Tłumaczenia dla hasła „schamfilen“ w niemiecko » polski słowniku

schạllen <schallt, schallte [o. scholl], geschallt> [ˈʃalən] CZ. cz. nieprzech.

1. schallen:

schallen (tönen) (Glocken)

dźwięczeć [f. dk. za‑]

dumpf/laut schallen

brzmieć [f. dk. za‑] głucho/głośno

2. schallen:

schallen (sich ausbreiten) (Stimmen, Rufe, Gelächter)

rozbrzmiewać

schallen (sich ausbreiten) (Stimmen, Rufe, Gelächter)

rozlegać się

schla̱gzeilen CZ. cz. przech. sl

schlagzeilen

umieszczać [f. dk. umieścić] na pierwszych stronach gazet

Scha̱mlippen RZ. r.ż. l.mn. ANAT.

Schamlippen

wargi r.ż. l.mn. sromowe

Scha̱mteile RZ. l.mn.

Schamteile

intymne części r.ż. l.mn. ciała

I . scha̱mlos PRZYM.

1. schamlos (unanständig):

schamlos Person

bezwstydny

eine schamlose Gebärde

bezwstydny gest r.m.

2. schamlos (unverschämt):

schamlos

bezczelny

eine schamlose Lüge

bezczelne kłamstwo r.n.

eine schamlose Frechheit

czysta bezczelność r.ż.

II . scha̱mlos PRZYSŁ.

sich schamlos kleiden

ubierać się wyzywająco

I . schạllend PRZYM.

1. schallend (klangvoll):

schallend

dźwięczny

2. schallend (laut):

schallend

głośny

schallender Beifall

huczne oklaski l.mn.

schallendes Gelächter

głośny śmiech r.m.

3. schallend (kräftig):

schallend Ohrfeige

siarczysty

eine schallende Ohrfeige

siarczysty policzek r.m.

II . schạllend PRZYSŁ.

1. schallend (lauthals):

schallend lachen

dźwięcznie

schallend lachen

głośno

schallend auflachen

głośno roześmiać się

2. schallend (mit lautem Knall):

schallend

z hukiem

jdn schallend ohrfeigen

wymierzyć komuś siarczysty policzek

Scha̱mgegend <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. ANAT.

Schamgegend

okolica r.ż. sromowa

Schamgegend

okolice łonowe

Schama̱ne <‑n, ‑n> [ʃa​ˈmaːnə] RZ. r.m.

Schamane

szaman r.m.

scha̱mrot [ˈ-​ˈ-] PRZYM.

schamrot

czerwony ze wstydu

Scha̱mbein <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. ANAT.

Schambein

kość r.ż. łonowa

I . scha̱mhaft PRZYM.

1. schamhaft (scheu):

schamhaft Blick, Gesichtsröte, Mädchen

wstydliwy

2. schamhaft (verschämt):

schamhaft

zawstydzony

II . scha̱mhaft PRZYSŁ.

schamhaft lächeln

uśmiechać [f. dk. uśmiechnąć] się nieśmiało

Scha̱mröte <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Schamröte

rumieniec r.m. wstydu

ihm stieg die Schamröte ins Gesicht

oblał się rumieńcem wstydu

ạb|feilen CZ. cz. przech.

abfeilen

odpiłowywać [f. dk. odpiłować]

abfeilen Unebenheiten

spiłowywać [f. dk. spiłować]

ein Werkstück abfeilen

spiłować elementy do obróbki

da sind noch einige Kanten, die abgefeilt werden müssen

jest tu jeszcze kilka kantów, które trzeba spiłować

ạb|heilen CZ. cz. nieprzech. (Wunde)

abheilen

goić [f. dk. za‑] się

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Damit Gatchen nicht ausreißen oder schamfilen (scheuern), werden die Ränder durch Kauschen verstärkt.

de.wikipedia.org

Jeder Seemann versucht aber zu verhindern, dass Seile schamfilen, scheuern oder an etwas reiben, um ihren vorzeitigen Verschleiß zu vermeiden.

de.wikipedia.org

Ein weiteres Beispiel für einen Begriff aus der Seemannssprache: Das Beschädigen o. g. Seile wird schamfilen genannt, d. h. „durch Reibung an harten Gegenständen Zerstörungen der Seilstruktur, auch Ausfaserungen, hervorrufen“.

de.wikipedia.org