Tłumaczenia dla hasła „dotartym“ w polsko » niemiecki słowniku

niedotarty [ɲedotartɨ] PRZYM.

niedotarty silnik:

niedotarty

nicht eingefahren

dotrzymać [dotʃɨmatɕ] f. dk., dotrzymywać [dotʃɨmɨvatɕ] <‑muje> CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

1. dotrzymać podn. (spełnić, co się przyrzekło):

dotrzymać

etw [ein]halten

dotrzymać słowa/obietnicy

sein Wort/Versprechen halten

dotrzymać tajemnicy

ein Geheimnis wahren

dotrzymać tajemnicy

über etw B. Stillschweigen bewahren

dotrzymać umowy/warunków

einen Vertrag/die Bedingungen einhalten

nie dotrzymać umowy

einen Vetragsbruch begehen st. urz.

nie dotrzymać umowy

einen Vertrag brechen

dotrzymać komuś kroku

mit jdm Schritt halten

dotrzymać komuś towarzystwa

jdm Gesellschaft leisten

2. dotrzymać pot. (przechować):

dotrzymać

aufheben

dotrzymać jabłka do zimy

die Äpfel bis zum Winter aufheben

dotaskać [dotaskatɕ] f. dk. pot., dotaszczyć [dotaʃtʃɨtɕ] <‑czy> CZ. cz. przech. f. dk. pot.

dotaskać → dotachać

Zobacz też dotachać

dotachać <‑cha> [dotaxatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (donieść)

dotachać

anschleppen

ledwie dotachał bagaże na pierwsze piętro

er hat es kaum geschafft, das Gepäck in den ersten Stock zu schleppen

dotachać <‑cha> [dotaxatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (donieść)

dotachać

anschleppen

ledwie dotachał bagaże na pierwsze piętro

er hat es kaum geschafft, das Gepäck in den ersten Stock zu schleppen

dotacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [dotatsja] RZ. r.ż.

dotacja na coś

Zuwendung r.ż. für [o. Beihilfe r.ż. zu] etw

dotcom <D. ‑u, l.mn. ‑y> [dotkom] RZ. r.m. EKON

dotcom

Dotcom r.n.

dotyk <D. ‑u, bez l.mn. > [dotɨk] RZ. r.m.

1. dotyk (dotknięcie):

dotyk

Berührung r.ż.

miękki/przyjemny w dotyku

es fühlt sich B. weich/angenehm an

2. dotyk (zmysł):

dotyk

Tastsinn r.m.

dotrwać <‑wa> [dotrfatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. dotrwać (przetrwać):

dotrwać do czegoś (zwyczaje)

bis etw [an]dauern

2. dotrwać (wytrzymać):

dotrwać

aushalten

dotrwać

ausharren podn.

dotrzeć [dotʃetɕ]

dotrzeć f. dk. od docierać

Zobacz też docierać

I . docierać <‑ra; f. dk. dotrzeć> [dotɕeratɕ] CZ. cz. przech.

1. docierać TECHNOL. (dopasowywać):

docierać samochód

einfahren

docierać łożyska

einlaufen [lassen]

dotarty silnik

warmgelaufener Motor r.m.

2. docierać TECHNOL. (wygładzać papierem ściernym):

docierać metalową powierzchnię

mit Schleifpapier glätten

3. docierać pot. (ucierać więcej):

docierać chrzanu

noch mehr reiben

4. docierać pot. (dopasowywać do siebie):

docierać poglądy

sich C. anpassen

II . docierać <‑ra; f. dk. dotrzeć> [dotɕeratɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. docierać (dochodzić, dostawać się):

po 3 godzinach dotarłem wreszcie do domu

nach drei Stunden traf ich endlich zu Hause ein

po długich poszukiwaniach dotarliśmy do właściwego lekarza

nach langem Suchen trafen wir auf [o. gerieten wir an] den richtigen Arzt

2. docierać (rozprzestrzeniać się):

docierać do czegoś

zu etw gelangen [o. vordringen]

gwar ulicy docierał aż do ostatniego piętra

der Straßenlärm r.m. drang bis in den letzten Stock

docierać do kogoś przen.

jdm bewusst werden

docierać do kogoś przen.

zu jds Bewusstsein kommen

nie dotarło jeszcze do ciebie, że musisz się zmienić?

hast du noch nicht eingesehen, dass du dich ändern musst?

III . docierać <‑ra; f. dk. dotrzeć> [dotɕeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. docierać:

docierać (zostać dotartym) (samochód)

eingefahren werden

2. docierać pot. (dopasowywać się):

docierać

sich B. [aneinander] anpassen

I . dotoczyć <‑czy> [dototʃɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

dotoczyć

bis an etw rollen

dotoczył beczkę do bramy

er rollte das Fass zum Tor

II . dotoczyć <‑czy> [dototʃɨtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. dotoczyć (tocząc się dotrzeć do celu):

dotoczyć

irgendwohin rollen

wóz dotoczył się do miasta

der Wagen r.m. rollte in die Stadt

2. dotoczyć (dowlec się):

dotoczyć

sich B. hinschleppen

zmęczony robotnik ledwie dotoczył się do wyjścia

der müde Arbeiter r.m. schleppte sich kaum zum Ausgang

3. dotoczyć (dojść do jakiegoś etapu):

dotoczyć

in eine Phase kommen

konferencja dotoczyła się do końca

die Konferenz r.ż. ging dem Ende zu

dotyczyć <‑czy> [dotɨtʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech.

dotyczyć kogoś/czegoś

jdn/etw betreffen [o. angehen]

„dotyczy rowerów”

„gilt für Fahrräder“