niderlandzko » niemiecki

ge·ne·re·ren <genereerde, h. gegenereerd> [ɣenərerə(n)] CZ. cz. przech. (met behulp van een algoritme voortbrengen)

ge·ne·ren1 <geneerde zich, h. zich gegeneerd> [ʒənerə(n)] CZ. wk ww

generen zich generen (schamen):

ge·na·geld [ɣənaɣəlt] PRZYM.

ge·na·de [ɣənadə] RZ. r.ż. geen l.mn.

2. genade rel.:

Gnade r.ż.
Erbarmen r.n.

4. genade (gunstbewijs):

Gnade r.ż.
Gunst r.m.
goeie [o. grote ] genade!
(ach) du liebe Güte! pot.

ge·na·zen CZ.

genazen 3. os. l.mn. cz. prz. van genezen¹, genezen²

Zobacz też genezen , genezen , genezen

ge·ne·zen3 CZ.

genezen volt. deelw. van genezen¹, genezen²

ge·ne·zen2 <genas, h. genezen> [ɣənezə(n)] CZ. cz. przech. (beter doen worden)

ge·ne·zen1 <genas, i. genezen> [ɣənezə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·ne·ra·li·se·ren <generaliseerde, h. gegeneraliseerd> [ɣenəralizerə(n)] CZ. cz. przech.

ge·na·de·loos <genadeloze, genadelozer, genadeloost> [ɣənadəlos] PRZYM.

ge·na·de·slag <genadeslag|en> [ɣənadəslɑx] RZ. r.m. ook przen.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski