D. ‑u, l.mn. ‑y> [objektɨf] RZ. r.m. FOTO

obiektyw

Objektiv r.n.

obiektyw szerokokątny

Weitwinkelobjektiv r.n.

obiekt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [objekt] RZ. r.m.

1. obiekt (przedmiot: krytyki, badań, zainteresowań):

obiekt

Gegenstand r.m.

obiekt

Objekt r.n.

skojarzyć i połączyć obiekty INF.

Objekte verknüpfen und verbinden

2. obiekt (budowla):

obiekt

Objekt r.n.

obiekt

Gebäude r.n.

obiekt

Anlage r.ż.

obiekt sportowy

Sportanlage r.ż.

iniekcja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [iɲjektsja] RZ. r.ż.

iniekcja MED., TECHNOL.

Injektion r.ż.

obiec [objets]

obiec f. dk. od obiegać

Zobacz też obiegać

obiegać <‑ga> [objegatɕ], obiegnąć [objegnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. obiegać (okrążać biegnąc):

obiegać coś

um etw herumlaufen

obiegać coś

etw umrunden

2. obiegać (rozprzestrzeniać się):

obiegać

umgehen

obiegać

die Runde machen

plotka obiegła wszystkich

das Gerücht r.n. machte bei allen die Runde

3. obiegać pot. (obchodzić szereg osób lub miejsc):

obiegać

von einem zum anderen laufen

obiegać

abklappern pot.

obiegł znajomych z nowiną o swoich zaręczynach

er lief mit der Nachricht von seiner Verlobung von einem Bekannten zum anderen

obiegła większość sklepów w poszukiwaniu wygodnych butów

auf der Suche nach bequemen Schuhen klapperte sie fast alle Geschäfte ab pot.

4. obiegać ASTRON:

obiegać

umkreisen

obiecać [objetsatɕ]

obiecać f. dk. od obiecywać

Zobacz też obiecywać

obiecywać <‑cuje; f. dk. obiecać> [objetsɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. obiecywać:

obiecywać coś komuś

jdm etw versprechen

wiele sobie po czymś obiecywać

sich C. von etw viel versprechen

Ziemia Obiecana

das Gelobte Land r.n.

obiecywać gruszki na wierzbie [lub złote góry]

das Blaue vom Himmel versprechen

obiecywać komuś swoją rękę

jdm seine Hand versprechen podn., przest

2. obiecywać tylko ndk. (rokować):

obiecywać

versprechen

obiecywać

verheißen podn.

słoneczna pogoda obiecywała pogodny weekend

das sonnige Wetter r.n. versprach ein schönes Wochenende

obiektywnie [objektɨvɲe] PRZYSŁ.

obiektywnie

objektiv

obiektywnie

unvoreingenommen

obiektywnie istniejąca rzeczywistość

objektiv existierende Realität r.ż.

ocenić coś obiektywnie

etw objektiv beurteilen

obiektywnie patrząc...

objektiv betrachtet ...

obiektywizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [objektɨvism] RZ. r.m.

1. obiektywizm (bezstronność):

obiektywizm

Objektivität r.ż.

obiektywizm

Sachlichkeit r.ż.

zachować obiektywizm

Objektivität wahren

2. obiektywizm FIL.:

obiektywizm

Objektivismus r.m.

obiektywny [objektɨvnɨ] PRZYM.

obiektywny opinia, ocena

objektiv

obiektywny opinia, ocena

unvoreingenommen

obiektywny zjawiska, trudności

objektiv

obiektywny zjawiska, trudności

real

obiektywista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [objektɨvista] RZ. r.m. odm. jak f w lp

1. obiektywista podn. (osoba bezstronna):

obiektywista

objektiver Mensch r.m.

2. obiektywista FIL.:

obiektywista

Objektivist(in) r.m. (r.ż.)

obiektywizacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [objektɨvizatsja] RZ. r.ż. podn.

obiektywizacja

objektive Darstellung r.ż.

obiektywizacja

Wahrnehmung r.ż.

obiektywizacja

Objektivmachung r.ż.

obiektywizacja

Objektivierung r.ż.

obiektywizacja ocen

objektive Gestaltung r.ż. der Bewertung

próba obiektywizacji stanu gospodarki

Versuch r.m. einer objektiven Darstellung der Wirtschaftslage

obiegnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [objegɲik] RZ. r.m. MUZ.

obiegnik

Doppelschlag r.m.

obiegać <‑ga> [objegatɕ], obiegnąć [objegnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. obiegać (okrążać biegnąc):

obiegać coś

um etw herumlaufen

obiegać coś

etw umrunden

2. obiegać (rozprzestrzeniać się):

obiegać

umgehen

obiegać

die Runde machen

plotka obiegła wszystkich

das Gerücht r.n. machte bei allen die Runde

3. obiegać pot. (obchodzić szereg osób lub miejsc):

obiegać

von einem zum anderen laufen

obiegać

abklappern pot.

obiegł znajomych z nowiną o swoich zaręczynach

er lief mit der Nachricht von seiner Verlobung von einem Bekannten zum anderen

obiegła większość sklepów w poszukiwaniu wygodnych butów

auf der Suche nach bequemen Schuhen klapperte sie fast alle Geschäfte ab pot.

4. obiegać ASTRON:

obiegać

umkreisen

obiegowy [objegovɨ] PRZYM.

obiegowy pieniądz

im Umlauf befindlich

obiegowy pieniądz

gängig

obiegowy opinia

gängig

karta obiegowa

Laufzettel r.m.

obiecujący [objetsujontsɨ] PRZYM.

obiecujący

viel versprechend

obiecujący zawodnik

viel versprechender Wettkampfteilnehmer r.m.

obiecująco [objetsujontso] PRZYSŁ.

obiecująco

viel versprechend

uśmiechać się obiecująco

viel versprechend lächeln

obieraczka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [objeratʃka] RZ. r.ż. pot.

obieraczka

Schäler r.n.

obieg <D. ‑u, bez l.mn. > [objek] RZ. r.m.

1. obieg (krążenie: krwi, wody):

obieg

Kreislauf r.m.

obieg

Zirkulation r.ż.

puścić w obieg

in Umlauf bringen

2. obieg t. EKON (obrót: pieniądza):

obieg

Umlauf r.m.

wejść do obiegu

in Umlauf kommen

drugi obieg

Untergrund r.m.

literatura drugiego obiegu

Untergrundliteratur r.ż.

literatura drugiego obiegu

nicht offizielle Literatur r.ż.

3. obieg (występowanie czegoś):

być w obiegu

im Umlauf sein

obieg towarów

Warenverkehr r.m.

obieg towarów

Warenumlauf r.m.

wycofać z obiegu

aus dem Verkehr ziehen

wyjść z obiegu

ungültig werden

4. obieg ASTRON (planet):

obieg

Umlaufzeit r.ż.