Tłumaczenia dla hasła „aubauen“ w niemiecko » polski słowniku

zu̱|bauen CZ. cz. przech.

zubauen

zabudowywać [f. dk. zabudować]

I . ạb|bauen CZ. cz. nieprzech. (Kräfte verlieren)

abbauen

tracić [f. dk. s‑] siły

der Sportler hat abgebaut

sportowiec r.m. stracił siły

der Sportler hat abgebaut (im Alter geistig nachlassen)

posunąć się [w latach]

der Sportler hat abgebaut (psychisch ermüden)

wyczerpywać [f. dk. wyczerpać] się psychicznie

II . ạb|bauen CZ. cz. przech.

1. abbauen (zerlegen):

abbauen Gerüst

demontować [f. dk. z‑]

2. abbauen GÓRN. (fördern):

abbauen Kohle

wydobywać [f. dk. wydobyć]

abbauen Kohle

eksploatować [f. dk. wy‑]

3. abbauen (verringern):

abbauen Arbeitsstellen, Personal

redukować [f. dk. z‑]

abbauen Steuern

obniżać [f. dk. obniżyć]

die Belegschaft abbauen

[z]redukować personel

4. abbauen (beseitigen):

abbauen Vorurteile, Hemmungen

usuwać [f. dk. usunąć]

5. abbauen CHEM.:

abbauen

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

in der Leber werden Schadstoffe abgebaut

szkodliwe substancje r.ż. l.mn. ulegają rozkładowi w wątrobie

I . ạn|bauen CZ. cz. przech.

1. anbauen (anpflanzen):

anbauen Getreide, Kartoffeln, Wein

uprawiać

2. anbauen (bauen):

anbauen

dobudowywać [f. dk. dobudować]

sie haben eine Garage an das Haus angebaut

dobudowali do domu garaż

II . ạn|bauen CZ. cz. nieprzech. (durch einen Anbau erweitern)

anbauen

rozbudowywać [f. dk. rozbudować]

I . bau̱en [ˈbaʊən] CZ. cz. przech.

1. bauen (errichten):

bauen Gebäude

budować [f. dk. z‑ lub wy‑]

bauen Nest

wić [f. dk. u‑]

2. bauen (herstellen):

bauen Möbel

robić [f. dk. z‑]

bauen Maschine

konstruować [f. dk. s‑]

3. bauen pot. (verursachen):

bauen Unfall

powodować [f. dk. s‑]

da hast du Mist gebaut

ale narobiłeś głupot [lub bigosu] pot.

II . bau̱en [ˈbaʊən] CZ. cz. nieprzech.

1. bauen (ein Haus bauen):

bauen

budować się

nächstes Jahr wollen wir bauen

w przyszłym roku chcemy się budować

2. bauen (vertrauen):

auf jdn/etw bauen

polegać na kimś/czymś

auf jdn/etw bauen

liczyć na kogoś/coś

ụm|bauen² [ˈʊmbaʊən] CZ. cz. przech.

umbauen Gebäude

przebudowywać [f. dk. przebudować]

umbauen Bühnenbild

zmieniać [f. dk. zmienić]

eine Wohnung zu einem Büro umbauen

adaptować mieszkanie na biuro

eine Mühle in ein/zu einem Wohnhaus umbauen

przebudować młyn na dom mieszkalny

bebau̱en* CZ. cz. przech.

1. bebauen (mit Bauten versehen):

bebauen

zabudowywać [f. dk. zabudować]

dicht bebaut sein

być gęsto zabudowanym

eine Fläche dicht mit Häusern bebauen

gęsto zabudowany obszar r.m.

2. bebauen (Anbau):

bebauen Acker

uprawiać

I . erba̱u̱en* CZ. cz. przech.

1. erbauen (errichten):

erbauen Gebäude

wznosić [f. dk. wznieść]

erbauen Ortschaft

zakładać [f. dk. założyć]

2. erbauen podn. (seelisch bereichern):

jdn erbauen (Kunstwerk, Musik)

być dla kogoś ucztą duchową podn.

3. erbauen podn. (das Gemüt erheben):

die Predigt erbaute ihn

kazanie r.n. podniosło go na duchu

II . erba̱u̱en* CZ. cz. zwr. podn.

sich an etw C. erbauen

krzepić [f. dk. po‑] się czymś podn.

sich an etw C. erbauen

podbudować się czymś podn.

I . ạb|hauen¹ <haut ab, haute ab, abgehauen> CZ. cz. nieprzech. +sein pot. (verschwinden)

abhauen

spadać pot.

abhauen

zwiewać [f. dk. zwiać ]pot.

hau ab!

spadaj! pot.

II . ạb|hauen¹ <haut ab, haute ab, abgehauen> CZ. cz. przech.

1. abhauen (abschlagen):

abhauen Putz

skuwać [f. dk. skuć]

2. abhauen sl (abschreiben):

abhauen Hausaufgabe

odpisywać [f. dk. odpisać]

abhauen Hausaufgabe

ściągnąć [f. dk. ściagać]

ạb|kauen CZ. cz. przech.

abkauen Bleistift:

abkauen

obgryzać [f. dk. obgryźć]

sich die Fingernägel abkauen

obgryzać sobie paznokcie

I . ạb|tauen CZ. cz. przech.

1. abtauen Kühlschrank:

abtauen

rozmrażać [f. dk. rozmrozić]

2. abtauen Eis:

abtauen

roztapiać [f. dk. roztopić]

II . ạb|tauen CZ. cz. nieprzech. +sein

abtauen (Eis)

topnieć [f. dk. s‑]

abtauen (Eis)

roztapiać [f. dk. roztopić] się

abtauen (Kühlschrank)

rozmrażać [f. dk. rozmrozić] się

ạn|hauen CZ. cz. przech. irr

1. anhauen (zu hauen beginnen):

anhauen

zacząć rąbać

2. anhauen pot.:

jdn [um Geld] anhauen

poprosić kogoś [o pieniądze]

ạn|tauen CZ. cz. nieprzech. +sein (Schnee)

antauen

zaczynać [f. dk. zacząć] topnieć