Tłumaczenia dla hasła „onttrekken“ w niemiecko » polski słowniku

I . fọrt|treiben CZ. cz. nieprzech. irr +sein

forttreiben

płynąć [f. dk. po‑] naprzód

forttreiben

dryfować

das Papierboot trieb mit der Strömung fort

papierowa łódka r.ż. popłynęła z prądem

das Boot trieb immer weiter fort

łódź r.ż. dryfowała coraz dalej

II . fọrt|treiben CZ. cz. przech. irr (verjagen)

forttreiben

przeganiać [f. dk. przegonić]

forttreiben

przepędzać [f. dk. przepędzić]

er trieb die heulenden Hunde fort

przepędził wyjące psy

I . vo̱r|strecken CZ. cz. przech.

1. vorstrecken (nach vorn strecken):

vorstrecken Arm, Hand

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] do przodu

vorstrecken Kopf

wysuwać [f. dk. wysunąć] do przodu

2. vorstrecken (leihen):

jdm etw vorstrecken

pożyczać [f. dk. pożyczyć] coś komuś

[jdm] etwas Geld/hundert Euro vorstrecken

pożyczyć [komuś] trochę pieniędzy/sto euro

II . vo̱r|strecken CZ. cz. zwr.

vorstrecken

pochylać [f. dk. pochylić] się

to̱t|treten CZ. cz. przech. irr

tottreten

zadeptać [lub stratować] na śmierć

Wẹttrennen <‑s, ‑> RZ. r.n.

Wettrennen

wyścig r.m.

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] CZ. cz. przech.

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [f. dk. wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [f. dk. rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken pot.

podnosić [f. dk. podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken pot.

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken pot. (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [f. dk. rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] CZ. cz. zwr.

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [f. dk. rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [f. dk. przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt pot.

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang pot.

droga r.ż. ciągnie się kilometrami

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] CZ. cz. nieprzech.

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [f. dk. za‑] [w jakimś celu]

2. streiken pot.:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [f. dk. odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować pot.

bestrei̱ken* CZ. cz. przech.

etw bestreiken Fabrik, Firma, Industriezweig

zastosować strajk wobec czegoś

der Betrieb wird bestreikt

w zakładzie jest strajk r.m.

I . erstrẹcken* CZ. cz. przech. austr.

eine Frist/einen Abgabetermin [um eine Woche] erstrecken

przedłużyć termin/termin oddania [o tydzień]

II . erstrẹcken* CZ. cz. zwr.

1. erstrecken (sich ausdehnen):

sich [in beide Richtungen/über große Weiten] erstrecken

rozciągać się [w obu kierunkach/na dużej przestrzeni]

der Wald erstreckt sich über ein großes Gebiet

las r.m. rozpościera się na ogromnym terenie

2. erstrecken (beziehen):

sich auf Details erstrecken

uwzględniać [f. dk. uwzględnić] szczegóły

vollstrẹcken* [fɔl​ˈʃtrɛkən] CZ. cz. przech.

1. vollstrecken PR.:

vollstrecken

wykonywać [f. dk. wykonać]

ein Urteil an jdm vollstrecken

wykonać na kimś wyrok

die Todesstrafe an jdm vollstrecken

wykonać na kimś karę śmierci

2. vollstrecken SPORT:

vollstrecken sl

wykonywać [f. dk. wykonać]

einen Strafstoß vollstrecken

wykonać rzut karny

I . a̱u̱s|strecken CZ. cz. przech.

ausstrecken Arm, Beine

wyciągnąć

ausstrecken Fühler

wysunąć

II . a̱u̱s|strecken CZ. cz. zwr.

ausstrecken

wyciągnąć się

sich auf dem Bett ausstrecken

wyciągać się na łóżku

I . fẹst|treten CZ. cz. przech. irr

festtreten Erde

udeptywać [f. dk. udeptać]

festtreten Weg

wydeptywać [f. dk. wydeptać]

ein festgetretener kleiner Fußweg

wydeptana mała ścieżka r.ż.

II . fẹst|treten CZ. cz. zwr. irr

das tritt sich fest! pot. (gibt sich mit der Zeit)

to się z czasem ułoży

Wọrttrennung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Worttrennung

dzielenie r.n. wyrazów

entge̱gen|strecken CZ. cz. przech.

jdm die Hände entgegenstrecken

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] ku komuś dłonie [lub ręce]

hina̱u̱s|strecken CZ. cz. przech.

hinausstrecken (zum Fenster strecken) Kopf

wystawiać [f. dk. wystawić]

hinausstrecken (zu jdm strecken) Hand

wyciągać [f. dk. wyciągnąć]

neugierig streckte er den Kopf zur Tür hinaus

zaciekawiony wychylił głowę przez drzwi