niemiecko » polski

gebrạcht [gə​ˈbraxt] CZ. cz. przech.

gebracht pp von bringen

Zobacz też bringen

brịngen <bringt, brachte, gebracht> [ˈbrɪŋən] CZ. cz. przech.

2. bringen (servieren):

serwować [f. dk. za‑]

3. bringen (wegbringen):

odnosić [f. dk. odnieść]

8. bringen (bescheren):

14. bringen pot. (bewegen):

18. bringen pot. (machen):

19. bringen pot. (gut sein):

20. bringen pot. (funktionieren):

Gebrạbbel <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. pej. pot.

Gebra̱tene(s) <‑n, bez l.mn. > RZ. r.n. GASTR.

smażenina r.ż. pot.

I . gebra̱u̱cht [gə​ˈbraʊxt] PRZYM.

II . gebra̱u̱cht [gə​ˈbraʊxt] PRZYSŁ.

Ze̱bra <‑s, ‑s> [ˈtseːbra] RZ. r.n. ZOOL.

zebra r.ż.

I . ạngebracht [ˈangəbraxt] CZ. cz. przech.

angebracht pp von anbringen

II . ạngebracht [ˈangəbraxt] PRZYM.

1. angebracht (sinnvoll):

Zobacz też anbringen

ạn|bringen CZ. cz. przech. irr

1. anbringen pot. (herbringen):

2. anbringen (befestigen, montieren):

3. anbringen (installieren):

5. anbringen (äußern):

wyrażać [f. dk. wyrazić]

I . gebrạnnt [gə​ˈbrant] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr., bezosob.

gebrannt pp von brennen

II . gebrạnnt [gə​ˈbrant] PRZYM.

gebrannt Mandel:

Zobacz też brennen

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. cz. przech.

1. brennen (rösten):

2. brennen (ein Produkt herstellen):

wypalać [f. dk. wypalić]

4. brennen (härten):

6. brennen INF.:

wypalać [f. dk. wypalić ]pot.
nagrywać [f. dk. nagrać]

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. cz. zwr.

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. bezosob.

zwroty:

gebra̱ten [gə​ˈbraːtən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

gebraten pp von braten

Zobacz też braten

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] CZ. cz. przech.

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] CZ. cz. nieprzech.

erbrạcht CZ. cz. przech.

erbracht pp von erbringen

Zobacz też erbringen

erbrịngen* [ɛɐ̯​ˈbrɪŋən] CZ. cz. przech. irr

2. erbringen (einbringen, ergeben):

3. erbringen:

wykazywać [f. dk. wykazać]

4. erbringen PR.:

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

verbra̱ch CZ. cz. przech.

verbrach cz. prz. von verbrechen

Zobacz też verbrechen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski