niderlandzko » niemiecki

af·han·gen <hing af, h. afgehangen> [ɑfhɑŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. afhangen (naar beneden hangen):

aan·han·gen1 <hing aan, h. aangehangen> [anhɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

2. aanhangen (door hangen bevestigen):

schand·jon·gen RZ. r.m.

schandjongen → schandknaap

Zobacz też schandknaap

schand·knaap <schand|knapen> [sxɑntknap] RZ. r.m. pej.

be·han·gen <behing, h. behangen> [bəhɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. behangen (bedekken):

2. behangen (met behang bekleden):

ge·han·gen CZ.

gehangen volt. deelw. van hangen¹, hangen²

Zobacz też hangen , hangen

han·gen1 <hing, h. gehangen> [hɑŋə(n)] CZ. cz. przech. (bevestigen, ophangen)

op·han·gen1 <hing op, h. opgehangen> [ɔphɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. ophangen (in de hoogte hangen):

om·han·gen <hing om, h. omgehangen> [ɔmhɑŋə(n)] CZ. cz. przech. (draperen)

aan·van·gen <ving aan, h. aangevangen> [anvɑŋə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski