niemiecko » polski

klạng [klaŋ] CZ. cz. nieprzech.

klang cz. prz. von klingen

Zobacz też klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

kla̱gbar PRZYM. PR.

Klạng <‑[e]s, Klänge> [klaŋ, pl: ˈklɛŋə] RZ. r.m.

2. Klang l.mn. (Melodie: eines Klaviers):

tony r.m. l.mn.

klạmm [klam] PRZYM.

1. klamm (steif):

2. klamm (nass):

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klạck [klak] WK

klack → klacks

Zobacz też klacks

klạcks [klaks] WK

klạcks [klaks] WK

II . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. przech.

2. klagen austr. → verklagen

Zobacz też verklagen

klạsse [ˈklasə] PRZYM. inv pot.

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. przech. pot.

1. klauen (stehlen):

2. klauen fig (plagiieren):

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. nieprzech. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski