Tłumaczenia dla hasła „blaken“ w niemiecko » polski słowniku

I . bla̱sen <bläst, blies, geblasen> [ˈblaːzən] CZ. cz. nieprzech.

1. blasen:

blasen (Luft ausstoßen)

dmuchać [f. dk. dmuchnąć]

blasen (auf Essen)

podmuchać

2. blasen:

blasen (stark wehen) (Wind)

dąć

II . bla̱sen <bläst, blies, geblasen> [ˈblaːzən] CZ. cz. przech.

1. blasen ([durch Blasen] in Bewegung setzen):

blasen

zdmuchiwać [f. dk. zdmuchnąć]

blasen Rauch

wydmuchiwać [f. dk. wydmuchnąć]

den Staub vom Buch blasen

zdmuchnąć kurz z książki

die Industrie bläst viel zu viele Schadstoffe in die Luft

przemysł r.m. wypuszcza zbyt wiele szkodliwych substancji do atmosfery

2. blasen (spielen):

blasen Melodie

grać [f. dk. za‑]

blasen Trompete

trąbić [f. dk. za‑]

3. blasen (durch Blasen formen):

blasen Glas

dmuchać

blasen Glas

wydmuchiwać [f. dk. wydmuchać]

4. blasen wulg. (fellationieren):

jdm einen blasen

obciągać [f. dk. obciągnąć ][lub ciągnąć] komuś druta wulg.

zwroty:

jdm was blasen (jdm die Meinung sagen) pot.

nagadać komuś pot.

jdm was blasen (jdm die Meinung sagen) pot.

wygarnąć coś komuś [prosto w nos] pot.

ich blas dir was! (ich werde es nicht tun) pot.

możesz sobie pomarzyć! pot.

ich blas dir was! (ich werde es nicht tun) pot.

figa r.ż. z makiem! pot.

blö̱ken [ˈbløːkən] CZ. cz. nieprzech.

blöken Schaf

beczeć [f. dk. beknąć]

blöken Rind

ryczeć [f. dk. ryknąć]

blạffen [ˈblafən] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. blaffen (kläffen):

blaffen

poszczekiwać

blaffen

szczekać

2. blaffen pej. (schimpfen):

blaffen

zwymyślać pot.

blaffen

warknąć fig pot.

I . blịcken [ˈblɪkən] CZ. cz. nieprzech.

auf jdn/etw blicken

spoglądać [f. dk. spojrzeć] na kogoś/coś

zur Seite/ins Gesicht/aus dem Fenster/nach hinten blicken

patrzeć [f. dk. po‑] w bok/w twarz/z okna/do tyłu

weit blickend

dalekowzroczny fig

II . blịcken [ˈblɪkən] CZ. cz. przech.

sich blicken lassen

pokazywać [f. dk. pokazać] się

sich bei jdm blicken lassen

pojawiać [f. dk. pojawić] się u kogoś

I . blịnken [ˈblɪŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. blinken:

blinken (funkeln) (Edelstein, Stern)

lśnić

blinken (funkeln) (Edelstein, Stern)

błyszczeć

vor Sauberkeit blinken

lśnić czystością

2. blinken (Blinkzeichen geben):

blinken

dawać [f. dk. dać] sygnały świetlne

blinken

migać

[rechts/links] blinken (Autofahrer)

włączyć prawy/lewy kierunkowskaz

II . blịnken [ˈblɪŋkən] CZ. cz. przech.

SOS blinken

nadać światłem sygnał SOS

blọcken [ˈblɔkən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

blocken SPORT (sperren)

blokować [f. dk. za‑]

blocken (Boxer)

odeprzeć

blẹcken [ˈblɛkən] CZ. cz. przech.

die Zähne blecken

wyszczerzać [f. dk. wyszczerzyć] zęby

I . blä̱hen [ˈblɛːən] CZ. cz. przech.

blähen

nadymać [f. dk. nadąć]

blähen Segel

wzdymać [f. dk. wzdąć]

II . blä̱hen [ˈblɛːən] CZ. cz. nieprzech. (Hülsenfrüchte)

blähen

powodować wzdęcia

Kaffee kann blähend wirken

kawa r.ż. może powodować wzdęcia

III . blä̱hen [ˈblɛːən] CZ. cz. zwr.

1. blähen (Segel, Vorhänge):

blähen

nadymać [f. dk. nadąć] się pot.

2. blähen podn. (sich großtun):

blähen

nadąć się pot.

blähen

napuszyć się pot.

La̱ken <‑s, ‑> [ˈlaːkən] RZ. r.n.

Laken

prześcieradło r.n.