niderlandzko » niemiecki

schram·men <schramde, h. geschramd> [sxrɑmə(n)] CZ. cz. przech.

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schrij·nen <schrijnde, h. geschrijnd> [sxrɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schrijnen (door schuren pijn veroorzaken):

2. schrijnen (wonden):

schrij·ver <schrijver|s> [sxrɛivər] RZ. r.m.

2. schrijver (persoon die iets schrijft):

Schreiber r.m.
Verfasser r.m.

3. schrijver (ambtenaar(srang)):

Schreiber r.m.
Schreibkraft r.ż.

4. schrijver (registreerapparaat):

Schreiber r.m.

schrik·ken1 <schrikte, h. geschrikt> [sxrɪkə(n)] CZ. cz. przech.

1. schrikken (plotseling afkoelen):

2. schrikken (plotseling in kokend water brengen):

schrob·ben <schrobde, h. geschrobd> [sxrɔbə(n)] CZ. cz. przech.

schrob·ber <schrobber|s> [sxrɔbər] RZ. r.m. (borstel)

schroe·ven1 <schroefde, h. geschroefd> [sxruvə(n)] CZ. cz. nieprzech. (ronddraaien)

schra·gen <schraagde, h. geschraagd> [sxraɣə(n)] CZ. cz. przech.

schra·pen1 <schraapte, h. geschraapt> [sxrapə(n)] CZ. cz. przech.

2. schrapen (bijeenschrapen):

schre·den CZ.

schreden 3. os. l.mn. cz. prz. van schrijden

Zobacz też schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

schreeuw <schreeuw|en> [sxrew] RZ. r.m.

schrei·en1 <schreide, h. geschreid> [sxrɛiə(n)] CZ. cz. przech. (plengen)

schre·ven CZ.

schreven 3. os. l.mn. cz. prz. van schrijven

Zobacz też schrijven , schrijven , schrijven

schrij·ven3 <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schrijven (geschikt zijn om mee te schrijven):

schro·kop RZ. r.m.

schrokop → schrokker

Zobacz też schrokker

schrok·ker <schrokker|s> [sxrɔkər] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski