Tłumaczenia dla hasła „schnodd“ w niemiecko » polski słowniku

I . schnö̱de [ˈʃnøːdə] PRZYM. pej. podn.

schnöde Geiz, Motiv, Tat:

schnöde

podły

das ist schnöde [von ihm]

to nikczemne [z jego strony] podn.

II . schnö̱de [ˈʃnøːdə] PRZYSŁ. pej. podn.

schnöde verlassen, verraten:

schnöde

w podły [lub nikczemny podn. ] sposób

jdn schnöde ausnutzen

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać] kogoś nikczemnie podn.

schno̱b CZ. cz. nieprzech. alt

schnob cz. prz. von schnauben

Zobacz też schnauben

schna̱u̱ben <schnaubt, schnaubte [o. schnob], geschnaubt [o. geschnoben]> [ˈʃnaʊbən] CZ. cz. nieprzech.

1. schnauben (durch die Nase atmen):

ins Taschentuch schnauben

smarkać [f. dk. smarknąć ][lub zasmarkać] w chusteczkę pot.

vor Wut schnauben fig

pienić się ze złości fig pot.

2. schnauben:

schnauben (laut atmen) (Pferd)

parskać [f. dk. parsknąć]

Schne̱i̱d <‑[e]s, bez l.mn. > [ʃnaɪt] RZ. r.m. pot.

Schneid

tupet r.m.

Schneid

odwaga r.ż.

Schneid haben

mieć tupet

zwroty:

jdm den Schneid abkaufen

odbierać [f. dk. odebrać] komuś odwagę [lub pewność siebie]

sich C. den Schneid abkaufen lassen

dać się zastraszyć

I . schnẹll [ʃnɛl] PRZYM.

schnell Fahrt, Bedienung, Tempo:

schnell

szybki

schneller als der Schall

szybszy od dźwięku

auf die Schnelle pot.

szybko

auf die Schnelle pot.

w pośpiechu

auf die Schnelle pot.

na chybcika pot.

auf die Schnelle pot.

naprędce

solche Aufgaben lassen sich auf die Schnelle nicht machen pot.

takich zadań nie da się zrobić na chybcika

pot. können Sie mir die Ware auf die Schnelle liefern? pot.

czy mógłby pan/mogłaby pani dostarczyć mi szybko ten towar?

zwroty:

eine schnelle Mark machen [o. verdienen] pot.

szybko zarabiać [f. dk. zarobić]

II . schnẹll [ʃnɛl] PRZYSŁ.

schnell gehen, sich fortbewegen

szybko

schnell arbeiten

żwawo

schnell reagieren

żywo

schnell wütend werden

szybko się złościć

wie schnell geht es mit dem Flugzeug?

jak długo trwa podróż r.ż. samolotem?

nicht so schnell!

nie tak szybko!

mach schnell! pot.

pośpiesz się!

zwroty:

so schnell schießen die Preußen nicht

tak szybko to nie idzie [lub się nie da] pot.

schnịtt [ʃnɪt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schnitt cz. prz. von schneiden

Zobacz też schneiden

I . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech.

1. schneiden:

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

kroić [f. dk. po‑]

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

krajać

schneiden (zerteilen mit der Schere)

przecinać [f. dk. przeciąć]

schneiden (zerteilen mit der Schere)

rozcinać [f. dk. rozciąć]

klein schneiden Zwiebel

drobno siekać [f. dk. po‑]

etw in Stücke schneiden

pokroić coś na kawałki

das Hemd ist eng geschnitten

koszula r.ż. jest wąsko skrojona

die Luft ist hier zum Schneiden fig

siekierę można powiesić fig pot.

jdm wie aus dem Gesicht geschnitten sein

być łudząco podobnym do kogoś

2. schneiden:

schneiden (kürzen) Fingernägel, Haare

obcinać [f. dk. obciąć]

schneiden (stutzen) Bart

przycinać [f. dk. przyciąć]

sich C. die Haare schneiden lassen

ostrzyc się

sich C. die Haare schneiden lassen

zostać ostrzyżonym

3. schneiden (einschneiden):

ein Loch in etw B. schneiden

wyciąć w czymś dziurę

4. schneiden (kreuzen):

schneiden Straße

przecinać

dort schneidet sie Straße die Bahnlinie

tam ulica r.ż. przecina tory kolejowe

5. schneiden (nicht ausfahren):

eine Kurve schneiden

ścinać [f. dk. ściąć] zakręt

6. schneiden (gefährden):

schneiden Person, Fahrzeug

zajechać komus drogę

7. schneiden:

schneiden FILM, TV, RADIO Film

montować [f. dk. z‑]

8. schneiden (meiden):

schneiden Person

unikać

9. schneiden (ein Gesicht machen):

Grimassen schneiden

stroić miny r.ż. l.mn.

II . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. nieprzech. (Kälte, Strick)

schneiden

ciąć

gut/schlecht schneiden (Messer)

dobrze/źle ciąć

III . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. schneiden (sich verletzen):

sich B. o C. in den Finger schneiden

zaciąć się w palec

sie hat sich an einer Glasscherbe geschnitten

skaleczyła się kawałkiem szkła

sich ins eigene Fleisch schneiden

szkodzić [f. dk. za‑] sobie

2. schneiden:

schneiden (sich kreuzen) (Straßen)

krzyżować [f. dk. s‑] się

3. schneiden REG pot. (sich irren):

schneiden

mylić [f. dk. po‑] się

da hat er sich aber geschnitten

on grubo się myli [lub bardzo się pomylił]

schnụrz [ʃnʊrts] PRZYM. pot.

schnurz → schnuppe

Zobacz też schnuppe

schnụppe [ˈʃnʊpə] PRZYM. pot.

das ist mir schnuppe

wszystko mi jedno pot.

I . scho̱n [ʃoːn] PRZYSŁ. (bereits)

schon

już

schon jetzt/immer

już teraz/zawsze

schon wieder?

znowu?

musst du schon gehen?

musisz już iść?

schon oft

już wielokrotnie [lub wiele razy]

und schon war er weg

i już go nie było

schon gestern

już wczoraj

schon bald darauf

już niebawem [lub zaraz po tym]

das war schon immer so

tak było zawsze

ich komme ja schon!

idę już!

nun mach schon! pot. (beeil dich)

no pośpiesz się!

II . scho̱n [ʃoːn] PART.

1. schon (irgendwann):

er wird es schon noch lernen

[on] jeszcze się tego nauczy

du wirst schon sehen

jeszcze zobaczysz

2. schon (allein):

schon deshalb

już choćby dlatego

schon der Gedanke daran macht mich nervös

już sama myśl r.ż. o tym mnie drażni

wenn ich das schon sehe!

chcę to zobaczyć! iron.

3. schon (durchaus):

schon

jak najbardziej

das kann schon vorkommen

to się przecież może zdarzyć

das ist schon möglich

to jest jak najbardziej możliwe

das stimmt schon, aber ...

to się wprawdzie zgadza, ale...

ich bin schon froh, dass ...

jestem bardzo szczęśliwy, że...

4. schon (denn):

was macht das schon?

jakież to ma znaczenie?

was heißt das schon?

a cóż to znaczy?

na, wenn schon!

i co z tego! pot.

5. schon pot. (wirklich):

man hat’s schon nicht leicht im Leben

w życiu nie jest łatwo

6. schon (irgendwie):

es geht schon

jakoś to będzie

es wird schon klappen

to się [jakoś] uda

7. schon pot. (endlich):

sag schon!

no, powiedz[że] wreszcie! pot.

8. schon (doch, ja):

ich denke schon

przecież myślę

sie ist nicht zufrieden, aber ich schon

ona jest niezadowolona, ale ja tak

Lust habe ich schon, nur ...

ochotę mam, tylko...

scho̱r [ʃoːɐ̯] CZ. cz. przech.

schor cz. prz. von scheren

Zobacz też scheren , scheren

I . sche̱ren² <schert, scherte, geschert> [ˈʃeːrən] CZ. cz. przech.

was schert mich das?

co mnie to obchodzi?

II . sche̱ren² <schert, scherte, geschert> [ˈʃeːrən] CZ. cz. zwr. pot.

1. scheren (sich kümmern):

sich nicht um jdn/etw scheren

nie troszczyć [f. dk. za‑] się o kogoś/coś

sie scherte sich nicht darum, was er sagte

nie obchodziło ją to, co [on] powiedział

scher dich nicht um Dinge, die dich nichts angehen

nie przejmuj się sprawami, które ciebie nie dotyczą

sich keinen Pfifferling um etwas scheren

nie interesować się czymś w najmniejszym stopniu

2. scheren (fortgehen):

scher dich endlich ins Bett

idź [lub pakuj się pot. ] wreszcie do łóżka

scher dich zum Teufel!

wynoś się do diabła! pot.

scher dich zum Teufel!

idź w diabły [lub do diabła] ! pot.

sche̱ren¹ <schert, schor, geschoren> [ˈʃeːrən] CZ. cz. przech.

1. scheren (durch Schneiden kürzen):

scheren Tier, Pudel, Hecke

strzyc [f. dk. o‑ lub przy‑]

scheren Rasen

kosić [f. dk. s‑]

scheren Tuch, Teppich

przycinać [f. dk. przyciąć]

alles über einen Kamm scheren

traktować wszystko jednakowo

alles über einen Kamm scheren

mierzyć wszystko jedną miarą

2. scheren (abschneiden):

sich C. den Bart scheren

przystrzyc sobie brodę

kurz geschorenes Haar

krótko ostrzyżone włosy r.m. l.mn.

schọssNP [ʃɔs] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., schọßst. pis. CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

schoss cz. prz. von → schießen

Zobacz też schießen

I . schi̱e̱ßen <schießt, schoss, geschossen> [ˈʃiːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. schießen +haben (feuern):

[auf jdn] schießen

strzelać [f. dk. strzelić] [do kogoś]

man hat auf mich geschossen

strzelano do mnie

mit dem Gewehr schießen

wypalić z broni

ausgehen wie das Hornberger Schießen

skończyć się bez rezultatu

mit Kanonen nach [o. auf] Spatzen schießen

strzelać z armat[y] do wróbli

wie aus der Pistole geschossen

jak strzała r.ż.

wie aus der Pistole geschossen

błyskawicznie

2. schießen +haben SPORT (den Schießsport betreiben):

schießen

uprawiać strzelectwo

auf das Tor/an die Latte/ins Netz schießen

strzelić do bramki/w poprzeczkę/w siatkę

3. schießen +sein:

schießen (sprießen) (Pflanze)

wystrzelić fig

schießen (sprießen) (Pflanze)

wyrastać [f. dk. wyrosnąć]

schießen (sehr schnell wachsen) (Saat)

strzelać [f. dk. strzelić] w górę

der Salat schießt

sałata r.ż. rośnie

neue Häuser schießen aus dem Boden fig

nowe domy r.m. l.mn. wyrastają jak grzyby po deszczu fig

wie Pilze aus dem Boden [o. aus der Erde] schießen

wyrastać [lub rosnąć] jak grzyby r.m. l.mn. po deszczu

4. schießen +sein (sich schnell bewegen):

um die Ecke schießen

wyskoczyć zza rogu

sie schoss herein

[ona] wskoczyła do środka pot.

eine Idee schoss ihr durch den Kopf fig

pewien pomysł r.m. strzelił jej do głowy pot.

das ist zum Schießen! pot.

można pęknąć ze śmiechu! pot.

das ist zum Schießen! pot.

to jest przezabawne [lub przekomiczne] !

5. schießen +sein a. fig (spritzen):

nach oben schießen (Wasser, Öl)

[wy]tryskać [f. dk. [wy]trysnąć] do góry

das Wasser schießt ins Tal

woda r.ż. wpada do doliny

in den Kopf schießen (Blut)

uderzać [f. dk. uderzyć] do głowy fig

die Röte schoss ihm ins Gesicht

oblał się czerwienią fig

die Röte schoss ihm ins Gesicht

poczerwieniał

6. schießen +sein (sich sehr rasch bewegen):

in die Höhe schießen

zrywać [f. dk. zerwać] się z miejsca

in die Höhe schießen

podskoczyć

II . schi̱e̱ßen <schießt, schoss, geschossen> [ˈʃiːsən] CZ. cz. przech.

1. schießen (töten):

schießen Wild

ustrzelić

schießen Wild

ubijać [f. dk. ubić]

einen Bock schießen pot.

palnąć byka pot.

2. schießen (feuern):

schießen Rakete

odpalać [f. dk. odpalić]

jdm eine schießen pot.

strzelić kogoś w twarz pot.

3. schießen (anschießen):

sie schoss ihn in den Arm

postrzeliła go w ramię

4. schießen (treten):

den Ball auf das Tor schießen

oddać strzał na bramkę

ein Tor schießen

strzelić bramkę

5. schießen fig (fotografieren):

ein Bild schießen

pstrykać [f. dk. pstryknąć] zdjęcie pot.

6. schießen fig (werfen):

Blicke schießen

ciskać [lub rzucać] spojrzenia