Tłumaczenia dla hasła „schrzaniło“ w niemiecko » polski słowniku

Schrạnke <‑, ‑n> [ˈʃraŋkə] RZ. r.ż.

1. Schranke (bewegliche Vorrichtung zur Sperrung der Durchfahrt):

Schranke

szlaban r.m.

für jdn in die Schranken treten

stawać [f. dk. stanąć] w czyjejś obronie

2. Schranke (Beschränkung):

Schranke

bariera r.ż.

er kennt keine Schranken

on nie zna granic

jdn in seine Schranken weisen [o. verweisen] podn.

przywoływać [f. dk. przywołać] kogoś do porządku

etw in Schranken halten

hamować [lub powstrzymywać] coś

sich in Schranken halten (sich beherrschen) podn.

opanowywać [f. dk. opanować] się

sich in Schranken halten (das Maß nicht übersteigen)

utrzymywać się w granicach [lub na tym samym poziomie]

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [f. dk. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum r.m. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pot.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pot.

es war zum Schreien pot.

można było pęknąć ze śmiechu pot.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. przech. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. zwr.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

I . schrạmmen [ˈʃramən] CZ. cz. przech.

schrammen (beschädigen) Mauer, Wand

zarysowywać [f. dk. zarysować]

(verletzen) sich C. das Knie schrammen

zadrasnąć [lub otrzeć] sobie kolano

sich C. die Hand schrammen

zadrasnąć sobie [lub skaleczyć się w] rękę

II . schrạmmen [ˈʃramən] CZ. cz. zwr.

er hat sich wieder geschrammt

[on] znowu się zadrasnął

Schrạnken <‑s, ‑> [ˈʃraŋkən] RZ. r.m. austr.

Schranken

szlaban r.m. [kolejowy]

schra̱u̱ben [ˈʃraʊbən] CZ. cz. przech.

1. schrauben (anschrauben):

etw an [o. auf] etw B. schrauben

przyśrubować coś do czegoś

fester schrauben

dokręcić

2. schrauben (festdrehen):

schrauben

mocniej zakręcać [f. dk. zakręcić]

den Deckel auf die Flasche

zakręcić butelkę

den Deckel auf die Flasche (abdrehen)

odkręcać [f. dk. odkręcić]

sie schraubte den Deckel von der Flasche

odkręciła butelkę

er schraubte den Stuhl etwas höher

podkręciła trochę wyżej siedzenie krzesła

3. schrauben fig (bewirken, dass etw steigt):

höher schrauben Anforderungen, Preise

wyśrubowywać [f. dk. wyśrubować ]pot.

seine Ansprüche nach unten schrauben

ograniczać [f. dk. ograniczyć] swoje żądania

Erwartungen in die Höhe schrauben

podnieść swoje oczekiwania

I . schrụllig PRZYM. pot.

schrullig Geschichten, Behauptungen:

schrullig

dziwaczny

II . schrụllig PRZYSŁ. pot.

schrullig sich benehmen:

schrullig

dziwacznie