Tłumaczenia dla hasła „hinkelen“ w niemiecko » polski słowniku

hịn|zielen CZ. cz. nieprzech.

auf etw hinzielen

zmierzać do czegoś

ihre Politik zielt auf die Einführung der Demokratie hin

ich polityka r.ż. jest skierowana na wprowadzenie demokracji

ich möchte wissen, auf was deine Andeutung hinzielte

chciałbym wiedzieć, do czego zmierzała twoja aluzja r.ż.

I . hịn|knien CZ. cz. nieprzech. +sein

hinknien

[u]klęknąć

II . hịn|knien CZ. cz. zwr.

hinknien

[u]klęknąć

I . hịn|knallen CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

hinknallen

wywalać [f. dk. wywalić] się pot.

II . hịn|knallen CZ. cz. przech. pot.

etw auf den Tisch hinknallen

rzucić [lub walnąć pot. ] coś na stół

... und damit knallte er seinem Chef die Kündigung hin

...i tak rzucił swojemu szefowi wymówienie pot.

hịn|kriegen CZ. cz. przech. pot.

1. hinkriegen (reparieren):

hinkriegen

naprawiać [f. dk. naprawić]

das kriegen wir schon [wieder] hin

to jeszcze naprawimy

2. hinkriegen (fertig bringen):

hinkriegen

zrobić

wie er/sie es nun hinkriegt, dass ...

jak on/ona to robi, że...

das hast du toll hingekriegt!

świetnie to zrobiłeś!

Hịnkebein <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. pot.

1. Hinkebein (Bein):

Hinkebein

kulejąca noga r.ż.

2. Hinkebein (Mensch):

Hinkebein

kuternoga r.m. o r.ż. pot.

hịn|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinkommen (irgendwohin gelangen):

hinkommen

docierać [f. dk. dotrzeć]

wie komme ich zu euch hin?

jak do was dotrę?

wo kämen wir denn hin, wenn ...? fig

co by się stało, gdyby...?

2. hinkommen (verloren gehen):

hinkommen

zginąć

wo ist meine Brille hingekommen?

gdzie podziały się moje okulary l.mn. ?

3. hinkommen (an bestimmten Platz gehören):

hinkommen

iść [f. dk. pójść]

wo kommen diese Bücher hin?

gdzie dać te książki? pot.

4. hinkommen pot. (stimmen):

hinkommen

zgadzać się

das kommt ungefähr hin

to się mniej więcej zgadza

5. hinkommen pot. (auskommen):

hinkommen

mieć dosyć

kommen wir mit drei Flaschen Wein hin?

czy trzy butelki r.ż. l.mn. wina nam wystarczą?

hịn|kauern CZ. cz. zwr.

hinkauern

przykucać [f. dk. przykucnąć]

Hịnkelstein <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Hinkelstein

menhir r.m.

Wịnkeleisen <‑s, ‑> RZ. r.n. TECHNOL.

Winkeleisen

kątownik r.m.