Tłumaczenia dla hasła „zerschlagensten“ w niemiecko » polski słowniku

I . zerschla̱gen¹ CZ. cz. przech., cz. zwr.

zerschlagen pp von zerschlagen

II . zerschla̱gen¹ PRZYM.

[ganz] zerschlagen sein

być [całkowicie] wykończonym

ich fühle mich wie zerschlagen

czuję się rozbity [lub jak z krzyża zdjęty]

Zobacz też zerschlagen

I . zerschla̱gen*² CZ. cz. przech. irr

1. zerschlagen Glas:

zerschlagen (zerbrechen)

tłuc [f. dk. s‑]

zerschlagen (zerstören)

rozbijać [f. dk. rozbić]

2. zerschlagen Organisation:

zerschlagen

rozbijać [f. dk. rozbić]

II . zerschla̱gen*² CZ. cz. zwr. irr (Plan)

zerschlagen

rozbijać [f. dk. rozbić] się pot.

alle seine Absichten haben sich zerschlagen

wszystkie jego zamiary r.m. l.mn. spełzły na niczym

zerschlịssen [tsɛɐ̯​ˈʃlɪsən] PRZYM.

zerschlissen → verschlissen

Zobacz też verschlissen , verschleißen

I . verschlịssen [fɛɐ̯​ˈʃlɪsən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verschlissen pp von verschleißen

II . verschlịssen [fɛɐ̯​ˈʃlɪsən] PRZYM.

verschlissen Kleidung, Material:

verschlissen

zużyty

verschlissen

zniszczony

I . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verschleißen (Material)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się

verschleißen (Maschine)

zużywać [f. dk. zużyć] się przez tarcie

schnell verschleißend

szybko zużywający się

II . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. przech. (verbrauchen)

verschleißen Schuhe

zniszczyć chodzeniem

verschleißen Schuhe

znosić pot.

verschleißen Kleidung

zniszczyć noszeniem

verschleißen Kleidung

wyświechtać pot.

verschleißen Reifen

ścierać [f. dk. zetrzeć]

verschleißen Nerven

zniszczyć pot.

III . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯​ˈʃlaɪsən] CZ. cz. zwr.

verschleißen (Kleidung, Hose)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

verschleißen (Schuhe, Reifen)

zużywać [f. dk. zużyć] się

er verschleißt sich in seinem Beruf

jego zawód r.m. go zniszczy pot.

I . erschla̱gen¹ CZ. cz. przech.

erschlagen pp von erschlagen

II . erschla̱gen¹ PRZYM. pot.

1. erschlagen (müde, erschöpft):

erschlagen

wykończony pot.

2. erschlagen (fassungslos):

sie war wie erschlagen

zaniemówiła z wrażenia

Zobacz też erschlagen

erschla̱gen*² CZ. cz. przech. irr

1. erschlagen (töten):

erschlagen

zabić

von einem Blitz erschlagen werden

zginąć od uderzenia pioruna

von einem Baum erschlagen werden

zginąć przywalonym przez drzewo

2. erschlagen fig pot. (verblüfft werden):

von einer Information erschlagen werden

osłupieć na wiadomość [o czymś] fig

verschla̱gen¹ PRZYM. pej.

verschlagen

szczwany

verschlagen

podstępny

verschlagen grinsen

uśmiechać się szelmowsko pot.

Zerschla̱gung <‑, ‑en> RZ. r.ż. l.mn. selten

Zerschlagung

rozgromienie r.n.

Zerschlagung

zniszczenie r.n.

Zerschlagung (einer Bande)

rozbicie r.n.

zerschnịtten CZ. cz. przech.

zerschnitten pp von zerschneiden

Zobacz też zerschneiden

zerschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

zerschneiden Zeitung:

zerschneiden

rozcinać [f. dk. rozciąć]

sich C. die Hand zerschneiden

rozciąć sobie rękę

sie hat sich C. an den Glasscherben die Hand zerschnitten

skaleczyła sobie rękę odłamkami szkła

zerschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

zerschneiden Zeitung:

zerschneiden

rozcinać [f. dk. rozciąć]

sich C. die Hand zerschneiden

rozciąć sobie rękę

sie hat sich C. an den Glasscherben die Hand zerschnitten

skaleczyła sobie rękę odłamkami szkła

zerschme̱i̱ßen* CZ. cz. przech. irr pot.

zerschmeißen

roztrzaskiwać [f. dk. roztrzaskać]

zerschmịssen CZ. cz. przech.

zerschmissen pp von zerschmeißen

Zobacz też zerschmeißen

zerschme̱i̱ßen* CZ. cz. przech. irr pot.

zerschmeißen

roztrzaskiwać [f. dk. roztrzaskać]

zerschrạmmen* CZ. cz. przech.

zerschrammen Knie:

zerschrammen

pokancerować pot.

zerschẹllen* [tsɛɐ̯​ˈʃɛlən] CZ. cz. nieprzech. +sein

[an etw C.] zerschellen (Schiff)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

[an etw C.] zerschellen (Flugzeug)

roztrzaskać się [o coś]

zerschi̱e̱ßen* CZ. cz. przech. irr (durch Geschosse zerstören)

zerschießen

dziurawić [f. dk. po‑] pociskami

zerschọssen CZ. cz. przech.

zerschossen pp von zerschießen

Zobacz też zerschießen

zerschi̱e̱ßen* CZ. cz. przech. irr (durch Geschosse zerstören)

zerschießen

dziurawić [f. dk. po‑] pociskami

zerschmẹttern* CZ. cz. przech.

zerschmettern Schädel

gruchotać [f. dk. z‑]

zerschmettern Kiefer

łamać [f. dk. z‑]

zerschmettern Feind

rozgramiać [f. dk. rozgromić]

I . überschla̱gen*¹ [yːbɐ​ˈʃlaːgən] CZ. cz. przech. irr

1. überschlagen (auslassen):

überschlagen

pomijać [f. dk. pominąć]

2. überschlagen (berechnen):

überschlagen

obliczać [f. dk. obliczyć] w przybliżeniu [lub z grubsza]

die Kosten überschlagen

szacować [f. dk. o‑] koszty

II . überschla̱gen*¹ [yːbɐ​ˈʃlaːgən] CZ. cz. zwr. irr

1. überschlagen:

überschlagen (eine Drehung ausführen) (Akrobat)

robić [f. dk. z‑] przerzut

überschlagen (Auto)

koziołkować [f. dk. prze‑]

überschlagen (Auto)

dachować

überschlagen (Flugzeug)

kapotować [f. dk. s‑]

2. überschlagen:

überschlagen (schnell aufeinander folgen) (Ereignisse)

zmieniać się jak w kalejdoskopie

überschlagen (Nachrichten)

napływać [f. dk. napłynąć] [jedna za drugą]

überschlagen (Wellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się

3. überschlagen pot. (übereifrig sein):

überschlagen

prześcigać się fig

er überschlägt sich fast vor Diensteifer/Höflichkeit

[on] przechodzi samego siebie w gorliwości/uprzejmości

4. überschlagen:

überschlagen (schrill werden) (Stimme)

przechodzić [f. dk. przejść] w [ostry] wysoki ton

ihre Stimme überschlug sich

jej głos r.m. przeszedł w falset

Ụmschlagskosten RZ. l.mn. WIRTSCH

Umschlagskosten

koszty r.m. l.mn. przeładunku