Tłumaczenia dla hasła „Pöter“ w polsko » niemiecki słowniku

porter <D. ‑u, l.mn. ‑y> [porter] RZ. r.m. GASTR.

porter (piwo)

Porter r.m.

poster <D. ‑u, l.mn. ‑y> [poster] RZ. r.m. SZT.

poster

Poster r.n. lub r.m.

poster

Plakat r.n.

potem [potem] PRZYSŁ.

1. potem (następnie):

potem

dann

potem

danach

2. potem (później):

potem

später

potem

nachher

odłożyć trochę pieniędzy na potem

etwas Geld für später zurücklegen

pointer <D. ‑a, l.mn. ‑y> [pwenter] RZ. r.m. ZOOL.

pointer

Pointer r.m.

potwór <D. ‑wora, l.mn. ‑wory> [potfur] RZ. r.m.

1. potwór (monstrum):

potwór

Ungeheuer r.n.

potwór

Monster r.n.

2. potwór (zwyrodniały człowiek):

potwór

Scheusal r.n. pej.

potwór

Ungeheuer r.n. przen.

potop <D. ‑u, l.mn. ‑y> [potop] RZ. r.m.

1. potop (rozlew wód):

potop

Überschwemmung r.ż.

2. potop REL.:

potop

Sintflut r.ż.

potas <D. ‑u, bez l.mn. > [potas] RZ. r.m. CHEM.

potas

Kalium r.n.

potaż <D. ‑u, bez l.mn. > [potaʃ] RZ. r.m. CHEM.

potaż

Pottasche r.ż.

potąd [potont] PRZYSŁ.

mam jej potąd! pot.

ich habe sie satt! pot.

mam tego potąd!

ich bin es satt [o. leid] ! pot.

potok <D. ‑u, l.mn. ‑i> [potok] RZ. r.m.

1. potok (strumień):

potok

Bach r.m.

górski potok

Gebirgsbach r.m.

rwący potok

reißender Bach

rwący potok

Sturzbach r.m.

wyschnięty potok

ausgetrockneter Bach

2. potok zwykle l.mn. przen. (duża ilość cieczy):

potok łez

Tränenfluss r.m.

potok łez

eine Flut r.ż. von Tränen

potoki deszczu

Regenfälle r.m. l.mn.

potoki lawy

Lavaströme r.m. l.mn.

3. potok podn. (znaczna liczba, ilość):

potoki światła

Lichtfluten r.ż. l.mn.

potok wspomnień

Schwall r.m. von Erinnerungen

potok słów

Wortschwall r.m.

płynąć potokami

in Strömen fließen

4. potok INF. (sposób łączenia programów):

potok

Pipeline r.ż.

potnieć <‑eje; cz. prz. ‑ej; f. dk. za‑> [potɲetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. potnieć tylko ndk.:

potnieć (wydzielać pot) (człowiek, czoło, ręce)

schwitzen

potnieć od gorąca

vor Wärme [o. Hitze] schwitzen

2. potnieć:

potnieć (pokrywać się parą) (szyba, okulary)

anlaufen

potnieć (pokrywać się parą) (szyba, okulary)

beschlagen sein

potomek <D. ‑a, l.mn. ‑mkowie> [potomek] RZ. r.m.

potomek

Nachkomme r.m.

potomek

Nachfahr[e] r.m. podn.

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć f. dk. od pocierać, trzeć

Zobacz też trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; cz. prz. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] CZ. cz. przech.

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich C. etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel r.m. schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TECHNOL.:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; cz. prz. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] CZ. cz. zwr.

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich C. reiben

2. trzeć ZOOL.:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; f. dk. potrzeć> [potɕeratɕ] CZ. cz. przech.

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich C. mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; f. dk. potrzeć> [potɕeratɕ] CZ. cz. zwr.

pocierać się czymś

sich B. mit etw reiben

potwarz <D. ‑y, l.mn. ‑e> [potfaʃ] RZ. r.ż. podn.

potwarz

Verleumdung r.ż.

potęga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [poteŋga] RZ. r.ż.

1. potęga zwykle lp (moc: natury, rozumu, woli):

potęga

Macht r.ż.

2. potęga zwykle lp (przewaga):

potęga

[Über]macht r.ż.

dojść do potęgi

mächtig [o. eine Macht] werden

3. potęga (mocarstwo):

potęga

Macht r.ż.

4. potęga MAT.:

cztery do potęgi trzeciej

vier hoch drei

podnieść liczbę do potęgi drugiej

eine Zahl in die zweite Potenz erheben

do n-tej potęgi

in die n-te Potenz

I . potłuc <‑ucze> [potwuts] CZ. cz. przech. f. dk.

1. potłuc (rozbić na kawałki):

potłuc szklankę, talerz

zerbrechen

2. potłuc (spowodować obrażenia):

potłuc sobie coś

sich C. etw aufschlagen [o. prellen]

3. potłuc pot. (pobić mocno):

potłuc napastnika

zusammenschlagen

potłuc napastnika

vermöbeln pot.

II . potłuc <‑ucze> [potwuts] CZ. cz. zwr.

1. potłuc:

potłuc (rozbić się) (naczynie)

zerbrechen

2. potłuc:

potłuc (doznać obrażeń) (człowiek)

sich B. verletzen

potowy [potovɨ] PRZYM.

gruczoł potowy MED.

Schweißdrüse r.ż.

potraw <D. ‑u, l.mn. ‑y> [potraf] RZ. r.m. ROLN.

potraw

Grum[me]t r.n.

potruć [potrutɕ]

potruć f. dk. od truć

Zobacz też truć

I . truć <truje; cz. prz. truj> [trutɕ] CZ. cz. przech.

1. truć < f. dk. struć> (uśmiercać):

truć kogoś czymś

jdn mit etw vergiften

2. truć:

truć (niepokoić) (myśli, obawy)

besorgt machen

II . truć <truje; cz. prz. truj> [trutɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. truć (nawijać):

truć

quatschen pej. pot.

2. truć (zrzędzić):

truć

[herum]nörgeln pej.

truć komuś dupę wulg.

jdn nerven

III . truć <truje; cz. prz. truj> [trutɕ] CZ. cz. zwr.

1. truć (popełniać samobójstwo):

truć

sich B. vergiften

2. truć (niepokoić się):

truć się czymś

sich B. über etw B. grämen podn.