niemiecko » polski

plemplẹm [plɛm​ˈplɛm] PRZYM. inv pot.

Plebe̱jer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ple​ˈbeːjɐ] RZ. r.m.(r.ż.) a. pej. podn. a. HIST.

plebejusz r.m. a. pej. podn.

Ple̱nen RZ.

Plenen l.mn. od Plenum

Zobacz też Plenum

Ple̱num <‑s, Plenen> [ˈpleːnʊm] RZ. r.n.

Ple̱num <‑s, Plenen> [ˈpleːnʊm] RZ. r.n.

II . e̱i̱nem [ˈaɪnəm]

einem C. sing von ein

Zobacz też S , man , man , einer , ein , ein , ein

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S
S r.n.
S
s r.n.

mạn2 [man] PRZYSŁ. połnocnoniem. pot.

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

e̱i̱n [aɪn] PRZYSŁ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski