Tłumaczenia dla hasła „arrancador“ w hiszpańsko » polski słowniku

I . arrancar <c → qu> [arraŋˈkar] CZ. cz. nieprzech.

1. arrancar vehículo:

arrancar

zapalić

2. arrancar (iniciar):

arrancar a correr

rzucić się do biegu

II . arrancar <c → qu> [arraŋˈkar] CZ. cz. przech.

1. arrancar plantas, páginas:

arrancar

wyrywać

2. arrancar (separar con violencia):

arrancar

odrywać

3. arrancar (quitar con violencia):

arrancar

wyrwać

el ladrón intentó arrancar el bolso

złodziej próbował wyrwać torebkę

4. arrancar (conseguir):

arrancar una promesa a alguien

wymóc na kimś obietnicę

arrancar un secreto a alguien

wykraść komuś sekret

5. arrancar (tener su origen):

arrancar

wywodzić się

arrendador(a) [arrendaˈðor(a)] RZ. r.m.(r.ż.)

1. arrendador (él que da en arrendamiento):

arrendador(a)

oddający w dzierżawę

2. arrendador (él que toma en arrendamiento):

arrendador(a)

dzierżawca r.m.

atracador(a) [atrakaˈðor(a)] RZ. r.m.(r.ż.)

atracador(a)

bandyta(-tka) r.m. (r.ż.)

arrollador(a) [arroʎaˈðor(a)] PRZYM.

1. arrollador mayoría:

arrollador(a)

przytłaczający

2. arrollador triunfo:

arrollador(a)

przygniatający

arrebatador(a) [arreβataˈðor(a)] PRZYM.

arrebatador(a)

pociągający

arrebatador(a)

porywający

I . arrastrado (-a) [arrasˈtraðo, -a] PRZYM.

1. arrastrado (pobre):

arrastrado (-a)

biedny

arrastrado (-a)

nieszczęsny

una vida arrastrada

podłe życie

2. arrastrado (pícaro):

arrastrado (-a)

łajdacki

arrastrado (-a)

hultajski

II . arrastrado (-a) [arrasˈtraðo, -a] RZ. r.m. (r.ż.) slang

arrastrado (-a)

lizus(ka) r.m. (r.ż.)

arraigar <g → gu> [arrai̯ˈɣar] CZ. cz. nieprzech. cz. zwr. arraigarse

1. arraigar plantas:

arraigarse

zapuszczać korzenie

arraigarse

zakorzeniać się

2. arraigar (asentarse):

arraigarse

osiedlać się

narrador(a) [narraˈðor(a)] RZ. r.m.(r.ż.)

narrador(a)

narrator(ka) r.m. (r.ż.)

agarrador [aɣarraˈðor] RZ. r.m.

1. agarrador (utensilio para agarrar):

agarrador

uchwyt r.m.

2. agarrador (para cosas calientes):

agarrador

rękawica r.ż. kuchenna

marcador [markaˈðor] RZ. r.m.

1. marcador (tablero):

marcador

tablica r.ż. wyników

abrir el marcador

zdobyć pierwszy punkt

cerraron el marcador con tres tantos

zakończyli spotkanie z trzema golami

2. marcador Arg (rotulador):

marcador

flamaster r.m.

barranco [baˈrraŋko] RZ. r.m.

1. barranco (desfiladero):

barranco

wąwóz r.m.

2. barranco (despeñadero):

barranco

przepaść r.ż.

embaucador(a) [embau̯kaˈðor(a)] RZ. r.m.(r.ż.)

embaucador(a)

oszust(ka) r.m. (r.ż.)

I . predicador(a) [preðikaˈðor(a)] PRZYM.

predicador(a)

kaznodziejski

II . predicador(a) [preðikaˈðor(a)] RZ. r.m.(r.ż.)

predicador(a)

kaznodzieja r.m.

provocador [proβokaˈðor] RZ. r.m.

1. provocador (persona):

provocador

inicjator r.m.

2. provocador MED.:

provocador

zarazek r.m.

francotirador [fraŋkotiraˈðor] RZ. r.m.

1. francotirador (guerrillero):

francotirador

partyzant r.m.

2. francotirador (tirador emboscado):

francotirador

snajper r.m.

arranque [aˈrraŋke] RZ. r.m.

1. arranque (arrebato):

arranque

wydarcie r.n.

arranque

wyrwanie r.n.

2. arranque (inicio):

arranque

start r.m.

en el arranque de la temporada

na początku sezonu

3. arranque (impulso):

arranque

atak r.m.

arranque

poryw r.m.

en un arranque de celos

w przypływie zazdrości

4. arranque TECHNOL.:

arranque

rozruch r.m.

arranque

uruchomienie r.n.

arranque del motor

zapuszczenie r.n. silnika

5. arranque (empuje):

arranque

impet r.m.

I . arrastrar [arrasˈtrar] CZ. cz. przech.

1. arrastrar (tirar):

arrastrar

ciągnąć

arrastrar algo pesado

wlec

2. arrastrar (impulsar):

arrastrar

pociągać (za sobą)

no conseguí arrastrarle al cine

nie udało mi się zaciągnąć go do kina

3. arrastrar (soportar algo penosamente):

arrastra una enfermedad desde hace meses

zmaga się z chorobą od miesięcy

II . arrastrar [arrasˈtrar] cz. nieprzech.

1. arrastrar (ir rozando el suelo):

arrastrar

pełzać

2. arrastrar (colgar hasta el suelo):

arrastrar

zwisać do ziemi

arrastrar

wlec się po ziemi

3. arrastrar (en cartas):

arrastrar

wyjść w atu

III . arrastrar [arrasˈtrar] cz. zwr. arrastrarse

1. arrastrar (ir rozando el suelo):

arrastrarse

pełzać

2. arrastrar (humillarse):

arrastrarse

poniżać się

I . arrabalero (-a) [arraβaˈlero, -a] PRZYM.

1. arrabalero (de un arrabal):

arrabalero (-a)

przedmiejski

2. arrabalero (grosero):

arrabalero (-a)

źle wychowany

arrabalero (-a)

prostacki

II . arrabalero (-a) [arraβaˈlero, -a] RZ. r.m. (r.ż.)

1. arrabalero (habitante):

arrabalero (-a)

mieszkaniec, -nka r.m., r.ż. przedmieścia

2. arrabalero (grosero):

arrabalero (-a)

prostak(-aczka) r.m. (r.ż.)

arraigado PRZYM.

Hasło od użytkownika

arraigado

zakorzeniony

rascador RZ.

Hasło od użytkownika

rascador r.m.

skrobak r.ż.