W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „fadausprechen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

zu̱|sprechen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
a̱u̱s|sprechen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
ạn|sprechen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạb|sprechen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
fre̱i̱|sprechen: czasownik przechodni
na̱ch|sprechen: czasownik nieprzechodni lub przechodni
widersprẹchen: czasownik nieprzechodni
sprẹchen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
besprẹchen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
Fre̱i̱sprechen: rzeczownik
Versprẹchen: rzeczownik
e̱i̱n|sprechen: czasownik nieprzechodni
entsprẹchen: czasownik nieprzechodni
ho̱hn|sprechen: czasownik nieprzechodni
mịt|sprechen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
versprẹchen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
vo̱r|sprechen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
se̱lig|sprechen: czasownik przechodni
dụrch|sprechen: czasownik przechodni
herụm|sprechen: czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: widersprechen , nachsprechen , freisprechen , absprechen , ansprechen , aussprechen , zusprechen , herumsprechen , durchsprechen , seligsprechen , vorsprechen , versprechen , mitsprechen , hohnsprechen , entsprechen , einsprechen , Versprechen , Freisprechen , besprechen , sprechen , Wahlversprechen , dagegensprechen , heiligsprechen , Eheversprechen , Strafversprechen i Sprechen

I . zu̱|sprechen CZ. cz. przech. irr

1. zusprechen (trösten):

jdm Trost zusprechen

pocieszać [f. dk. pocieszyć] kogoś

jdm Mut zusprechen

dodawać [f. dk. dodać] komuś odwagi

2. zusprechen PR.:

zusprechen Preis

przyznawać [f. dk. przyznać]

zusprechen Erbe

zusprechen Erbe

das Kind wurde der Mutter zugesprochen

opiekę nad dzieckiem przyznano matce

II . zu̱|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

jdm zusprechen

przemawiać [f. dk. przemówić] do kogoś

sie sprach ihm gut zu

przemówiła do niego serdecznie

dem Alkohol zusprechen

popijać alkohol

I . a̱u̱s|sprechen CZ. cz. przech. irr

1. aussprechen (artikulieren):

aussprechen Laut, Wort

wymawiać [f. dk. wymówić]

wie spricht man deinen Namen aus?

jak się wymawia twoje nazwisko?

2. aussprechen (äußern):

aussprechen Satz

wypowiadać [f. dk. wypowiedzieć]

aussprechen Meinung, Dankbarkeit, Anerkennung

wyrażać [f. dk. wyrazić]

es wurde sofort eine Verdächtigung gegen ihn ausgesprochen

natychmiast wyrażono podejrzenie w stosunku do niego

sie sprachen der Regierung ihr Vertrauen aus

wymówili swoje zaufanie do rządu

Lob aussprechen

wyrazić uznanie

eine Verleumdung aussprechen

rzucić oszczerstwo

eine Warnung aussprechen

ostrzegać [f. dk. ostrzec]

ein Verbot aussprechen

zabraniać [f. dk. zabronić]

jdm sein Bedauern aussprechen

wyrazić komuś swe ubolewanie

3. aussprechen PR.:

aussprechen Scheidung, Strafe

orzekać [f. dk. orzec]

II . a̱u̱s|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

aussprechen

kończyć wypowiedź

lass mich doch aussprechen!

daj mi skończyć!

III . a̱u̱s|sprechen CZ. cz. zwr. irr

1. aussprechen (offen sprechen):

sich mit jdm [über etw B.] aussprechen

rozmówić się z kimś [o czymś]

2. aussprechen (Stellung beziehen):

sich für jdn/etw aussprechen

opowiadać [f. dk. opowiedzieć] się za kimś/czymś

sich gegen jdn/etw aussprechen

opowiadać [f. dk. opowiedzieć] się przeciw komuś/czemuś

3. aussprechen (sein Herz ausschütten):

aussprechen

zwierzać [f. dk. zwierzyć] się

sie hat sich bei ihrer Freundin ausgesprochen

zwierzyła się swojej przyjaciółce

I . ạn|sprechen CZ. cz. przech. irr

1. ansprechen (anreden):

zagadywać [f. dk. zagadnąć ]pot.

2. ansprechen (betiteln):

wie soll ich Sie ansprechen?

jak mam się do pana/pani zwracać?

3. ansprechen (sich wenden an):

jdn auf etw B. ansprechen

zwracać [f. dk. zwrócić] się do kogoś w sprawie czegoś

4. ansprechen (erwähnen):

ansprechen Thema

poruszać [f. dk. poruszyć]

5. ansprechen (beeindrucken):

jdn ansprechen (Person)

wywierać [f. dk. wywrzeć] na kimś wrażenie

jdn ansprechen (Kunstwerk)

przemawiać do kogoś

(gefallen) jdn ansprechen

podobać [f. dk. s‑] się komuś

die Rede hat mich angesprochen

przemówienie r.n. zrobiło na mnie wrażenie

II . ạn|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

1. ansprechen (Wirkung haben):

auf etw B. ansprechen (Patient)

reagować [f. dk. za‑] na coś

bei jdm ansprechen (Medikament)

pomagać [f. dk. pomóc] komuś

2. ansprechen:

ansprechen (reagieren) (Bremse)

reagować [f. dk. za‑]

I . ạb|sprechen CZ. cz. przech. irr

1. absprechen:

absprechen (besprechen) Plan

omawiać [f. dk. omówić]

absprechen Aussagen

przedyskutować

(vereinbaren) wir haben abgesprochen, dass ...

uzgodniliśmy, że...

einen Termin absprechen

uzgadniać [f. dk. uzgodnić] termin

2. absprechen (aberkennen):

absprechen Ehrenrechte

odbierać [f. dk. odebrać]

absprechen Talent

odmawiać [f. dk. odmówić]

jdm ein Recht absprechen

pozbawiać [f. dk. pozbawić] kogoś prawa

guten Willen kann man ihm nicht absprechen

dobrej woli odmówić mu nie można

II . ạb|sprechen CZ. cz. zwr. irr (eine Vereinbarung treffen)

umawiać [f. dk. umówić] się

sich mit jdm über etw absprechen

uzgadniać [f. dk. uzgodnić] coś z kimś

wir sollten uns in Zukunft besser absprechen

w przyszłości musimy się lepiej umówić

fre̱i̱|sprechen CZ. cz. przech. irr PR.

jdn freisprechen

uniewinniać [f. dk. uniewinnić] kogoś

die Angeklagte wurde freigesprochen

oskarżona r.ż. została uniewinniona

na̱ch|sprechen CZ. cz. nieprzech., cz. przech. irr

[jdm] etw nachsprechen

powtarzać [f. dk. powtórzyć] coś [za kimś]

widersprẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. widersprechen (eine andere Meinung vertreten):

jdm widersprechen

sprzeciwiać [f. dk. sprzeciwić] się komuś

du widersprichst?

sprzeciwiasz się?

2. widersprechen (nicht übereinstimmen):

sich C. [selbst] widersprechen

zaprzeczać [f. dk. zaprzeczyć] sobie [samemu]

das widerspricht meinen Prinzipien

to kłóci się z moimi zasadami

ihre Aussagen widersprechen sich

jej zeznania ntpl są sprzeczne

sich widersprechende Angaben

sprzeczne dane l.mn.

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. nieprzech.

1. sprechen (reden):

mówić [f. dk. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [f. dk. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen podn. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. przech.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [f. dk. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [f. dk. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [f. dk. odmówić]

sprechen Urteil

sprechen Gedicht

recytować [f. dk. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

odczytywać [f. dk. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. zwr.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

I . besprẹchen* CZ. cz. przech. irr

1. besprechen (bereden) Angelegenheit:

etw [mit jdm] besprechen

omawiać [f. dk. omówić] coś [z kimś]

wie besprochen

zgodnie z umową

2. besprechen (rezensieren):

besprechen FILM, TV

komentować [f. dk. s‑]

besprechen Buch, Film

recenzować [f. dk. z‑]

3. besprechen (aufnehmen):

ein Tonband besprechen

nagrywać [f. dk. nagrać] na kasetę

ein besprochenes Band

nagrana kaseta r.ż.

ein Mikrophon besprechen

mówić do mikrofonu

4. besprechen (durch Beschwörungsformeln vertreiben):

besprechen Krankheit, böse Geister

II . besprẹchen* CZ. cz. zwr. irr

sich mit jdm besprechen

naradzać [f. dk. naradzić] się z kimś

Fre̱i̱sprechen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TELEK.

Freisprechen

mówienie r.n. swobodne

Freisprechen

mówienie przy pomocy zestawu głośnomówiącego [lub słuchawkowego]

Versprẹchen <‑s, ‑> RZ. r.n.

Versprechen

obietnica r.ż.

Versprechen

przyrzeczenie r.n.

jdm das Versprechen geben etw zu tun

dawać [f. dk. dać] komuś przyrzeczenie zrobienia czegoś

jdm das Versprechen abnehmen etw zu tun

przyjmować [f. dk. przyjąć] czyjeś przyrzecznie zrobienia czegoś

ein Versprechen brechen

łamać [f. dk. z‑] obietnicę

ein Versprechen einhalten

dotrzymywać [f. dk. dotrzymać] obietnicy

e̱i̱n|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

auf jdn einsprechen

namawiać [lub nakłaniać] kogoś

entsprẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entsprechen (übereinstimmen mit):

einer Sache C. entsprechen

być zgodnym z czymś

jds Erwartungen/Vorstellungen entsprechen

odpowiadać czyimś oczekiwaniom/wyobrażeniom

das entspricht nicht den Tatsachen

to nie jest zgodne z faktami

2. entsprechen (erfüllen):

den Anforderungen/Bedingungen entsprechen

spełniać wymagania/warunki

wir können Ihrer Bitte leider nicht entsprechen

nie możemy niestety spełnić pana [lub pańskiej] /pani prośby

nach Möglichkeit werden wir Ihrem Wunsch entsprechen

jeżeli będzie to możliwe, spełnimy pana [lub pańskie] /pani życzenie

ho̱hn|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

etw C. hohnsprechen

sein Vorgehen spricht der Vernunft hohn

jego postępowanie r.n. urąga zdrowemu rozsądkowi

I . mịt|sprechen CZ. cz. przech. irr

etw mit jdm mitsprechen Gebet

mówić coś równocześnie z kimś innym

II . mịt|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

1. mitsprechen (im Gespräch):

mitsprechen

mieć coś do powiedzenia

da kann ich nicht mitsprechen

w tej kwesti nie mam nic do powiedzenia

2. mitsprechen (mitbestimmten):

[bei etw] mitsprechen

współdecydować [o czymś]

bei der Entscheidung möchte ich auch mitsprechen dürfen

też chciałbym brać udział w podjęciu decyzji

I . versprẹchen* CZ. cz. przech. irr

1. versprechen (zusagen):

[jdm] etw versprechen

obiecywać [f. dk. obiecać] [komuś] coś

er hat mir versprochen vorsichtig zu fahren

[on] przyrzekł mi, że będzie jechał ostrożnie

[jdm] versprechen, dass ...

obiecywać [f. dk. obiecać] [komuś], że...

viel versprechend

bardzo obiecujący

ich kann dir nichts versprechen

nie mogę ci niczego obiecać

etw hoch und heilig versprechen

uroczyście coś przyrzekać

2. versprechen (sich erhoffen):

sich C. etwas versprechen

obiecywać sobie coś

sich C. von einer Reise viel versprechen

obiecywać sobie wiele po podróży

2. versprechen (erwarten lassen):

versprechen

zapowiadać się

versprechen

das Wetter verspricht heute gut zu werden

pogoda dobrze się dziś zapowiada

sein Gesicht verspricht nichts Gutes

jego twarz nie zapowiada nic dobrego

sich viel versprechend anhören

brzmieć bardzo obiecująco

II . versprẹchen* CZ. cz. zwr. irr (sich beim Sprechen vertun)

versprechen

przejęzyczyć się pot.

I . vo̱r|sprechen CZ. cz. przech. irr

[jdm] etw vorsprechen

wymawiać [f. dk. wymówić] coś [przed kimś] aby powtórzył

II . vo̱r|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

1. vorsprechen THEAT, TV:

[jdm] vorsprechen

recytować uczyć kogoś prawidłowej wymowy [komuś]

vorsprechen

uczyć kogoś prawidłowej wymowy

zwroty:

bei jdm [wegen etw D. o C.] vorsprechen

zgłaszać [f. dk. zgłosić] się do kogoś [w sprawie czegoś]

se̱lig|sprechenst. pis. CZ. cz. przech. irr

seligsprechen REL. → selig

Zobacz też selig

I . se̱lig [ˈzeːlɪç] PRZYM.

1. selig (einem Glücksgefühl hingegeben):

selig Blick, Lächeln

selig Gefühl

2. selig a. REL. (selig gesprochen):

błogosławiony

mein seliger Onkel podn.

mój świętej pamięci wujek

ihr seliger Vater podn.

jej świętej pamięci ojciec

Gott hab ihn selig!

świeć Panie nad jego duszą!

wer’s glaubt, wird selig! żart. pot.

nigdy w to nie uwierzę!

II . se̱lig [ˈzeːlɪç] PRZYSŁ.

jdn selig sprechen

jdn selig sprechen

zaliczać [f. dk. zaliczyć] w poczet błogosławionych

dụrch|sprechen [ˈdʊrçʃprɛçən] CZ. cz. przech. irr

etw [mit jdm] durchsprechen

przedyskutować coś [z kimś]

herụm|sprechen CZ. cz. zwr. irr (Gerücht)

herumsprechen

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

herumsprechen

rozprzestrzeniać [f. dk. rozprzestrzenić] się

es hat sich herumgesprochen, dass ...

rozeszło się, że...

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski