Tłumaczenia dla hasła „uberlechen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

be·slech·ten <beslechtte, h. beslecht> [bəslɛxtə(n)] CZ. cz. przech.

1. beslechten (uit de weg ruimen):

beslechten

schlichten

beslechten

bereinigen

het pleit is beslecht

das ist beschlossene Sache

2. beslechten (vlak maken):

beslechten

schlichten

beslechten

glätten

spee·chen <speechte, h. gespeecht> [spiːtʃə(n)] CZ. cz. nieprzech.

speechen

eine Rede [o. Ansprache] halten

brun·chen <brunchte, h. gebruncht> [brʏnʃə(n)] CZ. cz. nieprzech.

brunchen

brunchen

ge·la·chen CZ.

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Zobacz też lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. przech. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich C. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best przysł.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich C. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich C. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw B. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] CZ. cz. przech.

1. toelachen (lachend aankijken):

toelachen

zulachen +C.

toelachen

anlachen +B.

2. toelachen form. (gunstig gestemd zijn):

toelachen

gewogen sein +C.

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech. (ten einde lachen)

uitlachen

auslachen

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus pot.

her·le·zen <herlas, h. herlezen> [hɛrlezə(n)] CZ. cz. przech.

herlezen

von Neuem lesen

ver·le·den² [vərledə(n)] PRZYM.

verleden

vergangen

de verleden tijd taalk.

die Vergangenheit

dat is (voltooid) verleden tijd przen.

das ist vorbei

de onvoltooid verleden tijd taalk.

das Präteritum

de onvoltooid verleden tijd taalk.

das Imperfekt

de voltooid verleden tijd taalk.

das Plusquamperfekt

verleden week

vorige [o. letzte] [o. vergangene] Woche

her·le·ven <herleefde, i. herleefd> [hɛrlevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

herleven

wieder aufleben

herlevend fascisme

(wieder) auflebender Faschismus

ver·le·gen <verlegen, verlegener, verlegenst> [vərleɣə(n)] PRZYM.

1. verlegen (schuchter):

verlegen

verlegen

verlegen

schüchtern

verlegen glimlachen

schüchtern [o. verlegen] lächeln

2. verlegen:

met een situatie verlegen zijn (geen raad ergens mee wetend)

nicht wissen, wie man sich in einer Situation verhalten soll

3. verlegen (behoefte hebbend aan):

verlegen

verlegen um +B.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

um etw verlegen sein form.

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

etw brauchen

ver·le·nen <verleende, h. verleend> [vərlenə(n)] CZ. cz. przech.

1. verlenen (schenken):

verlenen

gewähren

verlenen

einräumen

iem een gunst/gratie verlenen

jdm eine Gunst gewähren/jdn begnadigen

hulp verlenen

Hilfe leisten

krediet verlenen

Kredit einräumen

iem een onderscheiding verlenen

jdm einen Orden verleihen

subsidie verlenen

einen Zuschuss gewähren

voor iets toestemming verlenen

zu etw C. die Erlaubnis erteilen

voor iets toestemming verlenen (officieel)

etw bewilligen

iem voorrang verlenen

jdm die Vorfahrt lassen

2. verlenen (verschaffen):

verlenen

verleihen

glans verlenen aan iets

einer Sache Glanz verleihen

ver·le·ren <verleerde, h. verleerd> [vərlerə(n)] CZ. cz. przech.

verleren

verlernen

ik heb [o. ben] het Frans geheel verleerd

ich habe mein Französisch ganz verlernt

scha·ter·la·chen <schaterlachte, h. geschaterlacht> [sxatərlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schaterlachen

schallend lachen

schaterlachen

aus vollem Halse lachen

in een schaterlachen uitbarsten

in schallendes Gelächter ausbrechen