Tłumaczenia dla hasła „satang“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

ˈSa·tan <Satans, Satane> [ˈzaːtan] RZ. r.m.

Satan

Satan

Satan

duivel

der Satan soll dich holen!

loop naar de duivel!

sang [zaŋ] CZ.

sang 3. pers l.poj. cz. prz. von singen¹, singen²

Zobacz też singen , singen

ˈsin·gen² <sang, gesungen> [ˈzɪŋən] CZ. cz. przech.

singen

zingen

das kann ich schon singen pot.

dat ken ik onderhand

das kannst du singen pot.

daar kun je van op aan

dieses Lied singt sich leicht

dit lied zingt gemakkelijk

ˈsin·gen¹ <sang, gesungen> [ˈzɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. singen:

singen

zingen ook fig.

ein singender Tonfall

een zangerige stem [o. intonatie]

der Dichter/das Gedicht singt von der Liebe

de dichter/het gedicht bezingt de liefde

zur Gitarre singen

bij de gitaar zingen

2. singen pot.:

singen

doorslaan

singen

loslaten

singen

praten

jdn zum Singen bringen

iem aan het praten krijgen

da hilft kein Singen und kein Beten

daar helpt geen moedertjelief aan

ˈSat·zung <Satzung, Satzungen> [ˈza͜tsʊŋ] RZ. r.ż.

1. Satzung:

Satzung

statuut r.n.

Satzung

statuten

2. Satzung:

Satzung

(huishoudelijk) reglement r.n.

Satzung

reglement r.n. van orde

ˈSee·tang RZ. r.m. BOT.

Seetang

zeewier r.n.

sa·ˈta·nisch [zaˈtaːnɪʃ] PRZYM.

satanisch

satanisch

satanisch

satans

satanisch

duivels

satanisch

hels

Sa·ˈtin <Satins, Satins> [zaˈtɛ̃ː, zaˈtɛŋ] RZ. r.m.

Satin

satijn r.n.

Ge·ˈsang <Gesang(e)s, Gesänge> [gəˈzaŋ, gəˈzɛŋə] RZ. r.m.

Gesang (Lied)

(ge)zang r.n.

Gesang (Lied)

lied r.n.

Gesang (das Singen)

het zingen

gregorianischer Gesang

gregoriaanse zang

gregorianischer Gesang

gregoriaans

ˈAn·fang <Anfang(e)s, Anfänge> RZ. r.m.

1. Anfang:

Anfang (Beginn)

begin r.n.

Anfang (Ursprung)

aanvang

Anfang (Ursprung)

oorsprong

am [o. im ] [o. zu(m) ] Anfang

in het begin

am [o. im ] [o. zu(m) ] Anfang

aanvankelijk

sich aus kleinen Anfängen emporarbeiten

van onderen opklimmen

Anfang dreißig sein

voor in de dertig zijn

von (allem) Anfang an

van het begin aan [o. af]

von (allem) Anfang an

vanaf het (allereerste) begin

von Anfang bis (zu) Ende

van (het) begin tot (het) eind(e)

von Anfang bis (zu) Ende

helemaal

2. Anfang:

Anfang (zu Beginn)

begin r.n.

Anfang (anfänglich)

aanvang

Anfang (anfänglich)

start

Anfang (anfänglich)

beginstadium r.n.

die Anfänge der Popmusik

het beginstadium van de popmuziek

die ersten [o. kleinen ] Anfänge

het eerste begin

die ersten [o. kleinen ] Anfänge

de eerste pogingen

noch in den Anfängen stecken

nog in een beginstadium verkeren

den Anfang machen mit etw

een begin met iets maken

seinen Anfang nehmen podn.

aanvangen

seinen Anfang nehmen podn.

beginnen

über die Anfänge nicht hinauskommen

niet verder komen dan het beginstadium

das ist der Anfang vom Ende

dat is het begin van het einde

die Anfänge einer Wissenschaft

de beginselen van een wetenschap

aller Anfang ist schwer przysł.

alle begin is moeilijk

ˈAn·hang RZ. r.m.

1. Anhang (Nachtrag):

Anhang

aanhangsel r.n.

Anhang

bijvoegsel r.n.

Anhang

toevoegsel r.n.

ein Anhang zu einem Vertrag

een aanhangsel bij een contract

2. Anhang (Gefolgschaft) kein l.mn.:

Anhang

aanhang

Anhang

aanhangers

3. Anhang (Angehörige) kein l.mn.:

Anhang

familie(leden)

klang [klaŋ] CZ.

klang 3. pers l.poj. cz. prz. von klingen

Zobacz też klingen

ˈklin·gen <klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech. (erklingen, tönen, sich anhören)

klingen

klinken

klingende Münze

geldelijke winst

klingende Münze

geldelijk voordeel

mir klingen die Ohren

mijn oren tuiten

klingender Reim LIT.

slepend [o. vrouwelijk] rijm

in jdm eine Saite zum Klingen bringen przen.

bij iem een gevoelige snaar raken

Slang <Slangs, Slangs> [slæŋ] RZ. r.m.

Slang (Fachjargon)

slang r.n.

Slang (Fachjargon)

vaktaal

Slang (Umgangssprache)

groepstaal

Slang (Umgangssprache)

jargon r.n.

zwang [ ͜tsvaŋ] CZ.

zwang 3. pers l.poj. cz. prz. von zwingen

Zobacz też zwingen

ˈzwin·gen <zwang, gezwungen> [ˈ͜tsvɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

zwingen

dwingen

drang [draŋ] CZ.

drang 3. pers l.poj. cz. prz. von dringen

Zobacz też dringen

ˈdrin·gen <drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. dringen (vordringen, stoßen):

dringen

dringen

dringen

zich een weg banen

2. dringen podn. (auf etw bestehen):

dringen

aandringen (op)

dringen

staan op

auf sofortige Zahlung dringen

directe betaling verlangen

sich gedrungen fühlen

zich gedrongen voelen

mit Bitten in jdn dringen

iem met aandrang verzoeken

Drang <Drang(e)s, Dränge> [draŋ] RZ. r.m.

1. Drang meist l.poj.:

Drang

drang

Drang

aandrang

Drang

drift

2. Drang kein l.mn.:

Drang

drang

Drang

druk

Drang

dwang