Tłumaczenia dla hasła „zerklopfend“ w niemiecko » polski słowniku

beklọpfen* CZ. cz. przech. (Brust)

beklopfen

opukiwać [f. dk. opukać]

beklopfen

ostukiwać [f. dk. ostukać]

Hẹrzklopfen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Herzklopfen

bicie r.n. [lub łomot r.m. ] serca

mit Herzklopfen

z biciem serca

ich bekam Herzklopfen

serce r.n. podeszło mi do gardła

heftiges Herzklopfen haben

czuć silne bicie serca

verklọppen* [fɛɐ̯​ˈklɔpən] CZ. cz. przech. pot.

1. verkloppen (verhauen):

jdn verkloppen

pobić [lub zlać pot. ] kogoś

2. verkloppen (verkaufen):

verkloppen

opchnąć pot.

verkloppen

opylić pot.

Tü̱rklopfer <‑s, ‑> RZ. r.m.

Türklopfer

kołatka r.ż. [u drzwi]

I . zerkọchen* CZ. cz. nieprzech. +sein (Fleisch, Gemüse)

zerkochen

rozgotowywać [f. dk. rozgotować] się

zerkocht

rozgotowany

II . zerkọchen* CZ. cz. przech.

zerkochen

rozgotowywać [f. dk. rozgotować]

ạn|klopfen CZ. cz. nieprzech.

1. anklopfen (anpochen):

anklopfen

pukać [f. dk. za‑]

er trat ein ohne anzuklopfen

[on] wszedł bez pukania

2. anklopfen pot. (bitten):

anklopfen

prosić [f. dk. po‑]

er klopft mich wieder um Geld an

on prosi mnie znów o pieniądze

I . ạb|klopfen CZ. cz. przech.

1. abklopfen (entfernen):

etw von etw abklopfen

usuwać [f. dk. usunąć] coś z czegoś

den Schnee von der Jacke abklopfen

otrzepywać [f. dk. otrzepać] śnieg z kurtki

den Putz von der Wand abklopfen

odtłukiwać [f. dk. odtłuc] tynk ze ściany

2. abklopfen (reinigen):

abklopfen Teppich

trzepać [f. dk. wy‑]

den Dreck von der Jacke abklopfen

wytrzepać śmieci z kurtki

3. abklopfen a. MED. (untersuchen, prüfen):

abklopfen Brustkorb

opukiwać [f. dk. opukać]

abklopfen Patienten

osłuchiwać [f. dk. osłuchać]

eine Wand nach Hohlräumen abklopfen

opukiwać ścianę w poszukiwaniu pustych miejsc

den Gegner auf Schwachstellen abklopfen fig

szukać u przeciwnika słabych punktów

4. abklopfen pot. (aufsuchen):

abklopfen Häuser, Nachtlokale

obchodzić [f. dk. obejść]

abklopfen Häuser, Nachtlokale

przeszukiwać [f. dk. przeszukać]

jds Kleidung nach Waffen abklopfen

obmacywać [f. dk. obmacać] czyjeś ubranie w poszukiwaniu broni

II . ạb|klopfen CZ. cz. nieprzech. MUS

abklopfen (unterbrechen)

przerwać, stukając w pulpit dyrygencki

a̱u̱s|klopfen CZ. cz. przech.

ausklopfen Teppich:

ausklopfen

wytrzepywać [f. dk. wytrzepać]

zerklụ̈ftet [tsɛɐ̯​ˈklʏftət] PRZYM.

zerklüftet

poprzerzynany szczelinami

zerklüftet

szczelinowaty

zerkle̱i̱nern* CZ. cz. przech.

zerkleinern Kartoffeln

rozdrabniać [f. dk. rozdrobnić]

zerkleinern Holz

rąbać [f. dk. po‑]

zerkleinern Nüsse

kruszyć [f. dk. po‑]

erschọ̈pfend PRZYM.

erschöpfend

wyczerpujący

ein Thema erschöpfend behandeln

opracować [lub omówić] temat w sposób wyczerpujący

zerka̱u̱en* CZ. cz. przech.

1. zerkauen (zermahlen):

zerkauen Fleisch, Bissen

pogryźć

zerkauen Tablette

rozgryzać [f. dk. rozgryźć]

2. zerkauen (zerbeißen):

zerkauen Fingernägel

obgryzać [f. dk. obgryźć]

zerkauen Leine

przegryzać [f. dk. przegryźć]

zerknụ̈llen* CZ. cz. przech.

zerknüllen Papier, Brief:

zerknüllen

zgniatać [f. dk. zgnieść]

zerkrạtzen* CZ. cz. przech.

1. zerkratzen (Kratzer machen):

zerkratzen Möbel, Spiegel

porysować

2. zerkratzen (verletzen):

zerkratzen Haut

podrapać

eine Katze hat ihm das Gesicht zerkratzt

kot r.m. podrapał mu twarz

ich habe mir an den Sträuchern das Bein zerkratzt

podrapałem sobie nogę o krzaki

zerstạmpfen* CZ. cz. przech.

1. zerstampfen (zerkleinern):

zerstampfen

tłuc [f. dk. u‑]

2. zerstampfen (beschädigen):

zerstampfen

rozdeptać