Tłumaczenia dla hasła „klasu“ w niemiecko » polski słowniku

klạsse [ˈklasə] PRZYM. inv pot.

klasse

super pot.

klasse

ekstra pot.

klạck [klak] WK

klack → klacks

Zobacz też klacks

klạcks [klaks] WK

klacks

klap

klạmm [klam] PRZYM.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie pot.

klạng [klaŋ] CZ. cz. nieprzech.

klang cz. prz. von klingen

Zobacz też klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [f. dk. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka r.ż. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Klausu̱r <‑, ‑en> [klaʊ​ˈzuːɐ̯] RZ. r.ż.

1. Klausur UNIV:

Klausur

część r.ż. pisemna egzaminu

eine Klausur schreiben

pisać [f. dk. na‑] pracę egzaminacyjną

2. Klausur SCHULE:

Klausur

praca r.ż. klasowa

3. Klausur (Klosterbereich):

Klausur

klauzura r.ż.

in Klausur gehen

odosabniać [f. dk. odosobnić] się

4. Klausur bez l.mn. (Abgeschlossenheit):

Klausur

odosobnienie r.n.

Klausur

samotność r.ż.

Klạsse <‑, ‑n> [ˈklasə] RZ. r.ż.

1. Klasse SCHULE (Gruppe, Stufe):

Klasse

klasa r.ż.

ein Junge aus ihrer Klasse

chłopak r.m. z jej klasy

ich bin in der vierten Klasse

jestem w czwartej klasie

2. Klasse:

Klasse BIOL., SOZIOL

klasa r.ż.

etw in Klassen einteilen

klasyfikować [f. dk. s‑] coś

3. Klasse (Rangstufe):

erster/zweiter Klasse fahren

jechać [f. dk. po‑] pierwszą/drugą klasą

erster/zweiter Klasse fliegen

lecieć [f. dk. po‑] pierwszą/drugą klasą

ein Wagen der ersten Klasse

wagon r.m. pierwszej klasy

4. Klasse (Fahrzeuggruppe, -art):

Klasse

kategoria r.ż.

5. Klasse (Lose):

Gewinnklasse

kategoria r.ż. wygranej

klạcks [klaks] WK

klacks

klap

I . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw B.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw B.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PR.:

klagen

pozywać [f. dk. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [f. dk. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. przech.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [f. dk. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen austr. → verklagen

Zobacz też verklagen

verkla̱gen* CZ. cz. przech.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [f. dk. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz B. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. przech. pot.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pot.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [f. dk. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. nieprzech. pot.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

Kla̱u̱se <‑, ‑n> [ˈklaʊzə] RZ. r.ż.

1. Klause (Einsiedelei):

Klause

erem r.m.

Klause

pustelnia F

2. Klause (kleines Zimmer):

Klause

kącik r.m. pot.