W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Tapeten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

tap·pen: czasownik
op·eten: czasownik
tar·ten: czasownik
tas·ten: czasownik
tap·toe: rzeczownik
be·ten: czasownik
he·ten: czasownik
ke·ten: rzeczownik
me·ten: czasownik
we·ten: rzeczownik
boe·ten: czasownik
gie·ten: czasownik
kwe·ten: czasownik
lie·ten: czasownik
moe·ten: czasownik
rie·ten: przymiotnik i przysłówek
sle·ten: czasownik
sme·ten: czasownik
vre·ten: rzeczownik
zoe·ten: czasownik

Widzisz podobne wyniki: tasten , tarten , opeten , tappen , zoeten , vreten , smeten , sleten , rieten , moeten , lieten , kweten , gieten , boeten , weten , meten , keten , heten , beten i taptoe

tap·pen <tapte, h. getapt> [tɑpə(n)] CZ. cz. przech.

1. tappen (laten vloeien uit (een omhulsel)):

2. tappen:

tappen ((gas, vloeistof) laten uitvloeien)

tappen (dranken ook)

hier wordt getapt

hier gibts Bier vom Fass

bier tappen

3. tappen (vertellen):

moppen tappen

4. tappen (schroefdraad aanbrengen):

ein Gewinde schneiden

op·eten <at op, h. opgegeten> [ɔpetə(n)] CZ. cz. przech.

1. opeten:

opeten (verorberen)

opeten (dieren)

dat kind is om op te eten przen.

das Kind ist zum Fressen [o. Reinbeißen] süß

2. opeten (verkwisten):

3. opeten przen. (verteren):

hij wordt door jaloezie opgegeten

er wird von der [o. seiner] Eifersucht aufgefressen

tar·ten <tartte, h. getart> [tɑrtə(n)] CZ. cz. przech.

1. tarten (trotseren; uitdagen):

trotzen +C.

een tartend gelach

ein trotziges Lachen

het noodlot tarten przen.

dem Schicksal trotzen

het noodlot tarten przen.

das Schicksal herausfordern

2. tarten (tergen):

piesacken pot.

triezen pot.

tart je zus niet!

ärgere deine Schwester nicht dauernd!

3. tarten (overtreffen):

spotten +D.

een ellende die elke beschrijving tart

ein Elend, das jeder Beschreibung spottet

tas·ten¹ <tastte, h. getast> [tɑstə(n)] CZ. cz. przech.

1. tasten (betasten):

2. tasten (treffen):

iem in zijn kruis tasten pot.

jdn verletzen [o. kränken]

tap·toe <taptoe|s> [tɑptu] RZ. r.m. mil.

Zapfenstreich r.m.

de taptoe blazen

den Zapfenstreich blasen

be·ten CZ.

beten 3. os. l.mn. cz. prz. van bijten¹, bijten²

Zobacz też bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

bijten (vis)

bijten (insecten)

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten przen.

zijn tanden ergens op stuk bijten przen.

auf Granit beißen

van zich af bijten form.

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

iets stuk bijten

2. bijten (kortaf zeggen):

he·ten <heette, h. geheten> [hetə(n)] CZ. cz. przech.

hoe heet dat in het Duits?

wie heißt das auf Deutsch?

ik mag Hans heten als het waar is przen.

wenn das stimmt, will ich Hans heißen

zoals, naar het heet

zoals, naar het heet

es heißt, dass

moet dat een hoed heten?

soll das ein Hut sein?

zo iem heet nu een vakman

so was nennt sich Fachmann

ik heet u welkom

ich heiße Sie willkommen

het mag een wonder heten

es ist ein wahres Wunder(, dass)

zo waar als ik … heet

so wahr ich … heiße

ke·ten <keten|s, keten|en> [ketə(n)] RZ. r.ż.

1. keten (gevangenschap, gebondenheid) l.mn.:

Ketten l.mn.

Fesseln l.mn.

de ketens afschudden

die Fesseln abstreifen

2. keten (zware ketting):

Kette r.ż.

de keten van de burgemeester

die Amtskette des Bürgermeisters

3. keten (reeks, rij):

Kette r.ż.

Reihe r.ż.

een keten van bergen

eine Gebirgskette

een keten van leugens

eine Reihe von Lügen

4. keten scheik.:

Kette r.ż.

5. keten techn.:

Kreis r.m.

Stromkreis r.m.

Schaltkreis r.m.

me·ten² <mat, h. gemeten> [metə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen):

in liters meten

nach Litern messen

met twee maten meten przen.

mit zweierlei Maß messen

2. meten (bepaalde afmeting hebben):

hij meet 1,70 m

er misst 1,70 m

we·ten¹ [wetə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Wissen r.n.

naar beste weten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

iets doen tegen beter weten (in)

etw wider besseres Wissen tun

buiten mijn weten

ohne mein Wissen

naar [o. bij ] mijn weten

boe·ten <boette, h. geboet> [butə(n)] CZ. cz. przech.

1. boeten (straf ondergaan):

zijn dapperheid boeten met het leven przen.

seine Tapferkeit mit dem Leben büßen

iem iets doen/laten boeten

≈ jdm etw heimzahlen

een misdrijf boeten

(für) ein Verbrechen büßen

een misdrijf boeten

ein Verbrechen sühnen

zijn zonden boeten

(für) seine Sünden büßen

2. boeten (herstellen):

visnetten boeten

Fischernetze flicken

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. przech.

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gießen pot.

schütten pot.

iets in zijn kraag gieten

sich C. einen hinter die Binde gießen pot.

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

de planten gieten

die Pflanzen gießen

kwe·ten CZ.

kweten 3. os. l.mn. cz. prz. van kwijten

Zobacz też kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] CZ. wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

sich entledigen +D.

zich van zijn taak kwijten

sich seiner Aufgabe entledigen

lie·ten CZ.

lieten 3. os. l.mn. cz. prz. van laten¹, laten²

Zobacz też laten , laten

la·ten² <liet, h. gelaten> [latə(n)] CZ. mod cz. pos.

1. laten (wenselijkheid, aansporing):

laat ik beginnen met te zeggen, dat …

ich will [o. möchte] zunächst sagen, dass …

laten wij gaan

lass [o. lasst] [o. lassen Sie] uns gehen

laten wij elkaar helpen

wir wollen uns gegenseitig helfen

laten wij elkaar helpen

helfen wir uns gegenseitig

laat hij maar komen!

er soll nur kommen!

laten we nu maar opschieten

wir müssen uns jetzt aber beeilen

2. laten (mogelijkheid):

laat ze mooi zijn, erg verstandig is ze niet

sie mag hübsch sein, sehr klug ist sie nicht

zwroty:

laat het nu net beginnen te gieten (in uitroepen)

und gerade jetzt muss es anfangen zu gießen

la·ten¹ <liet, h. gelaten> [latə(n)] CZ. cz. przech.

1. laten (toestaan, niet verhinderen):

iets achterwege laten

etw unterlassen

laat de kinderen maar

lass die Kinder nur gewähren

iets laten lopen

etw laufen lassen

een plan laten varen

einen Plan fallen lassen [o. aufgeben]

2. laten (niet veranderen, in een toestand houden):

daar zullen we het bij laten

dabei wollen wir es bewenden lassen

het erbij laten (zitten) (ophouden)

es genug sein lassen

het bij dreigementen laten

es mit Drohungen gut sein lassen

iem het leven laten

jdn am Leben lassen

laat maar zitten

(es) ist gut so

laat maar zitten

de deur open laten

die Tür offen lassen [o. auflassen]

3. laten (veroorzaken, zorgen dat iets gebeurt):

zijn gedachten over iets laten gaan

sich C. etw durch den Kopf gehen lassen

de dokter laten komen

den Arzt kommen lassen

zij liet mij vragen of ik meeging

sie ließ fragen, ob ich mitginge [o. mitkäme]

iem iets laten weten

jdn etw wissen lassen

4. laten (niet doen, nalaten):

hij kan het roken niet laten

er kann das Rauchen nicht (unter)lassen

wil je dat weleens laten!

lass das (sein)!

5. laten (overlaten, achterlaten):

6. laten ((op)bergen, wegleggen):

waar moet ik het boek laten?

wo soll ich das Buch lassen [o. hintun] ?

hij werd in de kamer gelaten

man ließ ihn ins Zimmer

laat me niet lachen!

dass ich nicht lache!

laat staan dat

geschweige (denn), dass

een diepe zucht laten

einen tiefen Seufzer tun [o. ausstoßen]

moe·ten <moest, h. gemoeten> [mutə(n)] CZ. mod cz. pos.

1. moeten (behoefte hebben aan):

hij moet zo nodig

er hats wieder mal nötig

waar moet je heen (gaan)?

wo musst du hin?

wat moet je? pot.

hij moest en zou het hebben

er wollte und musste es haben

2. moeten (verplicht zijn):

moest (je) dat nou (doen)?

musste das sein?

ik moet er niets van hebben (er niets mee te maken hebben)

ich will nichts damit zu tun haben

ik moet er niets van hebben (er niet van houden)

ich mag es überhaupt nicht

moet u nog ver (gaan)?

müssen Sie noch weit?

wat moet ik daarmee?

was soll ich damit?

3. moeten (behoren):

dat moet je nog eens doen (als je durft)!

mach das bloß nicht noch mal! pot.

we moesten maar eens gaan

wir sollten allmählich gehen

je moet niet vergeten dat ...

du darfst nicht vergessen, dass ...

je moet niet zo nieuwsgierig zijn

du sollst nicht so neugierig sein

4. moeten:

moeten (onvermijdelijk, noodzakelijk zijn)

moeten (met ontkenning)

het heeft zo moeten zijn

es hat so sein sollen

moeten is dwang

kein Mensch muss müssen

als het moet, dan …

wenn es sein muss, dann …

ze moet er nodig eens even uit (in de buitenlucht)

sie muss unbedingt mal an die frische Luft

ze moet er nodig eens even uit (op vakantie)

sie braucht unbedingt mal Urlaub

5. moeten:

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er zijn aanwijzingen)

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er wordt beweerd)

zij moet vroeger knap geweest zijn (ziet men nu nog)

sie muss früher mal sehr hübsch gewesen sein

zij moet vroeger knap geweest zijn (men zegt)

sie soll früher hübsch gewesen sein

je moet de groeten hebben van hem

ich soll dich von ihm grüßen

wat moet dat? pot.

rie·ten [ritə(n)] PRZYM.

Rohr-

rieten (meubels ook)

Korb-

rieten (dak, mat ook)

Schilf-

het rieten dak

rieten meubels

Korbmöbel l.mn.

rieten meubels

Rohrmöbel l.mn.

de rieten stoel

sle·ten CZ.

sleten 3. os. l.mn. cz. prz. van slijten¹, slijten²

Zobacz też slijten , slijten

slij·ten² <sleet, h./i. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. slijten (minder worden in massa, sterkte of bruikbaarheid):

die jas is kaal gesleten

der Mantel ist abgewetzt

2. slijten przen.:

slijten (liefde, haat)

slij·ten¹ <sleet, h. gesleten> [slɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. slijten:

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

slijten (doen afnemen in massa, sterkte, bruikbaarheid)

slijten (kleding)

zijn schoenen slijten

seine Schuhe verschleißen

2. slijten:

een gat in zijn schoenen slijten (door wrijving, gebruik veroorzaken)

sich C. die Schuhe durchlaufen

3. slijten (doorbrengen):

fristen pej.

zijn leven in armoede slijten

sein Leben in Armut verbringen

4. slijten:

slijten (verkopen)

slijten (handelen, doen in)

kan ik niets aan je slijten? żart.

kann ich nichts an dich loswerden?

drank slijten

Spirituosen verkaufen

sme·ten CZ.

smeten 3. os. l.mn. cz. prz. van smijten

Zobacz też smijten

smij·ten <smeet, h. gesmeten> [smɛitə(n)] CZ. cz. przech.

schmeißen pot.

smijten (sterker)

feuern pot.

smijten (sterker)

pfeffern pot.

iets door de ruiten smijten

etw durch die Fenster werfen

iets in stukken smijten

etw zerschlagen

iets kapot smijten

met geld smijten przen.

mit Geld um sich werfen [o. schmeißen]

met de deuren smijten

mit den Türen schlagen [o. knallen]

iem iets naar het hoofd smijten przen.

jdm etw an den Kopf werfen

iem op de grond/tegen de muur smijten

jdn zu Boden werfen [o. schmettern] /an die Wand schmettern

vre·ten¹ [vretə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Fressen r.n.

Fraß r.m.

een raar stuk vreten

ein komischer Kauz

zoe·ten <zoette, h. gezoet> [zutə(n)] CZ. cz. przech.

zoeten (met suiker)

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski