W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „blanken“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

blan·ke: rzeczownik
bla·ken: czasownik
blin·ken: czasownik
blon·ken: czasownik
blank: przymiotnik i przysłówek
bla·zen: czasownik
blaf·fen: czasownik
ble·ken: czasownik
blik·ken: przymiotnik i przysłówek
blij·ken: czasownik
blok·ken: czasownik
dan·ken: czasownik
jan·ken: czasownik
man·ken: czasownik
ran·ken: czasownik
tan·ken

Widzisz podobne wyniki: blonken , blinken , blaken , blanke , tanken , ranken , manken , janken , danken , blokken , blijken , blikken , bleken , blaffen , blazen i blank

blan·ke <blanke|n> [blɑŋkə] RZ. r.m. en r.ż.

Weiße(r) r.ż. (r.m.)

bla·ken <blaakte, h. geblaakt> [blakə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. blaken:

blaken (gloeiende hitte afgeven)

blaken (gloeiende hitte afgeven)

blaken (vlammen)

blakende hitte

glühende Hitze

een blakend vuur

ein loderndes Feuer

2. blaken (personen):

blaken van ijver

vor Eifer glühen

in blakende welstand verkeren

eine blühende Gesundheit haben

blin·ken <blonk, h. geblonken> [blɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

blinken (licht(jes), spiegel, water)

blinken (goud, water, ogen)

blinken (goud, water, ogen)

gleißen form.

blinken (ogen)

alles blinkt er

alles blitzt und blinkt

blinkend goud

gleißendes Gold

in haar ogen blonken tranen

in ihren Augen glänzten Tränen

van netheid blinken

vor Sauberkeit blitzen [o. blinken] [o. glänzen]

zijn gezicht blonk van vreugde przen.

sein Gesicht strahlte vor Freude

blon·ken CZ.

blonken 3. l.mn. l.poj. cz. prz. van blinken

Zobacz też blinken

blin·ken <blonk, h. geblonken> [blɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

blinken (licht(jes), spiegel, water)

blinken (goud, water, ogen)

blinken (goud, water, ogen)

gleißen form.

blinken (ogen)

alles blinkt er

alles blitzt und blinkt

blinkend goud

gleißendes Gold

in haar ogen blonken tranen

in ihren Augen glänzten Tränen

van netheid blinken

vor Sauberkeit blitzen [o. blinken] [o. glänzen]

zijn gezicht blonk van vreugde przen.

sein Gesicht strahlte vor Freude

blank <blanke, blanker, blankst> [blɑŋk] PRZYM.

1. blank (licht gekleurd, ongekleurd):

weiß

hell

naturbelassene(s) Holz r.n.

een blanke huid

eine weiße Haut

het blanke ras

die weiße Rasse

2. blank (onbeschreven, onbedrukt):

weiß

leer

het papier is nog blank

das Papier ist noch weiß [o. unbeschrieben]

3. blank (zuiver):

rein

4. blank (onbedekt):

blank

5. blank (onder water):

de kelder staat blank

der Keller steht unter Wasser

bla·zen <blies, h. geblazen> [blazə(n)] CZ. cz. przech.

pusten pot.

blazen (dieren)

de aftocht blazen przen.

zum Abzug blasen

de aftocht blazen przen.

bellen blazen

Seifenblasen machen

op de trompet blazen

die Trompete blasen

op de trompet blazen

auf der Trompete blasen

het is oppassen geblazen

jetzt heißt es aufgepasst

blaf·fen <blafte, h. geblaft> [blɑfə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. blaffen (honden):

blaffen pej.

2. blaffen (tekeergaan):

ble·ken¹ <bleekte, h. gebleekt> [blekə(n)] CZ. cz. przech.

blik·ken¹ [blɪkə(n)] PRZYM.

Blech-

blij·ken <bleek, i. gebleken> [blɛikə(n)] CZ. cz. nieprzech.

sich herausstellen

achteraf is gebleken dat

hinterher hat sich herausgestellt [o. gezeigt] , dass

hieruit zal u blijken dat

hieraus werden Sie ersehen, dass

doen blijken van

doen blijken van (ongewild)

laten blijken

erkennen [o. merken] lassen

hun onschuld is gebleken

ihre Unschuld hat sich erwiesen

blok·ken <blokte, h. geblokt> [blɔkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

pauken pot.

büffeln pot.

ochsen pot.

dan·ken¹ <dankte, h. gedankt> [dɑŋkə(n)] CZ. cz. przech.

1. danken (bedanken):

niet(s) te danken!

(ik) dank u [o. je ]!

(ik) dank u [o. je ]!

danke vielmals!

(ik) dank u [o. je ]! (bij weigering)

iem voor een cadeau danken

sich bei jdm für ein Geschenk bedanken

2. danken (verschuldigd zijn):

die baan dank ik (aan) jou

den Job verdanke ich dir

jan·ken <jankte, h. gejankt> [jɑŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. janken:

janken (klaaglijk schreeuwen (van beesten): zacht)

janken (klaaglijk schreeuwen (van beesten): luider)

janken (klaaglijk schreeuwen (van beesten): luider)

2. janken (schreeuwen, huilen (van kinderen)):

zit niet de hele tijd te janken!

hör doch endlich mal mit dem Geheule auf!

3. janken (zaniken om iets):

man·ken <mankte, h. gemankt> [mɑŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

manken (vooral van hoefdieren)

ran·ken <rankte, h. gerankt> [rɑŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

tan·ken [tɛŋkə(n)]

tanken [[o. tɑŋkə(n)]] tankte, h. getankt CZ. cz. przech. (brandstof):

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski