Tłumaczenia dla hasła „poliisin“ w polsko » niemiecki słowniku

poliginia <D. ‑ii, bez l.mn. > [poligiɲa] RZ. r.ż. (wielożeństwo)

poliginia

Polygynie r.ż.

poliamid <D. ‑u, l.mn. ‑y> [poliamit] RZ. r.m. CHEM.

poliamid

Polyamid r.n.

poliuria <D. ‑ii, bez l.mn. > [poliurja] RZ. r.ż. MED.

poliuria (wielomocz)

Polyurie r.ż.

policjant(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [politsjant] RZ. r.m.(r.ż.)

policjant(ka)

Polizist(in) r.m. (r.ż.)

policjant(ka)

Polizeibeamte(r)(Polizeibeamtin) r.m. (r.ż.)

polifonia <D. ‑ii, bez l.mn. > [polifoɲa] RZ. r.ż. podn. t. MUZ.

polifonia

Polyfonie r.ż.

polifonia

Polyphonie r.ż.

polifonia dzieła literackiego

die Polyphonie des literarischen Werks

poligamia <D. ‑ii, bez l.mn. > [poligamja] RZ. r.ż.

1. poligamia (związek poligamiczny):

poligamia

Vielehe r.ż.

poligamia

Polygamie r.ż.

żyć w poligamii

in Polygamie leben

2. poligamia:

poligamia BOT., ZOOL.

Polygamie r.ż.

politeizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [politeism] RZ. r.m. REL.

politeizm

Polytheismus r.m.

policyjny [politsɨjnɨ] PRZYM.

1. policyjny (odnoszący się do instytucji):

policyjny

Polizei-

policyjny

polizeilich

godzina policyjna st. urz.

Polizeistunde r.ż.

państwo policyjne POLIT.

Polizeistaat r.m.

pies policyjny

Polizeihund r.m.

szkoła policyjna

Polizeischule r.ż.

policyjno-kryminalna służba więzienna [lub penitencjarna]

kriminalpolizeilicher Vollzugsdienst r.m.

2. policyjny (dotyczący funkcjonariuszy):

policyjny

Polizei-

mundur policyjny

Polizeiuniform r.ż.

dwóch demonstrujących zraniły policyjne kule

zwei Demonstranten r.m. l.mn. wurden von Polizeikugeln verletzt

poliester <D. ‑tru, l.mn. ‑try> [poliester] RZ. r.m. CHEM.

poliester

Polyester r.m.

polifagia <D. ‑ii, bez l.mn. > [polifagja] RZ. r.ż.

polifagia MED., ZOOL.

Polyphagie r.ż.

poliploid <D. ‑u, l.mn. ‑y> [poliploit] RZ. r.m. BIOL.

poliploid

Polyploid r.m.

polisemia <D. ‑ii, bez l.mn. > [polisemja] RZ. r.ż. JĘZ.

polisemia

Polysemie r.ż.

polisemia

Mehrdeutigkeit r.ż.

policzek <D. ‑czka, l.mn. ‑czki> [politʃek] RZ. r.m.

1. policzek (część twarzy):

policzek

Wange r.ż.

policzek

Backe r.ż.

2. policzek przen. (uderzenie):

policzek

Ohrfeige r.ż.

wymierzyć komuś policzek

jdm eine Ohrfeige geben [o. versetzen]

wymierzyć komuś policzek

jdn ohrfeigen

3. policzek przen. (zniewaga):

policzek

Ohrfeige r.ż. przen.

policzek

ein Schlag ins Gesicht przen.

odczuć coś jako policzek

etw wie einen Schlag ins Gesicht empfinden

I . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ]

policzyć f. dk. od liczyć

II . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

policzyć pot. (uwzględnić w rachunku):

policzyć komuś 200 złotych [za coś]

jdm 200 Zloty [für etw] berechnen [o. in Rechnung stellen]

zwroty:

czyjeś dni są policzone

jds Tage r.m. l.mn. sind gezählt

policzyć komuś kości [lub żebra]

jdm die Knochen zusammenschlagen [o. kaputtschlagen] pot.

wszystkie żebra można mu policzyć

bei ihm kann man die Rippen zählen

III . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

policzyć (zemścić się):

policzyć się z kimś

mit jdm abrechnen

policzyć się z kimś

sich B. an jdm rächen

zwroty:

jeszcze się policzymy!

wir rechnen noch ab!

Zobacz też liczyć

I . liczyć <‑czy; f. dk. licz; cz. prz. po‑> [litʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. liczyć (obliczać):

liczyć

[zusammen]zählen

liczyć

[be]rechnen

liczyć pieniądze

Geld zählen

policzyć coś w pamięci

etw im Kopf berechnen

liczyć straty/zyski

Verluste/Gewinne berechnen

2. liczyć (wliczać):

nie licząc kogoś/czegoś

jdn/etw nicht mitrechnen

II . liczyć <‑czy; f. dk. licz; cz. prz. po‑> [litʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. liczyć tylko ndk. (obejmować):

grupa liczy 15 osób

die Gruppe r.ż. zählt [o. umfasst] 15 Personen

2. liczyć tylko ndk. (mieć nadzieję):

liczyć na kogoś/coś

auf jdn/etw zählen

III . liczyć <‑czy; f. dk. licz; cz. prz. po‑> [litʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. liczyć tylko ndk. (być cenionym):

liczyć

zählen

liczy się tylko twoje zdrowie

nur deine Gesundheit r.ż. zählt

to się nie liczy

das zählt nicht

tylko ty się dla mnie liczysz

nur du zählst für mich

2. liczyć tylko ndk. (szanować):

liczyć się z kimś/czymś

jdn/etw berücksichtigen

liczyć się z kimś/czymś

mit jdm/etw rechnen

liczyć się z czasem

seine Zeit zu schätzen wissen

liczyć się z każdym groszem

jede Mark [o. jeden Pfennig] zweimal umdrehen przen. pot.

licz się ze słowami!

zügele [o. hüte] deine Zunge!

licz się ze słowami!

achte auf deine Worte!

3. liczyć (rozliczać się):

liczyć

abrechnen

potem się policzymy za całość

danach rechnen wir für die Gesamtheit ab

kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi przysł.

wir sind wohl Brüder r.m. l.mn. , aber unsere Taschen r.ż. l.mn. sind nicht Schwestern r.ż. l.mn.

poligraf <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [poligraf] RZ. r.m. DRUK.

poligraf

Polygraf(in) r.m. (r.ż.)

poligraf

Polygraph(in) r.m. (r.ż.)

polityka <D. ‑ki, bez l.mn. > [politɨka] RZ. r.ż.

1. polityka (działalność władz):

polityka

Politik r.ż.

polityka gospodarcza/zagraniczna

Wirtschafts-/Außenpolitik r.ż.

polityka grubej kreski HIST.

Politik des "Dicken Strichs" - eine von Tadeusz Mazowiecki (polnischer Premierminister) 1989 verwendete Formulierung, um mit der kommunistischen Vergangenheit Polens abzuschließen. Dies bedeutete, dass die Akten der Geheimdienste unter Verschluss blieben und keine Aufarbeitung der Vergangenheit stattfand.

polityka płacowa

Zahlungspolitik r.ż.

polityka rolna/kulturalna/społeczna

Landwirtschaft-/Kultur-/Sozialpolitik r.ż.

uprawiać politykę

Politik betreiben

2. polityka (działalność grupy społecznej):

polityka

Politik r.ż.

strusia polityka

Vogel-Strauß-Politik r.ż.

3. polityka przen. pot. (przebiegłe postępowanie):

polityka

Politik r.ż.

polityka

taktisches Vorgehen r.n.

polibuda <D. ‑dy, l.mn. ‑dy> [polibuda] RZ. r.ż. pot. (politechnika)

polibuda

Technische Hochschule r.ż.

poliptyk <D. ‑u, l.mn. ‑i> [poliptɨk] RZ. r.m. SZT.

poliptyk

Flügelaltar r.m.

politura <D. ‑ry, bez l.mn. > [politura] RZ. r.ż.

politura

Politur r.ż.

poligynia RZ.

Hasło od użytkownika

poligynia r.ż.

Polygynie r.ż.