Tłumaczenia dla hasła „Klumpert“ w niemiecko » polski słowniku

klụmpen [ˈklʊmpən] CZ. cz. nieprzech.

klumpen (Klumpen bilden) (Soße, Salz)

tworzyć grudki

klumpen (Klumpen bilden) (Soße, Salz)

zbijać [f. dk. zbić] się w grudki

klumpen (zu einem Klumpen werden)

zbrylać [f. dk. zbrylić] się

Salz klumpt weniger, wenn man es mit Reis vermischt

sól r.ż. mniej się zbryla, kiedy wymiesza się ją z ryżem

Klụmpen <‑s, ‑> [ˈklʊmpən] RZ. r.m.

Klumpen

grudka r.ż.

Erdklumpen

grudka ziemi

das Mehl bildet Klumpen

mąka r.ż. zbija się w grudki

ein Klumpen Butter

osełka r.ż.

ein Klumpen Ton

bryła r.ż. gliny

Goldklumpen

bryłka r.ż. złota

klụmpig [ˈklʊmpɪç] PRZYM.

klumpig Mehl:

klumpig

grudkowaty

klumpig werden

tworzyć [f. dk. u‑] grudki

Klụmpfuß <‑es, ‑füße> RZ. r.m. MED.

Klumpfuß

stopa r.ż. szpotawa [lub koślawa]

klụmpfüßig PRZYM.

klumpfüßig

o koślawych [lub szpotawych] stopach

E̱rdklumpen <‑s, ‑> RZ. r.m.

Erdklumpen

bryła r.ż. [lub grudka r.ż. ] ziemi

Klụmp [ˈklʊmp] RZ. r.m. pot.

ein Fahrzeug zu [o. in] Klump fahren

rozbić samochód

etw in Klump werfen [o. schlagen]

rozbić [lub roztrzaskać] coś w złości

stụ̈mpern [ˈʃtʏmpɐn] CZ. cz. nieprzech. pej.

stümpern

partaczyć [f. dk. s‑ ]a. pej. pot.

klü̱ger [ˈklyːgɐ] PRZYM.

klüger kompar von klug

Zobacz też klug

I . klu̱g <klüger, klügste> [kluːk] PRZYM.

1. klug Person, Entscheidung, Handlungsweise:

klug (intelligent)

mądry

klug (scharfsinnig)

bystry

ein kluger Kopf

mądra głowa r.ż.

2. klug:

klug (vernünftig)

rozsądny

klug (schlau)

szczwany

ein kluger Rat

mądra rada r.ż.

es ist klug/klüger, abzuwarten

rozsądniej będzie poczekać

es wird das Klügste [o. am klügsten] sein, wenn wir umkehren

najlepiej będzie, gdy zawrócimy

der Klügere gibt nach przysł.

mądry głupiemu ustępuje przysł.

3. klug iron. (dumm):

klug Idee, Ratschlag

dobry iron.

4. klug (lebenserfahren):

ich bin genauso klug wie zuvor [o. vorher] (ich habe nichts Neues herausgefunden)

jestem tak samo mądry jak przedtem iron.

aus etw nicht klug werden

nie rozumieć czegoś

aus Schaden wird man klug

mądry Polak r.m. po szkodzie przysł.

daraus soll einer klug werden!

i bądź tu mądry!

II . klu̱g <klüger, am klügsten> [kluːk] PRZYSŁ.

1. klug (vernünftig):

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

mądrze

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

rozsądnie

klug reden pot.

mądrze gadać pot.

ihr könnt alle immer nur klug reden, aber helfen tut ihr nicht pot.

wszyscy potraficie tylko mądrze gadać, ale nikt nie pomoże

2. klug iron. (dumm):

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

dobry sobie! iron.

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

nieźle to sobie wymyśliłeś! iron.

Klụnker <‑s, ‑; ‑, ‑n> [ˈklʊŋkɐ] RZ. r.m. o r.ż. pot. (Edelstein)

Klunker

świecidełka ntpl