Tłumaczenia dla hasła „pobitym“ w polsko » niemiecki słowniku

polityk <D. ‑a, l.mn. ‑ycy> [politɨk] RZ. r.m.

polityk

Politiker(in) r.m. (r.ż.)

polityk prawicowy/lewicowy

Rechts-/Linkspolitiker r.m.

spotkanie polityków

Politikertreffen r.n.

pobić [pobitɕ] cz. przech.

pobić f. dk. od bić, pobijać

Zobacz też pobijać , bić

pobijać <‑ja; f. dk. pobić> [pobijatɕ] CZ. cz. przech.

1. pobijać tylko dk. (zadać ciosy):

mocno kogoś pobijać

schlagen

mocno kogoś pobijać

verprügeln pot.

2. pobijać tylko dk. (pokonać):

pobijać

schlagen

pobijać kogoś jego własną bronią

jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen

pobijać rekord

einen Rekord schlagen [o. brechen]

3. pobijać pot. (uderzać):

pobijać obręcz na beczce

den Fassreifen auf das Fass schlagen

I . bić <bije; cz. prz. bij> [bitɕ] CZ. cz. przech.

1. bić < f. dk. z‑> (zadawać ciosy):

bić

schlagen

bić

prügeln

bić kogoś czymś

jdn mit etw schlagen

bić kogoś po rękach/plecach

jdm auf die Hände/den Rücken schlagen

bić kogoś po twarzy

jdn ins Gesicht schlagen

bić kogoś po twarzy

jdn ohrfeigen

niech mnie kule biją!

Teufel nochmal! pot.

2. bić (przewyższać):

bić kogoś doświadczeniem

jdm an Erfahrung C. überlegen sein

bić rekordy

Rekorde schlagen [o. brechen]

3. bić < f. dk. wy‑> (tłoczyć):

bić pieniądze, medale

prägen

4. bić < f. dk. u‑> (ubijać):

bić zwierzęta

schlachten

5. bić < f. dk. wy‑> (wybijać godziny):

zegar bije ósmą/północ

die Uhr r.ż. schlägt acht/Mitternacht

II . bić <bije; cz. prz. bij> [bitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. bić (zadawać ciosy):

bić

schlagen

bić

prügeln

2. bić:

bić (uderzać)

schlagen

bić (serce)

schlagen

bić (serce)

klopfen

bić w coś

auf/gegen etw B. schlagen

bić czymś [o coś]

mit etw gegen etw schlagen

bić brawo

Beifall klatschen

bić na alarm

Alarm schlagen

bić w dzwony

Glocken läuten

bić w kotły

die Pauken schlagen

z bijącym sercem

mit klopfendem Herzen

z bijącym sercem

mit Herzklopfen

coś bije w oczy

etw springt [o. fällt] ins Auge [o. in die Augen]

bić głową o mur

mit dem Kopf gegen die Wand schlagen

3. bić:

bić (rozchodzić się) (źródło)

sprudeln

bić (rozchodzić się) (źródło)

schießen

bić (zapach)

ausströmen

z jej twarzy bije radość

ihr Gesicht r.n. strahlt Freude aus

4. bić:

bić (dzwonić) (dzwon)

läuten

5. bić (licznik):

bić

zählen

III . bić <bije; cz. prz. bij> [bitɕ] CZ. cz. zwr.

1. bić (siebie samego):

bić się w piersi

sich B. an die Brust schlagen

bić się w piersi

sich B. reumütig bekennen

2. bić (jeden drugiego):

oni wciąż się biją

sie prügeln sich B. die ganze Zeit

3. bić (walczyć):

bić się o coś

um etw kämpfen

bić się z kimś

gegen jdn kämpfen

bić się z myślami

hin und her überlegen

bić się z myślami

sich C. den Kopf zerbrechen przen.

pobiec [pobjets], pobiegnąć [pobjegnoɲtɕ] <‑egnie; cz. prz. ‑egnij> CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. pobiec:

pobiec (udać się biegiem) (człowiek, zwierzę)

laufen

droga pobiegnie na zachód

der Weg r.m. verläuft nach Westen

2. pobiec (zostać skierowanym):

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jds Blick r.m. hat sich B. auf etw B. gerichtet

czyjś wzrok pobiegł ku czemuś

jd hat den Blick auf etw B. gerichtet

3. pobiec pot. (podążyć):

pobiegł do sklepu

er rannte eilig zum Laden

pobiegnij szybko po pomoc!

lauf schnell um Hilfe!

pobiegła po swoją siostrę

sie lief nach ihrer Schwester [o. um ihre Schwester zu holen]

pobicie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pobitɕe] RZ. r.n. PR.

pobicie (napad)

Körperverletzung r.ż.

pobicie (napad)

Tätlichkeit r.ż.

pobicie (napad)

tätlicher Angriff r.m.

skazać kogoś za pobicie

jdn wegen Körperverletzung verurteilen

w ostatnim tygodniu w mieście miały miejsce trzy pobicia

in der letzten Woche fanden drei tätliche Angriffe r.m. l.mn. statt

pobijać <‑ja; f. dk. pobić> [pobijatɕ] CZ. cz. przech.

1. pobijać tylko dk. (zadać ciosy):

mocno kogoś pobijać

schlagen

mocno kogoś pobijać

verprügeln pot.

2. pobijać tylko dk. (pokonać):

pobijać

schlagen

pobijać kogoś jego własną bronią

jdn mit seinen eigenen Waffen schlagen

pobijać rekord

einen Rekord schlagen [o. brechen]

3. pobijać pot. (uderzać):

pobijać obręcz na beczce

den Fassreifen auf das Fass schlagen

pobiała <D. ‑ły, l.mn. ‑ły> [pobjawa] RZ. r.ż. TECHNOL.

pobiała

Zinnüberzug r.m.

pobiała

Zinkweiß r.n.

pobiała wapienna

Kalkschicht r.ż.

pobijak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [pobijak] RZ. r.m. TECHNOL.

pobijak

Holzhammer r.m.

pobijak

Schlägel r.m.

pobijak

Fäustel r.m.

pobijak ślusarski

Schlosserhammer r.m.

pobyć <‑będzie> [pobɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

pobyć

sich B. eine Weile aufhalten

pobyć gdzieś pewien czas

sich B. irgendwo eine Zeit lang aufhalten

pobyt <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pobɨt] RZ. r.m. podn.

pobyt

Aufenthalt r.m.

kilkudniowy/roczny pobyt

mehrtägiger/einjähriger Aufenthalt

pobyt stały/tymczasowy

ständiger/zeitweiliger Aufenthalt

miejsce pobytu

Aufenthaltsort r.m.

pobyt za granicą

Auslandsaufenthalt r.m.

pobyt w szpitalu

Krankenhausaufenthalt r.m.

pobory [poborɨ] RZ.

pobory l.mn. < D. l.mn. ‑rów> st. urz. (pensja):

pobory

Gehalt r.n.

pobory

Bezüge l.mn.

niskie/wysokie pobory

niedriges/hohes Gehalt

podpity [potpitɨ] PRZYM. pot.

podpity

angeheitert pot.

podpity

beschwipst pot.

zbity [zbitɨ] PRZYM. (zwarty)

zbity grunt

fest

nabity [nabitɨ] PRZYM.

nabity broń

geladen

nabity fajka

gestopft

nabity ciało

stramm

nabity ciało

straff

nabity ciało

prall

nabity sala

[brechend] voll

nabity sala

knackevoll pot.