niemiecko » polski

erlọschen CZ. cz. nieprzech.

erloschen pp von erlöschen

Zobacz też erlöschen

erlọ̈schen <erlischt, erlosch, erloschen> CZ. cz. nieprzech. +sein

erlọ̈schen <erlischt, erlosch, erloschen> CZ. cz. nieprzech. +sein

Erla̱gschein <‑[e]s, ‑e> [ɛɐ̯​ˈlaːkʃaɪn] RZ. r.m. austr. (Zahlkarte)

verlạchen* CZ. cz. przech.

verlọschen CZ. cz. nieprzech.

verloschen pp von verlöschen

Zobacz też verlöschen

verlọ̈schen* <verlischt, verlosch [o. verlöschte], verloschen [o. verlöscht]> CZ. cz. nieprzech. +sein a. fig (Licht, Feuer, Kerze, Ruhm)

verlọ̈schen* <verlischt, verlosch [o. verlöschte], verloschen [o. verlöscht]> CZ. cz. nieprzech. +sein a. fig (Licht, Feuer, Kerze, Ruhm)

erla̱hmen* CZ. cz. nieprzech. +sein

1. erlahmen (Arm, Bein):

2. erlahmen podn. (Interesse, Kraft):

słabnąć [f. dk. o‑ ]fig

I . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯​ˈlaʊbən] CZ. cz. przech.

1. erlauben (gestatten):

4. erlauben form (ermöglichen):

II . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯​ˈlaʊbən] CZ. cz. nieprzech. (gestatten)

erla̱u̱cht [ɛɐ̯​ˈlaʊxt] PRZYM. podn.

Erla̱u̱bnisschein <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m. PR.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski