W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Urämie“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

urwanie: I. rzeczownik II. przysłówek
ramię: rzeczownik
urazić
gurami: rzeczownik
urabiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
uradzać: czasownik przechodni
żeremie: rzeczownik
uraza: rzeczownik
urażać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
znamię: rzeczownik
uraz: rzeczownik
uran: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: urwanie , gurami , urazić , ramię , żeremie , uradzić , urabiać , uran , uraz , znamię , urażać i uraza

I . urwanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [urvaɲe] RZ. r.n.

urwanie

Abreißen r.n.

urwanie

Abbrechen r.n.

zwroty:

urwanie głowy

Hetzerei r.ż.

mieć urwanie głowy

nicht wissen, wo einem der Kopf r.m. steht

mieć z kimś/czymś urwanie głowy pot.

mit jdm/etw seine liebe Not haben

mam tu niezłe urwanie głowy!

ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht!

II . urwanie [urvaɲe] PRZYSŁ.

urwanie → urywanie

Zobacz też urywanie

urywanie [urɨvaɲe] PRZYSŁ.

urywanie

ruckweise

urywanie

abgehackt

mówić urywanie

abgehackt sprechen

mówić urywanie

herumstottern pot.

ramię <D. ‑ienia, l.mn. ‑iona> [ramje] RZ. r.n.

1. ramię (bark):

ramię

Schulter r.ż.

na ramię broń! WOJSK.

das Gewehr über!

ramię w ramię [z kimś]

Schulter an Schulter [o. Seite r.ż. an Seite r.ż. ] [mit jdm]

wzruszyć ramionami

mit den Achseln [o. Schultern] zucken

mieć duszę na ramieniu

eine Heidenangst haben

mieć duszę na ramieniu

Bammel haben pot.

uwiesić się czyjegoś ramienia

sich B. jdm an den Hals hängen

wtulić głowę w ramiona

den Kopf in den Armen verbergen

spoglądać komuś przez ramię

jdm über die Schulter schauen

2. ramię pot. (ręka):

iść z kimś pod ramię

untergefasst [o. untergehakt] gehen

brać kogoś w ramiona

jdn umarmen

rzucić się komuś w ramiona

sich B. jdm in die Arme werfen

działać z czyjegoś ramienia

in jds Namen [o. Auftrag] handeln

działać z czyjegoś ramienia

von jdm beauftragt [o. bevollmächtigt] werden

czekać na kogoś z otwartymi ramionami

auf jdn mit offenen Armen warten

ramię sprawiedliwości

der Arm r.m. des Gesetzes

3. ramię (odnoga: drogowskazu, świecznika, krzyża, rzeki):

ramię

Arm r.m.

4. ramię TECHNOL.:

ramię (dźwigu, koparki)

Ausleger r.m.

ramię (cyrkla)

Schenkel r.m.

5. ramię MAT.:

ramię kąta

Schenkel r.m. des Winkels

6. ramię FIZ.:

ramię siły

Kraftarm r.m.

7. ramię ZOOL.:

ramię

Arm r.m.

ramię

Glied r.n.

urazić [uraʑitɕ]

urazić f. dk. od urażać

Zobacz też urażać

I . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

gurami [gurami] RZ. r.n. lub r.ż. ndm. ZOOL.

gurami

Gurami r.m.

I . urabiać <‑ia; f. dk. urobić> [urabjatɕ] CZ. cz. przech.

II . urabiać <‑ia; f. dk. urobić> [urabjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. urabiać (zostać ukształtowanym):

urabiać

geformt werden

urobiła się o niej pewna opinia

eine gewisse Meinung breitete sich B. über sie aus

2. urabiać pot. (napracować się):

urabiać

schuften pot.

strasznie się dzisiaj urobiłem przy tej przeprowadzce

bei diesem Umzug habe ich heute schrecklich geschuftet pot.

uradzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. uradzać przest (ustalić):

uradzać

beschließen

uradzać

einen Beschluss fassen

nie mogliśmy nic uradzić

wir konnten keinen Beschluss fassen

2. uradzać tylko dk. pot. (udźwignąć):

uradzać

hochheben [können]

żeremie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [ʒeremje] RZ. r.n. ZOOL.

żeremie

Biberburg r.ż.

uraza <D. ‑zy, l.mn. ‑zy> [uraza] RZ. r.ż. podn.

uraza

Groll r.m. podn.

uraza

Ressentiment r.n.

żywić do kogoś urazę o coś

jdm etw nachtragen

bez urazy!

nichts für ungut!

I . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

znamię <D. ‑ienia, l.mn. ‑iona> [znamje] RZ. r.n.

1. znamię (na skórze):

znamię

Muttermal r.n.

2. znamię (cecha charakterystyczna):

znamię

Kennzeichen r.n.

znamię

Merkmal r.n.

3. znamię BOT.:

znamię

Narbe r.ż.

uraz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [uras] RZ. r.m.

1. uraz MED.:

uraz

Verletzung r.ż.

2. uraz PSYCH.:

uraz

Trauma r.n.

on ma do [lub na punkcie] tego uraz

das ist seine empfindliche Stelle r.ż. przen.

on ma do [lub na punkcie] tego uraz

das ist sein wunder Punkt r.m. przen.

uran <D. ‑u, bez l.mn. > [uran] RZ. r.m. CHEM.

uran

Uran r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „Urämie“ w polsko » niemiecki słowniku

I . urwanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [urvaɲe] RZ. r.n.

zwroty:

II . urwanie [urvaɲe] PRZYSŁ.

urwanie → urywanie

Zobacz też urywanie

urywanie [urɨvaɲe] PRZYSŁ.

ramię <D. ‑ienia, l.mn. ‑iona> [ramje] RZ. r.n.

1. ramię (bark):

2. ramię pot. (ręka):

3. ramię (odnoga: drogowskazu, świecznika, krzyża, rzeki):

4. ramię TECHNOL.:

5. ramię MAT.:

6. ramię FIZ.:

7. ramię ZOOL.:

urazić [uraʑitɕ]

urazić f. dk. od urażać

Zobacz też urażać

I . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. urażać (ranić):

2. urażać (obrażać):

II . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. urażać (ranić się):

2. urażać (obrażać się):

gurami [gurami] RZ. r.n. lub r.ż. ndm. ZOOL.

I . urabiać <‑ia; f. dk. urobić> [urabjatɕ] CZ. cz. przech.

1. urabiać (formować):

2. urabiać pot. (wpływać na):

3. urabiać pot. (pozyskiwać):

II . urabiać <‑ia; f. dk. urobić> [urabjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. urabiać (zostać ukształtowanym):

2. urabiać pot. (napracować się):

uradzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. uradzać przest (ustalić):

2. uradzać tylko dk. pot. (udźwignąć):

żeremie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [ʒeremje] RZ. r.n. ZOOL.

uraza <D. ‑zy, l.mn. ‑zy> [uraza] RZ. r.ż. podn.

I . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. urażać (ranić):

2. urażać (obrażać):

II . urażać <‑ża; f. dk. urazić> [uraʒatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

1. urażać (ranić się):

2. urażać (obrażać się):

znamię <D. ‑ienia, l.mn. ‑iona> [znamje] RZ. r.n.

1. znamię (na skórze):

2. znamię (cecha charakterystyczna):

3. znamię BOT.:

uraz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [uras] RZ. r.m.

1. uraz MED.:

2. uraz PSYCH.:

uran <D. ‑u, bez l.mn. > [uran] RZ. r.m. CHEM.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania