Tłumaczenia i wymowa klerk w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

klein [kl͜ain] PRZYM.

1. klein (von geringer Größe):

klein

klein

klein, aber oho! pot. żart.

klein maar voortreffelijk [o. dapper]

klein anfangen pot. (mit ganz wenig beginnen)

klein [o. met weinig geld] beginnen

ein kleines Bier

een klein glas bier

bis ins Kleinste

tot in de kleinste bijzonderheden [o. details]

das Gas klein drehen pot.

het gas laag zetten [o. draaien]

ein Kleines

een kleinigheid

ein Kleines

een kleintje

ein Kleines

een baby

ein Kleines

een klein glas bier

der kleine Finger

de pink

klein gemustert

met een klein patroontje

klein gewachsen (kleinwüchsig a.)

klein van gestalte

klein schreiben (in kleiner Schrift)

in kleine lettertjes schrijven

der kleine Grenzverkehr

het verkeer tussen bewoners aan beide kanten van de grens

im Kleinen verkaufen

in 't klein [o. en détail] verkopen

klein kariert

kleingeruit

na, Kleine! (jung)

wel, kleine meid!

ich habe nichts klein

ik heb geen klein geld

das Gas klein stellen

het gas laag zetten [o. draaien]

das kleine Volk pot.

het jonge volkje

das kleine Volk pot.

de kinderen

von klein auf

van jongs af aan

nach einer kleinen Weile

na een tijdje

2. klein:

klein (gering)

klein

klein (unbedeutend)

onbeduidend

klein (unbedeutend)

onaanzienlijk

kleine Fische

kleinigheden

kleine Fische

onbelangrijke dingen

der kleine Mann

de kleine man

klein und niedrig von jdm denken

klein [o. min] van iem denken

in kleinen Verhältnissen leben

bescheiden wonen [o. leven]

3. klein (kleingeistig):

klein

bekrompen

klein

klein(geestig)

klein denken

eng [o. bekrompen] zijn

er ist ein kleiner Geist

hij is bekrompen van geest

4. klein pot. pej. (gefügig):

klein

gedwee

klein

mak

klein

kruiperig

klein

onderdanig

klein beigeben

inbinden

ganz klein und hässlich werden

in zijn schulp kruipen

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen przysł.

de kleinen worden gehangen, maar de groten laat men lopen

ˈkleb·rig [ˈkleːbrɪç] PRZYM.

1. klebrig (zum Festkleben geeignet):

klebrig

kleverig

klebrig

plakkerig

2. klebrig (klebend):

klebrig pej. przen.

klitterig

klebrig pej. przen.

plakkerig

klebrig pej. przen.

schunnig

klebrig pej. przen.

klef

ˈKle·rus <Klerus> [ˈkleːrʊs] RZ. r.m. kein l.mn.

Klerus

clerus

Klerus

geestelijkheid

ˈkle·ben¹ [ˈkleːbn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. kleben:

kleben (durch Kleben befestigen)

kleven

kleben (mit Klebstoff reparieren)

plakken

kleben (mit Klebstoff reparieren)

vastzitten

am Text kleben bleiben przen.

zich niet van de tekst kunnen losmaken

jd bleibt kleben pot. SZK.

iem blijft zitten

jd bleibt kleben pot. SZK.

iem blijft plakken/lang

2. kleben przen.:

kleben

kleven

kleben (festhalten)

gehecht zijn

kleben (festhaften)

blijven plakken

am Alten kleben

aan het oude [o. de traditie] gehecht zijn

3. kleben pot.:

kleben

rentezegels plakken

Klecks <Kleckses, Kleckse> [klɛks] RZ. r.m.

1. Klecks (großer Fleck):

Klecks

smet

Klecks

vlek

Klecks

klad

2. Klecks (kleine Menge, Klumpen):

Klecks

klodder

Klecks

kwak

E-Werk [ˈeː-] RZ. r.n.

E-Werk → Elektrizitätswerk

Zobacz też Elektrizitätswerk

Elek·tri·zi·ˈtäts·werk RZ. r.n.

Elektrizitätswerk

elektriciteitscentrale

ˈMak·ler(in) <Maklers, Makler> [ˈmaːklɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Makler(in)

makelaar(makelares) r.m. (r.ż.)