Tłumaczenia dla hasła „blindoj“ w niemiecko » polski słowniku

I . blịnd [blɪnt] PRZYM.

1. blind (ohne Augenlicht):

blind Mann

ślepy

blind Mann

niewidomy

auf einem Auge blind

niewidomy na jedno oko

blind werden

oślepnąć

blind werden

stracić wzrok

bist du blind? pot.

ślepy jesteś? pot.

2. blind (maßlos):

blind Hass, Gehorsam

ślepy fig

blind Alarm

fałszywy

blind vor Eifersucht/Wut sein

być zaślepionym zazdrością/złością

blinder Eifer schadet nur przysł.

co nagle, to po diable przysł.

3. blind (nicht einsehbar):

blind

ślepy fig

das blinde Schicksal

ślepy los r.m. fig

4. blind (getrübt):

blind Fenster

zmatowiały

blind Fenster

przyćmiony

5. blind (ohne Ausgang):

blind Gasse

ślepy

6. blind (ohne Sicht):

blind Spiegel

nieprzejrzysty

7. blind (verdeckt):

blind Naht

kryty

8. blind (unsichtbar):

blinder Passagier

pasażer r.m. na gapę pot.

II . blịnd [blɪnt] PRZYSŁ.

1. blind (keine Sehkraft besitzend):

er ist blind geboren

urodził się niewidomy [lub ślepy]

er ist blind geboren

jest ślepy od urodzenia

2. blind (wahllos, nicht sehend):

blind hineingreifen

na ślepo

blind schreiben

pisać bezwzrokowo

blind fliegen AERO

pilotować samolot bez widoczności ziemi, jedynie według wskazań przyrządów i we współpracy z urządzeniami lotniskowymi

blind backen

rodzaj pieczenia, polegający na tym, że najpierw podpieka się ciasto w piekarniku, a potem wypełnia je farszem

3. blind (unkritisch):

blind gehorchen

ślepo fig

jdm blind vertrauen

ślepo komuś ufać [f. dk. za‑ ]fig

Blịnde(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Blinde

niewidomy(-a) r.m. (r.ż.)

das sieht doch ein Blinder! pot.

każdy głupi to widzi! pot.

I . blịnken [ˈblɪŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. blinken:

blinken (funkeln) (Edelstein, Stern)

lśnić

blinken (funkeln) (Edelstein, Stern)

błyszczeć

vor Sauberkeit blinken

lśnić czystością

2. blinken (Blinkzeichen geben):

blinken

dawać [f. dk. dać] sygnały świetlne

blinken

migać

[rechts/links] blinken (Autofahrer)

włączyć prawy/lewy kierunkowskaz

II . blịnken [ˈblɪŋkən] CZ. cz. przech.

SOS blinken

nadać światłem sygnał SOS