Tłumaczenia dla hasła „Wildhanf“ w niemiecko » polski słowniku

Wịldfang <‑[e]s, ‑fänge> RZ. r.m.

1. Wildfang (eingefangenes Wildtier):

Wildfang

upolowana zwierzyna r.ż.

2. Wildfang (lebhaftes Kind):

unser Kind ist ein richtiger Wildfang!

nasze dziecko r.n. to żywe srebro!

Wịldgans <‑, ‑gänse> RZ. r.ż.

Wildgans

dzika gęś r.ż.

Wịldheit <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Wildheit (Ungezügeltheit: eines Volks):

Wildheit

dzikość r.ż.

2. Wildheit (wildes Toben: eines Kampfs):

Wildheit

okrucieństwo r.n.

Wịldpark <‑s, ‑s [o. ‑e]> RZ. r.m.

Wildpark

ogrodzony teren leśny, w którym trzyma się dzikie zwierzęta

Wịldbach <‑[e]s, ‑bäche> RZ. r.m.

Wildbach

potok r.m. górski

wịldlebendst. pis. PRZYM.

wildlebend → wild

Zobacz też wild

I . wịld [vɪlt] PRZYM.

1. wild (nicht domestiziert):

wild Pferde, Rosen, Stämme

dziki

wildes Tier/Volk

dzikie zwierzę r.n. /dziki naród r.m.

wilde Landschaft

dziki krajobraz r.m.

wilder Wein

dzikie wino r.n.

der Wilde Westen

Dziki Zachód r.m.

2. wild (maßlos):

wilde Flüche

grad r.m. przekleństw

ein wildes Durcheinander

okropny bałagan r.m. pot.

in wilder Leidenschaft

w niepohamowanej [lub dzikiej] namiętności

wild entschlossen pot.

zdecydowany

das sind doch nur wilde Vermutungen

to są tylko czyste przypuszczenia ntpl

das ist halb so wild! pot.

to nie [jest] takie straszne! pot.

3. wild pot. (versessen):

ganz wild auf etw B. sein

przepadać [lub fam: szaleć] za czymś

4. wild pot. (wütend):

wild

rozwścieczony

wie ein wild gewordener Stier

jak [lub niczym] rozwścieczony byk r.m.

wie wild

jak dziki [lub szalony] pot.

wie wild

bez opamiętania

5. wild (lebhaft):

wild Kinder

niesforny

wir waren ein wilder Haufen pej.

byliśmy zgrają dzikusów pot.

II . wịld [vɪlt] PRZYSŁ.

1. wild (in freier Natur, hemmungslos):

wild leben, brüllen

dziko

wild wachsen

rosnąć dziko

wild wachsend

dziko rosnący [lub porastający]

2. wild (unkontrolliert):

wild

chaotycznie

3. wild (wütend):

wild werden

wściekać [f. dk. wściec] się

jdn wild machen

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] kogoś do wściekłości

4. wild (illegal):

wild zelten

rozbijać [f. dk. rozbić] namioty bez zezwolenia

wịldwachsendst. pis. PRZYM.

wildwachsend → wild

Zobacz też wild

I . wịld [vɪlt] PRZYM.

1. wild (nicht domestiziert):

wild Pferde, Rosen, Stämme

dziki

wildes Tier/Volk

dzikie zwierzę r.n. /dziki naród r.m.

wilde Landschaft

dziki krajobraz r.m.

wilder Wein

dzikie wino r.n.

der Wilde Westen

Dziki Zachód r.m.

2. wild (maßlos):

wilde Flüche

grad r.m. przekleństw

ein wildes Durcheinander

okropny bałagan r.m. pot.

in wilder Leidenschaft

w niepohamowanej [lub dzikiej] namiętności

wild entschlossen pot.

zdecydowany

das sind doch nur wilde Vermutungen

to są tylko czyste przypuszczenia ntpl

das ist halb so wild! pot.

to nie [jest] takie straszne! pot.

3. wild pot. (versessen):

ganz wild auf etw B. sein

przepadać [lub fam: szaleć] za czymś

4. wild pot. (wütend):

wild

rozwścieczony

wie ein wild gewordener Stier

jak [lub niczym] rozwścieczony byk r.m.

wie wild

jak dziki [lub szalony] pot.

wie wild

bez opamiętania

5. wild (lebhaft):

wild Kinder

niesforny

wir waren ein wilder Haufen pej.

byliśmy zgrają dzikusów pot.

II . wịld [vɪlt] PRZYSŁ.

1. wild (in freier Natur, hemmungslos):

wild leben, brüllen

dziko

wild wachsen

rosnąć dziko

wild wachsend

dziko rosnący [lub porastający]

2. wild (unkontrolliert):

wild

chaotycznie

3. wild (wütend):

wild werden

wściekać [f. dk. wściec] się

jdn wild machen

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] kogoś do wściekłości

4. wild (illegal):

wild zelten

rozbijać [f. dk. rozbić] namioty bez zezwolenia

Wildbahn RZ.

Hasło od użytkownika

in freier Wildbahn

w naturalnym otoczeniu

in freier Wildbahn ausgestorben

wymarły na wolności