Tłumaczenia dla hasła „UNIV“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

unik <D. ‑u, l.mn. ‑i> [uɲik] RZ. r.m.

unik

Ausweichmanöver r.n.

unik

Körpertäuschung r.ż.

zrobić unik przed czymś

ein Ausweichmanöver [vor etw] vollführen

unia <D. ‑ii, l.mn. ‑ie> [uɲa] RZ. r.ż.

1. unia POLIT. (związek):

unia

Union r.ż.

unia

Vereinigung r.ż.

Unia Europejska

Europäische Union

unia monetarna

Währungsunion r.ż.

Unia Wolności

Freiheitsunion r.ż.

zawrzeć unię

eine Union eingehen

zawrzeć unię

sich B. vereinigen

2. unia HIST.:

unia

unierte Kirche r.ż.

unita <D. ‑ty, l.mn. unici> [uɲita] RZ. r.m. odm. jak f w lp

1. unita REL.:

unita

Unierte(r) mf

2. unita pot. (członek partii):

unita

Unionist(in) r.m. (r.ż.)

unizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [uɲism] RZ. r.m. SZT.

unizm

Unismus r.m.

ubić [ubitɕ]

ubić f. dk. od ubijać

Zobacz też ubijać

I . ubijać <‑ja; cz. prz. ‑aj; f. dk. ubić> [ubijatɕ] CZ. cz. przech.

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać śmietanę, białko

schlagen

ubić interes

ein Geschäft abschließen

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać ziemię

[fest]stampfen

3. ubijać pot. (zabijać):

ubijać zwierzę

schlachten

ubijać zwierzę

erlegen

ubić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

II . ubijać <‑ja; cz. prz. ‑aj; f. dk. ubić> [ubijatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

ubijać

sich eindämmen [lassen]

ubijać

sich setzen

piana nie chciała się ubić

der Schaum r.m. ließ sich nicht eindämmen [o. wollte sich nicht setzen]

upić [upitɕ]

upić f. dk. od upijać

Zobacz też upijać

I . upijać <‑ja; f. dk. upić> [upijatɕ] CZ. cz. przech.

1. upijać tylko dk. (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen podn.

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; f. dk. upić> [upijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. upijać (spić się):

upijać

sich B. betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać przen. (upajać się):

upijać

sich B. berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

uwić [uvitɕ]

uwić f. dk. od wić

Zobacz też wić , wić

wić² <D. wici, l.mn. wici> [vitɕ] RZ. r.ż.

1. wić podn. (gałązka):

wić

Gerte r.ż.

wić

Rute r.ż.

2. wić BIOL.:

wić

Geißel r.ż.

3. wić BOT.:

wić

Ranke r.ż.

I . wić¹ <wije f. dk. u‑> [vitɕ] CZ. cz. przech. podn. (pleść)

wić gniazdo

bauen

wić wianek

flechten

II . wić¹ <wije> [vitɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. wić:

wić (piąć się) (bluszcz)

sich B. schlingen

wić (piąć się) (bluszcz)

[sich B. ] ranken

2. wić:

wić (przebiegać spiralnie) (droga, rzeka)

sich B. schlängeln [o. winden]

3. wić (zwijać się):

wić się z bólu (człowiek)

sich B. vor Schmerzen winden

wić się jak piskorz

sich B. drehen und winden

wić się jak piskorz

sich B. krümmen wie ein Aal r.m.

unicki [uɲitski] PRZYM. REL.

unicki

uniert

kościół unicki

unierte Kirche r.ż.

I . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ]

unieść f. dk. od unosić

II . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (zdołać udźwignąć)

unieść

tragen können

Zobacz też unosić

I . unosić <‑si; f. dk. unieść> [unoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. unosić (podnosić):

unosić głowę, rękę

heben

2. unosić podn. (przemieszczać):

unosić

forttragen

unosić

wegbringen

II . unosić <‑si; f. dk. unieść> [unoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. unosić:

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

sich B. erheben

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

emporsteigen

unieść się w powietrze

in die Luft steigen

unosić się w powietrzu

in der Luft schweben

2. unosić:

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

treiben

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

schwimmen

3. unosić:

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

sich B. verbreiten

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

aufsteigen

4. unosić (podnosić):

unosić się na palcach

sich B. auf die Zehenspitzen stellen

5. unosić:

unosić (być wznoszonym) (kurtyna)

hochgehen

unosić (mgła)

aufsteigen

6. unosić (irytować się):

unosić się gniewem

von Zorn gepackt werden

unosić się gniewem

zornig werden

unosić się gniewem

aufbrausen

unosić się gniewem

hochfahren

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

die gekränkte Leberwurst spielen pot.

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

sich B. auf den Schlips getreten füllen pot.

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

über seinen Schatten springen

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

sich C. einen Ruck geben

7. unosić podn. (zachwycać się):

unosić się z zachwytu nad kimś/czymś

über jdn/etw in Entzücken geraten

unijny [uɲijnɨ] PRZYM. POLIT.

unijny

Unions-

fundusze unijne

EU-Fonds r.m. l.mn.

unikać <‑ka; f. dk. uniknąć> [uɲikatɕ] CZ. cz. przech.

1. unikać (stronić):

unikać kłótni

Streit vermeiden

unikać osoby

eine Person meiden

unikać osoby

einer Person aus dem Weg gehen

unikanie wytwarzania odpadów

Abfallvermeidung r.ż.

2. unikać (nie doświadczyć czegoś):

unikać

entgehen

unikać

vermeiden

unikać choroby

eine Krankheit vermeiden

uniknąć choroby

einer Krankheit entgehen

uniknąć kary

einer Strafe entgehen

uniknąć kary

straffrei ausgehen [o. davonkommen]

unikać ciosu

einem Schlag ausweichen

unikat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [uɲikat] RZ. r.m. podn.

unikat

Unikat r.n.

unikat

Einzelstück r.n.

unista <D. ‑ty, l.mn. uniści> [uɲista] RZ. r.m. odm. jak f w lp SZT.

unista

Anhänger(in) r.m.(r.ż.) des Unismus