Tłumaczenia dla hasła „fiðringurinn“ w niemiecko » polski słowniku

E̱i̱ndringling <‑s, ‑e> RZ. r.m.

Eindringling

natręt r.m.

Eindringling

intruz r.m.

Eindringling (in Gesellschaft)

nieproszony gość r.m.

I . drịngend PRZYM. PRZYSŁ., drịnglich PRZYM.

1. dringend (eilig):

dringend Anruf

pilny

dringend Operation

nagły

die Sache ist sehr dringend

sprawa r.ż. jest bardzo pilna

ein dringender Fall MED.

nagły przypadek r.m.

2. dringend (eindringlich):

dringend Warnung

naglący

II . drịngend PRZYM. PRZYSŁ., drịnglich PRZYSŁ.

1. dringend (sofort):

dringend benötigen

pilnie

dringend erforderlich

natychmiast

der Kranke muss dringend operiert werden

chory r.m. musi być natychmiast operowany

2. dringend (nachdrücklich):

dringend warnen, bitten

usilnie

dringend davon abraten, etw zu tun

usilnie odradzać zrobienie czegoś

3. dringend (sehr):

dringend verdächtig

szczególnie podejrzany

e̱i̱n|dringen [ˈaɪndrɪŋən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. eindringen (ohne Erlaubnis):

in etw B. eindringen (Einbrecher)

wdzierać [f. dk. wedrzeć] się do czegoś

in etw B. eindringen (Truppen, Wasser)

wtargnąć do czegoś

in den Tunnel ist Grundwasser eingedrungen

do tunelu przeniknęły wody r.ż. l.mn. gruntowe

2. eindringen fig (sich einarbeiten):

in die Materie eindringen

wnikać [f. dk. wniknąć] w materię

3. eindringen WOJSK. (bestürmen):

[mit etw] auf jdn eindringen

zaatakować kogoś [czymś]

mit Fäusten/einem Messer auf jdn eindringen

zaatakować kogoś pięściami/nożem

sie drangen mit Fragen auf mich ein fig

spuścili na mnie grad pytań fig

E̱i̱ndringen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Eindringen

wtargnięcie r.n.

gewaltsames Eindringen

gwałtowne wtargnięcie

Erbrịngung <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

Erbringung

przedstawienie r.n.

Erbringung der Beweise

przedstawienie dowodów

I . e̱i̱ndringlich PRZYM.

eindringlich Bitte

usilny

eindringlich Stimme

natarczywy

eindringlich Warnung

naglący

eindringlich Rede

przekonujący

II . e̱i̱ndringlich PRZYSŁ.

eindringlich bitten, warnen:

eindringlich

usilnie

eindringlich

z naciskiem

zu̱dringlich [ˈtsuːdrɪŋlɪç] PRZYM.

zudringlich

natrętny

E̱i̱nbringung <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Einbringung (Eintrag: einer Gesetzesvorlage):

Einbringung

wniesienie r.n.

Einbringung von Kapital

wniesienie kapitału

2. Einbringung (Vorlegung: eines Antrags):

Einbringung

przedłożenie r.n.

Einbringung eines Gesetzentwurfes

przedłożenie projektu ustawy

3. Einbringung (Wiedergutmachung: eines Verlustes):

Einbringung

powetowanie r.n.

4. Einbringung (der Ernte):

Einbringung

zwiezienie r.n.

Einbringung

zwożenie r.n.

Einbringung

zwózka r.ż. pot.

an|dringen CZ.

Hasło od użytkownika

andringen gegen jdn cz. nieprzech. podn.

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn cz. nieprzech. podn.

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an przykł.

wroga armia natarła na miasto

Anbringung RZ.

Hasło od użytkownika

Anbringung r.ż.

przymocowanie r.n.

Anbringung r.ż.

przyczepienie r.n.

Anbringung r.ż.

umocnienie r.n.