Tłumaczenia dla hasła „kanoet“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ˈKa·non <Kanons, Kanons> [ˈkaːnɔn] RZ. r.m.

1. Kanon (Richtschnur):

Kanon

canon

Kanon

richtsnoer r.n.

2. Kanon (Gesamtheit von Vorschriften):

Kanon

geheel r.n. van voorschriften

3. Kanon (klassischer Kunstmaßstab):

Kanon ARCHIT., SZT.

canon [o. norm] [o. maatstaf] van de verhoudingen

Ka·ˈno·ne <Kanone, Kanonen> [kaˈnoːnə] RZ. r.ż.

1. Kanone (Geschütz):

Kanone

kanon r.n.

eine Kanone auffahren

een kanon in stelling brengen

mit Kanonen auf Spatzen schießen przen.

met een kanon op een vlieg schieten

mit Kanonen auf Spatzen schießen przen.

kracht verspillen

2. Kanone pot. (Genie):

Kanone

kei

Kanone

kraan

Kanone

genie r.n.

3. Kanone pot. żart. (Pistole):

Kanone

blaffer

Kanone

revolver

Kanone

pistool r.n.

das ist unter aller Kanone

dat is beneden peil

ˈKan·ne <Kanne, Kannen> [ˈkanə] RZ. r.ż.

1. Kanne (Behälter mit Tülle):

Kanne

kan

Kanne

pot

Kanne

kroes

es gießt wie aus Kannen pot.

het regent alsof het met bakken uit de hemel wordt gegoten

2. Kanne pot. MUZ.:

Kanne

saxofoon

ˈKan·te <Kante, Kanten> [ˈkantə] RZ. r.ż.

1. Kante (Seite):

Kante

kant

es steht auf der Kante przen.

het is een dubbeltje op zijn kant

2. Kante (Rand):

Kante

rand

Kante

boord r.n.

etw auf die hohe Kante legen pot. przen.

geld sparen [o. opzijleggen]

(Geld) auf der hohen Kante haben przen.

wat achter de hand hebben

3. Kante (Saum):

Kante

rand

Kante

boordsel r.n.

Kante

zoom

ˈkan·tig [kantɪç] PRZYM.

1. kantig (Kanten besitzend):

kantig

kantig

kantig

scherp

2. kantig przen. (markant):

kantig

kantig

kantig

hoekig

kantige Bewegungen

stijve [o. houterige] bewegingen

ˈkann·te [ˈkantə] CZ.

kannte 3. pers l.poj. cz. prz. von kennen

Zobacz też kennen

ˈken·nen <kannte, gekannt> [ˈkɛnən] CZ. cz. przech.

1. kennen (bekannt sein (mit etw/jdm)):

kennen

kennen

kennen

omtrent iem of iets op de hoogte zijn [o. bekend zijn] [o. iets weten]

etw/jdn kennen lernen

iets/iem leren kennen

du wirst mich noch kennen lernen! pot.

dat zal ik je nog betaald zetten!

es freut mich, Sie kennen zu lernen!

aangenaam kennis te maken!

die beiden kennen sich nicht mehr

die twee spreken niet meer met elkaar

da kenne ich nichts!

in dit opzicht stoor ik me aan niets!

seine Pappenheimer kennen

z'n volkje [o. z'n pappenheimers] kennen

den Rummel kennen pot.

zich niets laten wijsmaken

woher kennen wir uns?

waar hebben we elkaar al eerder ontmoet?

sich vor Wut nicht mehr kennen

buiten zichzelf zijn van woede

2. kennen (erkennen):

kennen

kennen

kennen

herkennen

kennen

identificeren

3. kennen (etw (als verbindlich) anerkennen):

kennen

kennen

kennen

hebben

kein Maß kennen

van geen maat weten

kein Ziel kennen

geen doel hebben

ˈKan·zel <Kanzel, Kanzeln> [ˈkan͜tsl̩] RZ. r.ż.

1. Kanzel REL. (Predigtkanzel):

Kanzel

kansel

Kanzel

preekstoel

2. Kanzel ŁOW. (Hochsitz):

Kanzel

kansel

Kanzel

hoge zit

3. Kanzel WOJSK. (Geschützturm):

Kanzel

geschuttoren

Kanzel

koepel

4. Kanzel GEOL. (in den Bergen):

Kanzel

klein vooruitspringend plateau r.n.

5. Kanzel (im Flugzeug):

Kanzel

cockpit