W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „poddwac“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

poddać
podawać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
podwiać
poddany: rzeczownik
poddana: rzeczownik
podać
podlać
podsiać
podążać: czasownik nieprzechodni
podołać: czasownik nieprzechodni
podumać: czasownik nieprzechodni
podziać
podkowa: rzeczownik
oddawać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
porwać: II. czasownik przechodni III. czasownik nieprzechodni IV. czasownik zwrotny
pozwać
polewać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
porywać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
posuwać: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
pokiwać

Widzisz podobne wyniki: podawać , poddać , pozywać , pozować , potrwać , polować , pokiwać , posuwać , porywać , polewać , pozwać , porwać , oddawać , podkowa , podziać , podumać , podołać , podążać , podsiać , podlać , podać , poddana , poddany i podwiać

poddać [poddatɕ]

poddać f. dk. od poddawać

Zobacz też poddawać

I . poddawać <poddaje; f. dk. poddać> [poddavatɕ] CZ. cz. przech.

1. poddawać (oddawać pod czyjeś panowanie):

poddawać miasto

2. poddawać (uzależniać od jakiegoś wpływu):

poddawać kogoś/coś działaniu czegoś

jdn/etw dem Einfluss von etw aussetzen

poddawać kogoś próbie

jdn auf die Probe stellen

poddawać kogoś próbie

poddawać kogoś/coś krytyce/ocenie

jdn/etw einer Kritik/Einschätzung unterziehen

poddawać coś pod dyskusję

etw zur Diskussion stellen

poddawać coś pod głosowanie

etw zur Abstimmung bringen

3. poddawać (podsuwać):

poddawać komuś temat

jdm auf ein Thema bringen

II . poddawać <poddaje; f. dk. poddać> [poddavatɕ] CZ. cz. zwr.

1. poddawać (kapitulować):

sich B. ergeben

poddać się chorobie

vor der Krankheit kapitulieren

2. poddawać (rezygnować):

nie poddawać się

nicht klein beigeben pot.

nie poddawać się

sich B. nicht unterkriegen lassen pot.

3. poddawać (wystawiać się na działanie czegoś):

poddawać się czyjemuś urokowi/wpływowi

jds Reiz/Einfluss erliegen

poddać się leczeniu

sich B. ärztlich behandeln lassen

poddać się operacji

sich B. einer Operation unterziehen

I . podawać <podaje; f. dk. podać> [podavatɕ] CZ. cz. przech.

1. podawać (przybliżać):

podawać cukier, książkę

geben

podawać cukier, książkę

reichen st. urz.

podawać lekarstwo

geben

podawać lekarstwo

podawać papier do drukarki

podawać komuś coś

podawać komuś kurtkę/płaszcz

jdm die Jacke/den Mantel halten

podawać komuś ramię

jdm den Arm geben

podawać piłkę SPORT

den Ball zuspielen [o. abspielen]

podawać sobie ręce

sich C. die Hand geben

podawać sobie ręce

podać komuś pomocną [lub przyjazną] rękę [lub dłoń]

jdm eine helfende/freundschaftliche Hand reichen

2. podawać (komunikować):

podawać cenę, nazwisko

podawać cenę, nazwisko

podawać przykład

podawać przykład

geben

podawać rezultaty, wiadomość

podawać rezultaty, wiadomość

podawać do wiadomości, że...

bekannt geben, dass ...

radio co godzinę podaje wiadomości

der Rundfunk r.m. bringt [o. sendet] stündlich Nachrichten

podać coś w wątpliwość

etw in Zweifel ziehen

podać coś w wątpliwość

podać coś w wątpliwość

etw hinterfragen podn.

podać coś do publicznej wiadomości

etw öffentlich bekannt geben

3. podawać (serwować):

podawać kawę, obiad

podawać kawę, obiad

podawać do stołu

es [o. das Essen] auftragen podn.

4. podawać (składać):

podawać skargę

[eine] Beschwerde einreichen

podawać kogoś do sądu

jdn vor Gericht bringen

II . podawać <podaje; f. dk. podać> [podavatɕ] CZ. cz. zwr.

podawać się za kogoś

sich B. für jdn ausgeben

podać się do dymisji

seinen Rücktritt einreichen st. urz.

podać się do dymisji

podwiać [podvjatɕ] f. dk.

podwiać → podwiewać

Zobacz też podwiewać

podwiewać <‑wa; cz. prz. ‑waj; f. dk. podwiać> [podvjevatɕ] CZ. cz. przech.

wiatr podwiewa spódnicę

der Wind r.m. hebt den Rock hoch

poddany (-na) <D. ‑nego, l.mn. ‑ni> [poddanɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym.

poddany (-na)

Untertan(in) r.m. (r.ż.)

poddana RZ. r.ż.

poddana → poddany

Zobacz też poddany

poddany (-na) <D. ‑nego, l.mn. ‑ni> [poddanɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym.

poddany (-na)

Untertan(in) r.m. (r.ż.)

podać [podatɕ]

podać f. dk. od podawać

Zobacz też podawać

I . podawać <podaje; f. dk. podać> [podavatɕ] CZ. cz. przech.

1. podawać (przybliżać):

podawać cukier, książkę

geben

podawać cukier, książkę

reichen st. urz.

podawać lekarstwo

geben

podawać lekarstwo

podawać papier do drukarki

podawać komuś coś

podawać komuś kurtkę/płaszcz

jdm die Jacke/den Mantel halten

podawać komuś ramię

jdm den Arm geben

podawać piłkę SPORT

den Ball zuspielen [o. abspielen]

podawać sobie ręce

sich C. die Hand geben

podawać sobie ręce

podać komuś pomocną [lub przyjazną] rękę [lub dłoń]

jdm eine helfende/freundschaftliche Hand reichen

2. podawać (komunikować):

podawać cenę, nazwisko

podawać cenę, nazwisko

podawać przykład

podawać przykład

geben

podawać rezultaty, wiadomość

podawać rezultaty, wiadomość

podawać do wiadomości, że...

bekannt geben, dass ...

radio co godzinę podaje wiadomości

der Rundfunk r.m. bringt [o. sendet] stündlich Nachrichten

podać coś w wątpliwość

etw in Zweifel ziehen

podać coś w wątpliwość

podać coś w wątpliwość

etw hinterfragen podn.

podać coś do publicznej wiadomości

etw öffentlich bekannt geben

3. podawać (serwować):

podawać kawę, obiad

podawać kawę, obiad

podawać do stołu

es [o. das Essen] auftragen podn.

4. podawać (składać):

podawać skargę

[eine] Beschwerde einreichen

podawać kogoś do sądu

jdn vor Gericht bringen

II . podawać <podaje; f. dk. podać> [podavatɕ] CZ. cz. zwr.

podawać się za kogoś

sich B. für jdn ausgeben

podać się do dymisji

seinen Rücktritt einreichen st. urz.

podać się do dymisji

podlać [podlatɕ]

podlać f. dk. od podlewać

Zobacz też podlewać

podlewać <‑wa; f. dk. podlać [lub po‑]> [podlevatɕ] CZ. cz. przech.

1. podlewać (nawadniać lub dodawać substancję wspomagającą wzrost):

podlewać kwiaty

podlewać warzywa nawozem

das Gemüse düngen [o. mit Dünger gießen]

2. podlewać (dodawać płynu):

podlewać pieczeń

podsiać [potɕatɕ]

podsiać f. dk. od podsiewać

Zobacz też podsiewać

podsiewać <‑wa; cz. prz. ‑waj; f. dk. podsiać> [potɕevatɕ] CZ. cz. przech. ROLN.

podążać <‑ża> [podow̃ʒatɕ], podążyć [podow̃ʒɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. podążać (pójść):

podążać za kimś

jako reżyser od lat podąża własną drogą

als Regisseur r.m. geht er seit Jahren seinen eigenen Weg

podążyć w trop[y] za kimś

jdm auf der Fährte sein

podążać w ślad za kimś/czymś

jdm auf der Spur sein

podążać za kimś/czymś wzrokiem

jdn mit Blicken folgen

2. podążać (pośpieszyć):

podążać komuś z pomocą

jdm zu Hilfe eilen

podołać <‑ła> [podowatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

podołać czemuś

etw bewältigen

podołać czemuś

einer S. C. gewachsen sein

podołać trudom [życia]

Schwierigkeiten bewältigen

podumać <‑ma; cz. prz. ‑aj> [podumatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. podumać (pomarzyć):

podumać o wakacjach

von den Ferien träumen

2. podumać (pomyśleć):

nachsinnen podn.

podumał chwilę nad swoim życiem

er hat kurz über sein Leben nachgesonnen

podziać¹ [podʑatɕ]

podziać f. dk. od dziać

Zobacz też dziać

dziać <dzieje; cz. prz. dziej> [dʑatɕ] CZ. cz. przech.

dziana bluzka

gestrickte Bluse r.ż.

podkowa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [potkova] RZ. r.ż.

1. podkowa (przedmiot):

Hufeisen r.n.

2. podkowa (kształt):

Hufeisenform r.ż.

stoły ustawione w podkowę

hufeisenförmig aufgestellte Tische r.m. l.mn.

I . oddawać <oddaje; f. dk. oddać> [oddavatɕ] CZ. cz. przech.

1. oddawać (zwracać):

oddawać książkę

oddawać resztę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać dług, pożyczkę

oddawać majątek

oddawać majątek

oddać, co się komuś należy

jdm geben, was ihm zusteht

2. oddawać (przekazywać w jakimś celu):

oddawać film do wywołania

den Film entwickeln lassen

oddawać zegarek do naprawy

die Uhr reparieren lassen

oddawać krew

oddać duszę Bogu

seine Seele dem Herrn widmen

oddać komuś serce

jdm sein Herz schenken

oddać władzę [lub rządy] w czyjeś ręce

jdm die Macht übergeben [o. übertragen]

oddać głos

3. oddawać (zostawiać na przechowanie):

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

oddawać pieniądze, biżuterię, bagaż

aufbewahren lassen

4. oddawać (pozostawiać pod opieką):

oddać chorego do szpitala

den Kranken ins Krankenhaus geben

oddawać kogoś pod czyjąś opiekę

jdn in jds Obhut geben

5. oddawać (przyznawać):

oddawać głos

oddawać pierwszeństwo

oddawać pierwszeństwo

oddać komuś pole

jdm das Feld räumen [o. überlassen]

oddać honory

jdm die Ehren[bezeigungen] erweisen

6. oddawać (odwzajemniać):

oddawać uścisk, pocałunek

7. oddawać (rewanżować się):

oddawać cios

zurückschlagen

8. oddawać (odzwierciedlać):

oddawać uczucia, znaczenie, podobieństwo, nastrój

zwroty:

oddawać komuś przysługę

jdm einen Gefallen tun

oddać kogoś w czyjeś ręce

jdn jdm anvertrauen

oddać życie za kogoś/coś

für jdn/etw sein Leben opfern [o. hingeben]

oddać komuś rękę

die Hand fürs Leben reichen podn., przest

oddać komuś rękę

II . oddawać <oddaje; f. dk. oddać> [oddavatɕ] CZ. cz. zwr.

1. oddawać (poddawać się):

oddać się w ręce sprawiedliwości

sich B. den Justizbehörden stellen

oddać się pod czyjeś rozkazy

sich B. jds Befehlen unterstellen

2. oddawać:

oddawać (zgadzać się na stosunek płciowy) (kobieta)

sich B. hingeben

3. oddawać (pogrążać się):

oddać się smutkowi/nałogowi/lenistwu

sich B. der Trauer/der Sucht/der Faulheit hingeben [o. anheimgeben podn. ]

4. oddawać (angażować się):

oddać się pracy/badaniom/rozmyślaniu

sich B. der Arbeit/der Forschung/den Überlegungen widmen [o. verschreiben] [o. hingeben]

oddać się czemuś całym sercem

sich B. mit ganzem Herzen etw C. widmen [o. verschreiben]

I . porwać <‑wie; cz. prz. ‑wij> [porvatɕ]

porwać f. dk. od rwać , porywać

II . porwać <‑wie; cz. prz. ‑wij> [porvatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (podrzeć)

porwać kartkę, ubranie

porwać kartkę, ubranie

III . porwać <‑wie; cz. prz. ‑wij> [porvatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

porwać (popędzić) (koń)

porwać (popędzić) (koń)

IV . porwać <‑wie; cz. prz. ‑wij> [porvatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

porwać (podrzeć się) (firanka, ubranie)

Zobacz też rwać , porywać

I . rwać <rwie; cz. prz. rwij> [rvatɕ] CZ. cz. przech.

1. rwać < f. dk. ze‑> <[lub na‑]> (zrywać):

rwać kwiaty, owoce

2. rwać < f. dk. wy‑> (wyrywać):

rwać zęby

rwać sobie włosy z głowy

sich C. die Haare raufen

3. rwać < f. dk. po‑>:

II . rwać <rwie; cz. prz. rwij> [rvatɕ] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

1. rwać:

rwać (boleć) (ząb, stawy)

2. rwać pot. (pędzić):

rasen pot.

III . rwać <rwie; cz. prz. rwij> [rvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rwać:

rwać (drzeć się) (tkanina)

2. rwać:

rwać (być przerywanym) (głos, wątek)

3. rwać (bardzo chcieć czegoś):

rwać się do walki/pracy

auf den Kampf/die Arbeit brennen [o. scharf sein pot. ]

I . porywać <‑wa; f. dk. porwać> [porɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. porywać (uprowadzać):

porywać człowieka, samolot

2. porywać (unosić):

porywać kapelusz, przedmiot

3. porywać (gwałtownie chwytać):

an sich B. reißen

porwać kogoś w ramiona [lub objęcia]

jdn in die Arme schließen

4. porywać przen. (opanowywać):

porwała go wściekłość

ihn packte die Wut

5. porywać przen. (wzbudzać podziw):

porywać słuchaczy

II . porywać <‑wa; f. dk. porwać> [porɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. porywać (chwycić się gwałtownie):

porwać się za głowę

sich B. am Kopf fassen

2. porywać (zrywać się):

3. porywać (atakować):

porywać się na kogoś

sich B. auf jdn stürzen

4. porywać (odważać się):

porywać się na coś

sich B. an etw C. versuchen

zwroty:

porywać się z motyką na słońce pot.

die Sterne vom Himmel holen [wollen]

pozwać [pozvatɕ]

pozwać f. dk. od pozywać

Zobacz też pozywać

pozywać <‑wa; f. dk. pozwać> [pozɨvatɕ] CZ. cz. przech. PR.

pozywać kogoś do sądu

jdn vor Gericht ziehen

pozywać kogoś o coś

gegen jdn wegen etw klagen

pozywać kogoś na świadka

jdn als Zeugen vorladen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

auf Erfüllung klagen

I . polewać <‑wa; f. dk. polać> [polevatɕ] CZ. cz. przech.

1. polewać (oblewać):

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; f. dk. polać> [polevatɕ] CZ. cz. zwr. (oblewać się)

sich B. begießen

I . porywać <‑wa; f. dk. porwać> [porɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. porywać (uprowadzać):

porywać człowieka, samolot

2. porywać (unosić):

porywać kapelusz, przedmiot

3. porywać (gwałtownie chwytać):

an sich B. reißen

porwać kogoś w ramiona [lub objęcia]

jdn in die Arme schließen

4. porywać przen. (opanowywać):

porwała go wściekłość

ihn packte die Wut

5. porywać przen. (wzbudzać podziw):

porywać słuchaczy

II . porywać <‑wa; f. dk. porwać> [porɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. porywać (chwycić się gwałtownie):

porwać się za głowę

sich B. am Kopf fassen

2. porywać (zrywać się):

3. porywać (atakować):

porywać się na kogoś

sich B. auf jdn stürzen

4. porywać (odważać się):

porywać się na coś

sich B. an etw C. versuchen

zwroty:

porywać się z motyką na słońce pot.

die Sterne vom Himmel holen [wollen]

I . posuwać <‑wa; f. dk. posunąć> [posuvatɕ] CZ. cz. przech.

1. posuwać (przesuwać):

posuwać mebel

posuwać mebel

2. posuwać (rozwijać):

posunąć pracę/sprawę naprzód

die Arbeit/eine Sache vorantreiben

3. posuwać (przesadzać):

posunąć coś za daleko

mit etw zu weit gehen

posunąć coś za daleko

etw zu weit treiben

pedanteria posunięta aż do przesady

an Übertreibung grenzende Pedanterie r.ż.

II . posuwać <‑wa; f. dk. posunąć> [posuvatɕ] CZ. cz. nieprzech. (powłóczyć)

posuwać nogami

mit schleppenden Schritten gehen

posuwać nogami

schleppend gehen

III . posuwać <‑wa; f. dk. posunąć> [posuvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. posuwać (przesuwać się):

2. posuwać (robić miejsce):

zur Seite gehen

3. posuwać przen.:

posuwać (postępować naprzód) (budowa, praca)

posuwać (postępować naprzód) (budowa, praca)

vor[an]schreiten podn.

4. posuwać przen. (przesadzić):

posuwać się do czegoś

so weit gehen, dass ...

posuwać się do gróźb

so weit gehen [jdm] zu drohen

posunąć się za daleko

pokiwać [pokivatɕ]

pokiwać f. dk. od kiwać

Zobacz też kiwać

I . kiwać <kiwa f. dk. kiwnąć> [kivatɕ] CZ. cz. nieprzech.

kiwać głową (twierdząco)

kiwać głową (przecząco)

den Kopf schütteln

kiwać komuś głową

kiwać ręką

kiwać na kogoś ręką

jdn herbeiwinken

zwroty:

kiwać głową nad kimś/czymś (rezygnacja)

den Kopf über jdn/etw schütteln

kiwać głową nad kimś/czymś (litość)

[mitleidig] den Kopf schütteln

nie kiwnąć palcem

keinen Finger rühren [o. krumm machen]

II . kiwać <kiwa> [kivatɕ] CZ. cz. przech. pot. (nabierać)

beschummeln pot.

III . kiwać <kiwa f. dk. kiwnąć> [kivatɕ] CZ. cz. zwr.

kiwać (głowa, człowiek)

sich B. wiegen

kiwać (głowa, człowiek)

kiwać (chwiać)

kiwać (chwiać)

kiwać (mebel)

zwroty:

głowa się komuś kiwa

jdm fallen die Augen zu

głowa się komuś kiwa

jd nickt [gleich] ein

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski