W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „weeën“ w niderlandzko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

week·end: rzeczownik
ge·ween: rzeczownik
met·een: przysłówek
ge·meen: przymiotnik i przysłówek
wee·ïg: przymiotnik i przysłówek
weeuw: rzeczownik
in·een: przysłówek
steen: rzeczownik
op·een: przysłówek
speen: rzeczownik
na·wee·ën: rzeczownik
weef·sel: rzeczownik
wee·moed: rzeczownik
weer·zin: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: weekend , gemeen , meteen , geween , speen , opeen , steen , ineen , weeuw , weeïg , weerzin , weemoed , weefsel i naweeën

week·end <weekend|s> [wikɛnt] RZ. r.n.

Wochenende r.n.

Weekend r.n.

een lang weekend

ein verlängertes Wochenende

ge·ween [ɣəwen] RZ. r.n. geen l.mn.

Weinen r.n.

geween (Bijbel)

Heulen r.n.

met·een [məten] PRZYSŁ.

1. meteen (onmiddellijk):

de regeling gaat meteen in

die Regelung gilt ab sofort

2. meteen (tegelijkertijd):

ik zal dit meteen maar meenemen

am besten nehme ich das gleich mit

ge·meen <gemene, gemener, gemeenst> [ɣəmen] PRZYM.

1. gemeen (slecht, vals):

niederträchtig

doe niet zo gemeen tegen haar

sei nicht so gemein zu ihr

hij is zo gemeen als de pest

er ist hundsgemein pot.

een gemene streek/kerel

ein gemeiner Streich/ein gemeiner Kerl

een gemene ziekte

eine tückische Krankheit

2. gemeen (heel erg):

dat doet gemeen pijn

das tut scheußlich weh

3. gemeen (gemeenschappelijk):

gemeinschaftlich

de grootste gemene deler wisk.

der größte gemeinsame Teiler

niets met iem gemeen hebben

mit jdm nichts gemein haben

gemene zaak met iem maken

mit jdm gemeinsame Sache machen

4. gemeen (openbaar):

gemene lasten

öffentliche Lasten l.mn.

5. gemeen (alledaags):

de gemene man

der Durchschnittsbürger

het gemene volk

das einfache [o. gemeine] Volk

6. gemeen (ordinair):

gemene taal uitslaan

wee·ïg [wejəx] PRZYM.

übel

weeïg (walgelijk)

weeïg (walgelijk)

weeuw RZ. r.ż.

weeuw → weduwe

Zobacz też weduwe

we·du·we <weduwe|n, weduwe|s> [wedywə] RZ. r.ż.

Witwe r.ż.

groene weduwe

grüne Witwe r.ż.

een onbestorven weduwe

eine Strohwitwe

weduwe zijn

in·een [ɪnen] PRZYSŁ.

1. ineen (in elkaar):

2. ineen (dichter naar elkaar toe):

3. ineen (stuk):

steen¹ <stenen> [sten] RZ. r.m.

1. steen (stuk steen in zijn natuurlijke vorm):

Stein r.m.

een steen des aanstoots przen.

ein Stein des Anstoßes

als een steen op de maag liggen

(jdm) schwer im Magen liegen

er is me een steen van het hart gevallen przen.

mir ist ein Stein vom Herzen gefallen

2. steen (als bouwmateriaal):

Stein r.m.

Baustein r.m.

Ziegel r.m.

stenen bakken

geen steen op de ander laten (geheel afbreken)

keinen Stein auf dem andern lassen

geen steen op de ander laten (kritiek)

kein gutes Haar an jdm/etw lassen

de eerste steen leggen ook przen.

den Grundstein legen

marmeren stenen

Marmorfliesen l.mn.

marmeren stenen (groter)

Marmorplatten l.mn.

de onderste steen moet boven komen przen.

es muss alles an den Tag gebracht werden

3. steen (edelsteen):

Stein r.m.

Edelstein r.m.

Schmuckstein r.m.

4. steen (niersteen):

Stein r.m.

5. steen SPORT:

Stein r.m.

Spielstein r.m.

6. steen (hagelsteen):

Hagelkorn r.n.

7. steen (uit steen vervaardigd voorwerp):

Stein r.m.

een steen op een graf

8. steen (grote pit van een vrucht):

Stein r.m.

Kern r.m.

op·een [ɔpen] PRZYSŁ.

1. opeen (op elkaar):

2. opeen (tegen elkaar):

de bomen staan dicht opeen

die Bäume stehen dicht beieinander

dicht opeen schrijven

in eng gedrängter Schrift schreiben

speen <spenen> [spen] RZ. r.ż.

1. speen (dop op een zuigfles):

Sauger r.m.

2. speen (tepel):

Zitze r.ż.

na·wee·ën [nawejə(n)] RZ.

naweeën l.mn. ook przen.:

Nachwehen l.mn.

weef·sel <weefsel|s, weefsel|en> [wefsəl] RZ. r.n.

Gewebe r.n.

een weefsel van leugen en bedrog przen.

ein Gespinst von Lug und Trug

wee·moed [wemut] RZ. r.m. geen l.mn.

Wehmut r.ż.

weer·zin [werzɪn] RZ. r.m. geen l.mn.

weerzin (tegenzin, afkeer)

Widerwille r.m.

weerzin (tegenzin)

Widerstreben r.n.

met weerzin eten

widerwillig essen

iets met weerzin doen

etw mit Widerwillen [o. Widerstreben] tun

de weerzin van iem opwekken

jds Widerwillen erregen [o. wecken]

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski