W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „uitvogelen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

uit·voe·ren: czasownik
uit·mer·ge·len: czasownik
uit·voe·rend: przymiotnik i przysłówek
uit·val·len: czasownik
uit·vre·ten: czasownik
uit·voe·rig: przymiotnik i przysłówek
uit·voe·ring: rzeczownik
uit·voer·der: rzeczownik
goo·ge·len: czasownik
uit·va·ren: czasownik
uit·val·ler: rzeczownik
uit·vin·den: czasownik
uit·vis·sen: czasownik
uit·vra·gen: czasownik
uit·vech·ten: czasownik
uit·vlak·ken: czasownik
be·ko·ge·len: czasownik

Widzisz podobne wyniki: uitvoeren , uitmergelen , uitvreten , uitvallen , uitvoerend , bekogelen , uitvlakken , uitvechten , uitvragen , uitvissen , uitvinden , uitvaller , uitvaren , googelen , uitvoerder , uitvoering i uitvoerig

uit·voe·ren <voerde uit, h. uitgevoerd> [œytfurə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitvoeren (exporteren):

auto's naar alle landen van de wereld uitvoeren

Autos in alle Länder der Welt ausführen

2. uitvoeren (verrichten):

uitvoeren pej. żart.

hij voert niets uit

er rührt keinen Finger

wat heeft hij nu weer uitgevoerd?

was hat er nun wieder angestellt?

3. uitvoeren:

uitvoeren (volbrengen)

uitvoeren (aanval)

herstelwerkzaamheden uitvoeren

Reparaturarbeiten ausführen

plannen/bevelen uitvoeren

Pläne/Befehle ausführen

4. uitvoeren (vertonen):

5. uitvoeren:

uitvoeren (bewerken)

uitvoeren (ambacht(elijk) voornamelijk)

een sieraad in goud uitvoeren

ein Schmuckstück in Gold anfertigen

uit·mer·ge·len <mergelde uit, h. uitgemergeld> [œytmɛrɣələ(n)] CZ. cz. przech.

uitmergelen

uit·voe·rend [œytfurənt] PRZYM.

de uitvoerenden (bij voorstelling)

die Ausführenden l.mn.

de uitvoerenden (bij voorstelling)

die Mitwirkenden l.mn.

de uitvoerende macht (concreet)

uit·val·len <viel uit, i. uitgevallen> [œytfɑlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. uitvallen:

uitvallen (losbarsten in woorden)

losplatzen pot.

uitvallen (tekeergaan)

loswettern pot.

uitvallen (beledigend)

ausfällig [o. ausfallend] werden

tegen iem uitvallen

jdn anfahren [o. anfauchen] pot.

2. uitvallen (losgaande vallen):

zijn haren zijn al aan 't uitvallen

seine Haare fallen bereits aus

3. uitvallen SPORT:

uitvallen (wegvallen)

uitvallen (wedstrijd staken)

4. uitvallen (het genoemde resultaat hebben):

die tekening is goed uitgevallen

die Zeichnung ist gut geworden

in mijn voordeel uitvallen

zu meinen Gunsten ausfallen

5. uitvallen (de genoemde aard hebben):

uit·vre·ten <vrat uit, h. uitgevreten> [œytfretə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitvreten (uitspoken):

2. uitvreten:

uitvreten (uithollen)

uitvreten (oever door water)

uit·voe·rig <uitvoerige, uitvoeriger, uitvoerigst> [œytfurəx] PRZYM.

uitvoerig (diepgaand)

uitvoerig (eten)

uit·voe·ring <uitvoering|en> [œytfurɪŋ] RZ. r.ż.

1. uitvoering (voltrekking):

Ausführung r.ż.

werk in uitvoering

Baustelle r.ż.

werk in uitvoering (als opschrift)

Vorsicht, Baustelle!

de uitvoering van een bouwwerk

die Ausführung [o. Durchführung] eines Baus

2. uitvoering (het spelen):

Aufführung r.ż.

3. uitvoering (wijze van bewerking):

Ausführung r.ż.

in een speciale uitvoering

in Spezialausführung

uit·voer·der <uitvoerder|s> [œytfurdər] RZ. r.m.

1. uitvoerder bouww.:

Bauführer r.m.

2. uitvoerder (van testament, vonnis):

Vollstrecker r.m.

goo·ge·len® <googelde, h. gegoogeld> [ɡuɡələ(n)] CZ. cz. przech.

uit·va·ren <voer uit, i. uitgevaren> [œytfarə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. uitvaren:

uitvaren (tieren)

wettern pot.

uitvaren (plotseling uitbarsten)

loswettern pot.

tegen iem uitvaren

2. uitvaren (naar zee varen):

de haven uitvaren

aus dem Hafen auslaufen

uit·val·ler <uitvaller|s> [œytfɑlər] RZ. r.m.

Ausgeschiedene(r) r.m.

er waren maar weinig uitvallers

es sind nur wenige ausgeschieden

uit·vin·den <vond uit, h. uitgevonden> [œytfɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitvinden (voor het eerst vinden):

2. uitvinden (te weten komen):

uit·vis·sen <viste uit, h. uitgevist> [œytfɪsə(n)] CZ. cz. przech.

herausbekommen pot.

uit·vra·gen <vraagde uit/vroeg uit, h. uitgevraagd> [œytfraɣə(n)] CZ. cz. przech.

iem over iets uitvragen

jdn über etw B. ausfragen

uit·vech·ten <vocht uit, h. uitgevochten> [œytfɛxtə(n)] CZ. cz. przech.

iets met iem uitvechten

etw mit jdm ausfechten

jullie vechten het maar (onderling) uit!

das müsst ihr unter euch ausmachen!

uit·vlak·ken <vlakte uit, h. uitgevlakt> [œytflɑkə(n)] CZ. cz. przech.

dat moet je niet uitvlakken przen.

das ist nicht ohne!

dat moet je niet uitvlakken form. (niet min over doen)

das sollte man nicht unterschätzen [o. unterbewerten]

be·ko·ge·len <bekogelde, h. bekogeld> [bəkoɣələ(n)] CZ. cz. przech.

bombardieren pot.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski