W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „scheldend“ w niderlandzko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

schel·den: czasownik
schel·len: czasownik
schep·pend: przymiotnik i przysłówek
schel·heid: rzeczownik
schen·den: czasownik
schei·den: czasownik
schert·send: przymiotnik i przysłówek
beel·dend: przymiotnik i przysłówek
schen·ding: rzeczownik
scheid·den: czasownik
scheld·woord: rzeczownik
uit·schel·den: czasownik
scherp·ziend: przymiotnik i przysłówek
scheld·naam: rzeczownik
schelp·dier: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: schelden , scheiden , schenden , schelheid , scheppend , schellen , schertsend , scheidden , schending , beeldend , scherpziend , uitschelden , scheldwoord , schelpdier i scheldnaam

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schelden (tieren):

keifen pej.

zetern pej.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

keifen pej.

schel·len¹ <schelde, h. gescheld> [sxɛlə(n)] CZ. cz. nieprzech. (aan een schel trekken)

om iets schellen

nach etw klingeln

om iem schellen

(nach) jdm klingeln

schep·pend [sxɛpənt] PRZYM.

schel·heid <schel|heden> [sxɛlhɛɪt] RZ. r.ż.

1. schelheid (scherpe klank):

Schrillheit r.ż.

Grellheit r.ż.

2. schelheid (felheid):

Grellheit r.ż.

Grelle r.ż.

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

schei·den¹ <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. wk ww zich scheiden

1. scheiden (losgaan):

sich (ab)lösen

de bast scheidde zich van de boom

die Rinde löste sich vom Baum (ab)

2. scheiden (uiteengaan):

hier scheiden zich de lijnen/onze wegen

hier trennen sich die Linien/unsere Wege

schert·send [sxɛrtsənt] PRZYM.

half schertsend

beel·dend [beldənt] PRZYM.

beeldende taal

anschauliche [o. bildhafte] Sprache

het beeldend vermogen van een schrijver

die Darstellungskraft eines Schriftstellers

beeldende kunsten

bildende(n) Künste l.mn.

beeldend kunstenaar

bildende(r) Künstler r.m.

schen·ding <schending|en> [sxɛndɪŋ] RZ. r.ż.

Bruch r.m.

Verletzung r.ż.

de schending van geheimen

der Geheimnisverrat

schending van de mensenrechten

Menschenrechtsverletzung r.ż.

de schending van de neutraliteit

die Verletzung der Neutralität

de schending van het vertrouwen

der Vertrauensbruch

schending van de wet

Gesetzesverletzung r.ż.

scheid·den CZ.

scheidden 3. os. l.mn. cz. prz. van scheiden¹, scheiden², scheiden³

Zobacz też scheiden , scheiden , scheiden

schei·den³ <scheidde, h. gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheiden:

scheiden (samenzijn, verbinding tegengaan)

scheiden (van elkaar)

een kamer door schotten in tweeën scheiden

ein Zimmer mit Trennwänden teilen

een brede gracht scheidde ons van het kasteel

ein breiter Graben trennte uns von dem Schloss

2. scheiden:

scheiden (samenzijn, eenheid verbreken)

scheiden (van elkaar)

een boedel scheiden

einen Besitz aufteilen

een boedel scheiden jur.

einen Besitz auseinandersetzen spec.

dooier en eiwit scheiden

das Eigelb vom Eiweiß trennen

het haar/de haren scheiden

das Haar/die Haare scheiteln

twee vechtenden scheiden

zwei Kämpfende auseinanderbringen [o. trennen]

3. scheiden (echtscheiding uitspreken):

zich laten scheiden

sich scheiden lassen

hij leeft van zijn vrouw gescheiden

er lebt von seiner Frau getrennt

gescheiden van tafel en bed

von Tisch und Bett getrennt

een gescheiden vrouw

eine geschiedene Frau

4. scheiden (afzonderen):

scheiden scheik.

scheiden foto., nat.

huisvuil scheiden

5. scheiden (onderscheid maken tussen):

die begrippen zijn niet scherp van elkaar te scheiden

die Begriffe lassen sich nicht klar (voneinander) trennen

schei·den² <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. scheiden (niet langer samen gaan):

hier scheiden de geesten przen.

da scheiden sich die Geister

hier scheiden onze wegen

hier trennen sich unsere Wege

2. scheiden (huwelijk):

zij gaan scheiden

sie wollen sich scheiden lassen

3. scheiden (zich losmaken):

schei·den¹ <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. wk ww zich scheiden

1. scheiden (losgaan):

sich (ab)lösen

de bast scheidde zich van de boom

die Rinde löste sich vom Baum (ab)

2. scheiden (uiteengaan):

hier scheiden zich de lijnen/onze wegen

hier trennen sich die Linien/unsere Wege

scheld·woord <scheldwoord|en> [sxɛltwort] RZ. r.n.

scheldwoord

Schimpfwort r.n.

scheldwoord

Beschimpfung r.ż.

uit·schel·den <schold uit, h. uitgescholden> [œytsxɛldə(n)] CZ. cz. przech.

uitschelden (terechtwijzend)

uitschelden (beledigend)

scherp·ziend [sxɛrpsint] PRZYM.

scherpziend

scherpziend

scharf blickend

scheld·naam <scheld|namen> [sxɛltnam] RZ. r.m.

Schimpfname r.m.

schelp·dier <schelpdier|en> [sxɛlbdir] RZ. r.n.

Schalentier r.n.

Muschel r.ż.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski