Tłumaczenia dla hasła „bilwiß“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

I . gewịssNP [gə​ˈvɪs] PRZYM. PRZYSŁ., gewịßst. pis. PRZYM.

1. gewiss attr (nicht näher benannt):

gewiss

pewien

hier ist ein gewisser Herr Müller

oto niejaki pan r.m. Müller

in gewissem Maße

w pewnym stopniu

2. gewiss (sicher):

gewiss

pewny

[sich C.] einer Sache D. gewiss sein

być czegoś pewnym

II . gewịssNP [gə​ˈvɪs] PRZYM. PRZYSŁ., gewịßst. pis. PRZYSŁ.

gewiss (sicherlich)

z pewnością

gewiss (zweifellos)

bez wątpienia

[aber] gewiss!

[ależ] oczywiście!

sie denken gewiss, dass ich übertreibe

pewnie myślą, że przesadzam

I . bịllig [ˈbɪlɪç] PRZYM.

1. billig (preisgünstig):

billig Ware, Arbeitskräfte

tani

nicht ganz billig sein

nie być wcale takim tanim

das ist aber nicht sehr billig

to wcale nie jest takie tanie

macht er es dir billiger?

czy on obniży dla ciebie cenę?

diese Äpfel sind billiger

te jabłka ntpl są tańsze

2. billig pot. (niedrig):

billig Preis

niski

3. billig pej. (minderwertig):

billig

pośledni

billig Anzug, Kleidchen

tani

4. billig pej. (primitiv):

billig Trost

marny

billig Masche

prymitywny

eine billige Ausrede

tania wymówka r.ż. fig

dir ist wohl nichts zu billig!

zrobisz wszystko [lub nie zawahasz się przed niczym] byleby to osiągnąć!

5. billig PR. (angemessen):

billig

słuszny

billiges Ermessen

uznanie r.n. [lub ocena r.ż. ] według zasad słuszności

ein billiges Verlangen

słuszne żądanie r.n.

II . bịllig [ˈbɪlɪç] PRZYSŁ.

billig einkaufen:

billig

tanio

jdm etw billig/billiger verkaufen

sprzedać komuś coś tanio/taniej

billig abzugeben

tanio zbywać [f. dk. zbyć]

zwroty:

billig davonkommen pot.

wyjść z czegoś bez większego szwanku

bịssNP [bɪs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr., bịßst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

biss cz. prz. von → beißen

Zobacz też beißen

I . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. przech.

1. beißen:

beißen (kauen) (Mensch)

gryźć [f. dk. po‑]

nichts zu beißen haben

nie mieć co do garnka włożyć

2. beißen:

beißen (einmal mit den Zähnen fassen) (Tier)

ugryźć

beißen (mehrmals)

pogryźć

ihn hat eine Schlange gebissen

ukąsił go wąż r.m.

er wird dich schon nicht beißen a. fig

przecież cię nie ugryzie a. fig

II . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. nieprzech.

1. beißen:

beißen (bissig, gefährlich sein) (Tier)

gryźć [f. dk. u‑]

2. beißen (mit den Zähnen fassen):

beißen

ugryźć

in den Apfel beißen

ugryźć jabłko

3. beißen:

beißen (brennen, schmerzen) (Frost, Rauch)

szczypać

beißen (Kälte)

przenikać

in der Nase/den Augen beißen (Rauch)

szczypać w nos/oczy

4. beißen:

beißen (anbeißen) (Fische)

brać

III . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. zwr.

1. beißen (mit den Zähnen fassen):

sich C. auf die Zunge beißen a. fig

ugryźć się w język a. fig

2. beißen (nicht harmonieren):

diese Farben beißen sich

te kolory r.m. l.mn. się gryzą fig pot.

diese rote Bluse beißt sich mit dem grünen Rock

ta czerwona bluzka r.ż. gryzie się z zieloną spódnicą

SplịssNP <‑es, bez l.mn. > [ˈʃplɪs] RZ. r.m., Splịßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, bez l.mn. > (Haarspliss)

Spliss

rozdwajające się końcówki r.ż. l.mn. włosów