W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Pfoten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Widzisz podobne wyniki: poten , potten , sloten , floten , spoten , kloten , stoten , snoten , goten i loten

po·ten <pootte, h. gepoot> [potə(n)] CZ. cz. przech.

lo·ten² <lootte, h. geloot> [lotə(n)] CZ. cz. przech. (door het lot krijgen)

loten

ziehen

loten

gewinnen

go·ten CZ.

goten 3. os. l.mn. cz. prz. van gieten¹, gieten²

Zobacz też gieten , gieten

gie·ten² <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (stortregenen)

gieten

gießen

het regent dat het giet

es gießt in Strömen pot.

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. przech.

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gieten

gießen pot.

gieten

schütten pot.

iets in zijn kraag gieten

sich C. einen hinter die Binde gießen pot.

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

ein Gussregen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

gieten

gießen

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

gieten

(be)gießen

gieten

sprengen

de planten gieten

die Pflanzen gießen

sno·ten CZ.

snoten 3. os. l.mn. cz. prz. van snuiten

Zobacz też snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. snuiten (slijm verwijderen):

snuiten

schnäuzen

z'n neus snuiten

(sich C. ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

snuiten

putzen

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

stoten

sich stoßen

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

stoten

sich stoßen

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

klo·ten <klootte, h. gekloot> [klotə(n)] CZ. cz. nieprzech. (prutsen)

kloten

(herum)pfuschen

kloten

(herum)murksen

spo·ten CZ.

spoten 3. os. l.mn. cz. prz. van spuiten¹, spuiten²

Zobacz też spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. nieprzech. (naar buiten geperst worden)

spuiten

spritzen

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. przech.

spuiten

spritzen

spuiten (gazon, tuin)

sprengen

spuiten (als spray)

sprayen

spuiten (als spray)

(ver)sprühen

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

spritzen

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

flo·ten CZ.

floten 3. os. l.mn. cz. prz. van fluiten¹, fluiten²

Zobacz też fluiten , fluiten

flui·ten² <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. fluiten (op een fluitje blazen):

fluiten

pfeifen

de scheidsrechter floot voor buitenspel

der Schiedsrichter pfiff Abseits

hij zat een deuntje te fluiten

er pfiff vor sich B. hin

2. fluiten (fluitinstrument bespelen):

fluiten

Flöte spielen

3. fluiten (geluid van een fluit voortbrengen):

fluiten

pfeifen

fluiten

flöten

de merels fluiten

die Amseln singen

op zijn vingers fluiten

auf den Fingern pfeifen

de kogels floten om mijn oren

die Kugeln pfiffen mir um die Ohren

daar kun je naar fluiten

das kannst du in den Schornstein schreiben

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. fluiten (geluid voortbrengen):

fluiten

pfeifen

zijn hondje fluiten

(nach) seinem Hund pfeifen

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

fluiten

pfeifen

slo·ten CZ.

sloten 3. os. l.mn. cz. prz. van sluiten¹, sluiten²

Zobacz też sluiten , sluiten

slui·ten² <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. sluiten (dichtgaan):

sluiten

(sich) schließen

sluiten

zugehen pot.

de armband sluit niet meer

das Armband schließt nicht mehr

automatisch sluitende deuren

automatisch schließende Türen

het museum sluit 's winters al om drie uur ook pot.

das Museum macht im Winter schon um drei zu

2. sluiten (aansluiten):

sluiten

schließen

de vensters sluiten niet goed

die Fenster schließen nicht richtig

3. sluiten:

sluiten (goed geheel vormen: betoog)

schlüssig sein

sluiten (goed geheel vormen: meerdere zaken)

(an)schließen an +B.

die redenering sluit niet

diese Argumentation ist nicht schlüssig

4. sluiten (afsluiten, als einduitkomst hebben):

sluiten

schließen

voor het sluiten van de beurs

vor Börsenschluss

5. sluiten (gelijke eindcijfers aan debet- en creditzijde vertonen):

sluiten

stimmen

een sluitende begroting

ein ausgeglichener Etat

de kas sluit

die Kasse stimmt

uw rekening sluit niet

Ihr Konto ist nicht ausgeglichen

de begroting sluitend maken

den Etat ausgleichen

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. sluiten (dichtmaken):

sluiten

schließen

sluiten

zumachen pot.

met gesloten beurzen onderhandelen

über ein Tauschgeschäft verhandeln

in een gesloten enveloppe

in einem verschlossenen Briefumschlag

de mond sluiten

den Mund zumachen

de ogen sluiten

die Augen schließen

de oren/ogen voor iets sluiten

die Ohren/Augen vor etw C. verschließen

een zaak/een fabriek sluiten

ein Geschäft/eine Fabrik schließen

deze deur sluit zichzelf

diese Tür schließt (sich) von selbst

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

sluiten

schließen

geld in een brief sluiten

einem Brief Geld beischließen

iem in zijn armen sluiten

jdn in die Arme schließen

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

sluiten

aussperren

iem buiten de deur sluiten

jdn aussperren

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

sluiten

schließen

5. sluiten (aangaan):

sluiten

schließen

een huwelijk sluiten

eine Ehe schließen

een lening sluiten

eine Anleihe machen [o. aufnehmen]

vrede/vriendschap sluiten

Frieden/Freundschaft schließen

6. sluiten (beëindigen):

sluiten

(ab)schließen

de stoet sluiten

den Umzug abschließen

7. sluiten:

de gesloten jacht (verbieden)

die Schonzeit

8. sluiten econ. (opmaken):

sluiten

schließen

de boeken sluiten

die Bücher abschließen

pot·ten <potte, h. gepot> [pɔtə(n)] CZ. cz. przech.

1. potten (opsparen):

potten

sparen

euro's potten

Euros sparen

2. potten (in potten doen):

potten

(ein)topfen

stekken potten

Ableger eintopfen

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „Pfoten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

po·ten <pootte, h. gepoot> [potə(n)] CZ. cz. przech.

1. poten (in de grond steken):

2. poten (neerzetten):

3. poten (visbroedsel uitzetten):

lo·ten2 <lootte, h. geloot> [lotə(n)] CZ. cz. przech. (door het lot krijgen)

go·ten CZ.

goten 3. os. l.mn. cz. prz. van gieten¹, gieten²

Zobacz też gieten , gieten

gie·ten2 <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (stortregenen)

gie·ten1 <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. przech.

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

2. gieten (in een vorm laten stromen):

3. gieten (besproeien):

sno·ten CZ.

snoten 3. os. l.mn. cz. prz. van snuiten

Zobacz też snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. snuiten (slijm verwijderen):

2. snuiten (kaars):

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

2. stoten (zich ergeren):

klo·ten <klootte, h. gekloot> [klotə(n)] CZ. cz. nieprzech. (prutsen)

spo·ten CZ.

spoten 3. os. l.mn. cz. prz. van spuiten¹, spuiten²

Zobacz też spuiten , spuiten

spui·ten2 <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. nieprzech. (naar buiten geperst worden)

spui·ten1 <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. przech.

flo·ten CZ.

floten 3. os. l.mn. cz. prz. van fluiten¹, fluiten²

Zobacz też fluiten , fluiten

flui·ten2 <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. fluiten (op een fluitje blazen):

2. fluiten (fluitinstrument bespelen):

3. fluiten (geluid van een fluit voortbrengen):

flui·ten1 <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. fluiten (geluid voortbrengen):

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

slo·ten CZ.

sloten 3. os. l.mn. cz. prz. van sluiten¹, sluiten²

Zobacz też sluiten , sluiten

slui·ten2 <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. sluiten (dichtgaan):

2. sluiten (aansluiten):

3. sluiten:

4. sluiten (afsluiten, als einduitkomst hebben):

5. sluiten (gelijke eindcijfers aan debet- en creditzijde vertonen):

slui·ten1 <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. sluiten (dichtmaken):

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

5. sluiten (aangaan):

6. sluiten (beëindigen):

7. sluiten:

8. sluiten econ. (opmaken):

pot·ten <potte, h. gepot> [pɔtə(n)] CZ. cz. przech.

1. potten (opsparen):

2. potten (in potten doen):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

lo·ten² <lootte, h. geloot> [lotə(n)] CZ. cz. przech. (door het lot krijgen)

gie·ten² <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (stortregenen)

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] CZ. cz. przech.

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. nieprzech. (naar buiten geperst worden)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. przech.

flui·ten² <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. przech.

slui·ten² <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] CZ. cz. przech.