Tłumaczenia dla hasła „einigeb“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ein·di·gen¹ <eindigde, h. geëindigd> [ɛindəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. eindigen (ten einde brengen):

eindigen

beenden

hij eindigde zijn leven in eenzaamheid

er beschloss sein Leben in Einsamkeit

2. eindigen (besluiten, afronden):

eindigen

(be)schließen

eindigen

beenden

hij eindigde zijn brief met een wens

er (be)schloss seinen Brief mit einem Wunsch

ein·dig [ɛindəx] PRZYM.

1. eindig (een einde hebbende):

eindig

endlich

eindig

vergänglich

de eindige reeksen wisk.

die endlichen Reihen

2. eindig (beperkt):

eindig

endlich

eindig

begrenzt

ons eindig verstand

unser begrenzter Verstand

ein·de <einde|n, einde|s> [ɛində] RZ. r.n.

1. einde (plaats):

einde

Ende r.n.

er komt geen einde aan

es nimmt kein Ende

het einde van de weg/van de tafel

das Ende des Weges/des Tisches

dan is het einde zoek

dann gibt es kein Halten mehr

2. einde (moment):

einde

Ende r.n.

einde

Schluss r.m.

aan het einde van zijn Latijn zijn przen.

mit seinem Latein am Ende sein

tot het bittere einde doorgaan

bis zum bitteren Ende gehen

tegen het einde van de winter

gegen Ende des Winters

tegen [o. bij ] het einde van het jaar

zum Jahresende

iets ten einde brengen

etw zu Ende bringen

een termijn/een contract loopt ten einde

eine Frist/ein Vertrag läuft ab

tot het einde toe

bis zum Schluss

van het begin tot het einde leugens

von Anfang bis Ende erlogen

ten einde raad zijn

weder aus noch ein wissen

eind goed, al goed przysł.

Ende gut, alles gut

aan alles komt een einde przysł.

alles hat einmal ein Ende

3. einde (resultaat):

einde

Ende r.n.

einde

Abschluss r.m.

einde

Ergebnis r.n.

het einde van de besprekingen was, dat …

das Ergebnis der Besprechungen war, dass …

iets tot een goed einde brengen

etw zu einem guten Abschluss bringen

het einde van het liedje

das Ende vom Lied

het einde! pot.

spitze!

ein·der <einder|s> [ɛindər] RZ. r.m.

einder

Horizont r.m.

eind·je <eindje|s> [ɛincə] RZ. r.n.

1. eindje (stukje, restantje):

eindje

Stückchen r.n.

eindje

(kleine(r)) Rest r.m.

2. eindje (korte afstand):

eindje

Katzensprung r.m.

eindje

(kurze(s)) Stück r.n.

eindje

kleine Strecke r.ż.

een eindje omlopen

ein Stück spazieren gehen

een eindje omlopen

einen kleinen Spaziergang machen

3. eindje (uiteinde):

eindje

Ende r.n.

de eindjes niet/met moeite aan elkaar kunnen [o. knopen] przen.

mit seinem Geld nicht/kaum auskommen

4. eindje (dood):

eindje

Lebensende r.n.

eindje

Tod r.m.

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] PRZYM.

1. eigen (aan de betrokkene(n) toebehorend):

eigen

eigen

eigen baas zijn

sein eigener Herr sein

op eigen benen staan

auf eigenen Füßen stehen

voor eigen gebruik

zum persönlichen Bedarf

hij kwam in eigen persoon

er kam höchstpersönlich

eigen weg

Privatweg r.m.

bemoei je met je eigen zaken

kümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten

2. eigen (uitgaand van iem zelf):

eigen

eigen

op eigen gezag

auf eigene Verantwortung

naar eigen goeddunken

nach eigenem Ermessen

op (zijn) eigen houtje

auf eigene Faust

uit eigen wil

aus eigenem Entschluss

3. eigen (kenmerkend):

eigen

eigen

dat is hem eigen

das ist ihm eigen

4. eigen (vertrouwd):

eigen

vertraut

eigen

vertraulich

zich iets eigen maken

sich C. etw aneignen

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

eigen

eigen

eigen

einheimisch

de eigen taal

die eigene Sprache

wei·nig¹ [wɛinəx] ZAIM. nieokr. zaim.

weinig

wenig

een weinig water

ein bisschen [o. wenig] Wasser

het weinige dat ik bezit

das wenige, was ich besitze

dat heeft weinig zin

das hat wenig Sinn

le·ni·gen <lenigde, h. gelenigd> [lenəɣə(n)] CZ. cz. przech.

lenigen

lindern

lenigen

mildern